کفاره
تعریف کفاره در لغت‌نامه دهخدا
کفارة. [ک َف ْ فا رَ] (ع اِ) آنچه بدان گناه را ناچیز نمایند از صدقه و روزه و مانند آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آنچه بدان گناه و جز آن پنهان شود؛ و در اصطلاح شرع، آنچه بدان گناه پنهان شود و سبک گردد از صدقه و روزه و مانند آنها، و از آن کفاره نامیده شده‌است که گناه را پنهان می‌کند و می‌پوشاند. (از اقرب الموارد). پوشندهٔ گناهان و آن بدل جنایت باشد. مثلاً در شکستن قسم و خوردن روزه، معاوضهٔ گناه نماید و کفارهٔ قسم یک بنده آزاد کردن یا سه روز روزه داشتن یا ده مسکین را اطعام دادن یا ده مسکین راکسوت پوشانیدن و کفارهٔ صوم، دو ماه روزه داشتن یا شصت مسکین را طعام دادن است و فارسیان این لفظ را بتخفیف هم آرند. (از آنندراج). عقوبت گناه. پشیمانی از گناه. دیهٔ گناه. (ناظم الاطباء). آنچه بزه سوگندان بدان پوشیده شود. (مهذب الاسماء): فمن تصدق به فهو کفارة له. (قرآن ۴۵/۵)؛ هرکه قصاص ببخشد و عفو کند آن عفو سترنده است گناهان این عفوکننده را. (کشف الاسرار ج ۳ ص ۱۲۶). و رجوع به قاموس کتاب مقدس و فرهنگ علوم جعفر سجادی و فرهنگ حقوقی جعفری لنگرودی شود.[1]
کفاره در روزه
اگر کسی به‌طور عمد روزه ماه رمضان را با خوردن یا آشامیدن، یا رابطه جنسی یا خودارضایی یا باقی ماندن بر جنابت باطل کند، باید کفاره بدهد.
کفاره روزه می‌تواند هر یک از موارد زیر باشد:
- آزاد کردن یک برده یا یک زندانی بیگناه
- دو ماه روزه گرفتن
- سیر کردن شصت فقیر
- غذا دادن به شصت فقیر، باید به هر کدام یک مُد که تقریباً «۷۵۰» گرم است، طعام داده شود.[2]
کفاره در حج
اگر کسی که برای حج محرم شده‌است، یکی از کارهایی که برای محرم حرام است را انجام دهد باید کفاره بدهد.[3]
کفاره در قتل
در قتل غیرعمد، قاتل باید کفاره بدهد. کفاره قتل می‌تواند هر یک از موارد مربوط به کفاره روزه باشد.[4]
جستارهای وابسته
منابع
| تاریخچه |  | |
|---|---|---|
| وعده‌های غذایی | ||
| آیین‌ها | ||
| فرهنگ | ||
| دعاها | ||
| نبردها | ||
