ضریب حساسیت الکتریکی
در الکترومغناطیس, حساسیت الکتریکی (لاتین: susceptibilis “receptive”) یک ثابت تناسب بدون واحد است که درجهٔ قطبیدگی مادهٔ دی الکتریک در پاسخ به میدان الکتریکی را نشان می‌دهد. هرچه این ضریب بزرگ تر باشد ظرفیت قطبیدگی ماده در پاسخ به میدان الکتریکی بیشتر می‌شود و در نتیجه میدان الکتریکی کل درون ماده کم می‌شود (و انرژی ذخیره می‌شود.)به این صورت حساسیت الکتریکی بر گذردهی الکتریکی ماده تاثیر می‌گذارد. که نتیجتاً بر خیلی از متغییرهای دیگر هم مانند ظرفیت خازنی و سرعت نور هم تاثیر می‌گذارد.[1][2]
منابع
- "حساسیت الکتریکی". دانشنامه بریتانیکا.
-
Cardarelli, François (2000, 2008). کتاب راهنمای مواد: مرجع مختصر رومیزی (2nd ed.). London: اشپرینگر ساینس+بیزینس مدیا. pp. 524 (Section 8.1.16). doi:10.1007/978-1-84628-669-8. ISBN 978-1-84628-668-1. Check date values in:
|date=(help)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.