پذیرفتاری مغناطیسی
در الکترومغناطیس، پذیرفتاری مغناطیسی (به انگلیسی: Magnetic susceptibility) قابلیت مغناطیزه شدن ماده‌ای را گویند[1] و این یعنی چه مقدار از یک ماده قرار داده شده در یک میدان مغناطیسی مغناطیده می شود.
نمودار پذیرفتاری مغناطیسی بر حسب دما برای قطعه‌ای آهن جهت مشاهده اثر هاپکینسون
بر این اساس می‌توان مواد را به ۳ دستهٔ فرومغناطیسی، پارامغناطیسی، و دیامغناطیسی دسته بندی نمود.
بویژه در ام آر آی، به خاصیتی گویند که در ذات هر ماده بوده، و هنگام قرار گرفتن در یک میدان مغناطیسی خارجی، باعث تغییر آن میدان مغناطیسی در محیط دور و اطراف خود می‌گردد[2]، همانند مثلاً ماده حاجب.
جستارهای وابسته
منابع
- MRI in Practice. Westbrook C, et al. 3Ed. Blackwell Publishing. 2005. p.396
- Review of Radiologic Physics. Walter Huda, Richard Slone. Lippincott Williams. 2004. p.250
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.