منطقه ۵۱
منطقهٔ ۵۱ (به انگلیسی: Area 51) یا گروم لِیک (به انگلیسی: Groom Lake) یک منطقهٔ نظامی فوق‌سری در در ۱۳۰ کیلومتری شمال‌غربی لاس وگاس ایالت متحده نوادا در ایالات متحدهٔ آمریکا است.[2]
| منطقهٔ ۵۱ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| تصویر ماهواره‌ای گرفته‌شده در سال ۲۰۰۰ | |||
| یاتا: Homey 35-Homey36-luximan105 – ایکائو: KXTA | |||
| خلاصه | |||
| نوع فرودگاه | فرودگاه نظامی | ||
| مالک | دولت فدرال ایالات متحده آمریکا | ||
| گرداننده | نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا | ||
| مکان | شهرستان لینکلن، نوادا | ||
| ارتفاع | ۴۴۶۲ پا / ۱۳۶۰ متر | ||
| مختصات | ۳۷°۱۴′۰۶″ شمالی ۱۱۵°۴۸′۴۰″ غربی | ||
| نقشه | |||
  KXTA | |||
| باند | |||
| باند | طول | سطح | |
| پا | متر | ||
| 14L/32R | آسفالت | ||
| 12/30 | ۵٬۴۲۰ | ۱٬۶۵۲ | بسته شده |
| چهار باند فرود دیگر بر روی بخش خشک‌شده دریاچه نمک، 03L/21R و 03R/21L کنار یکدیگر، 09L/27R و 27L/09R کنار یکدیگر | |||
| [1] | |||
گفته می‌شود که هدف این پایگاه نظامی آزمایش سامانه‌های نوین پروازی و جنگ‌افزار‌های فوق‌سری است.[3] حکومت فدرال ایالات متحدهٔ آمریکا آن را بخشی از پایگاه نیروی هوایی ادواردز معرفی می‌کند.[2] اما گردانندگان و نوع کار این پایگاه فوق‌سری کماکان تا به امروز نامعلوم است و حتی کارکنان پایگاه، زندگی‌های بدور از عموم دارند و با دنیای خارج تقریباً هیچ تماسی ندارند.
دولت آمریکا اطلاعات رسمی بسیار ناچیزی را در مورد این پایگاه منتشر کرده‌است. مانند بسیاری از پایگاه‌های نظامی آمریکا در این کشور، مشخص نیست چه استفاده‌ای از این پایگاه می‌شود. ورود یا نزدیک شدن به این پایگاه، چه زمینی و چه از مرز هوایی، ممنوع است.[2] پنهان‌کاری و محرمانه بودن فوق‌العاده‌ای که در مورد این پایگاه اعمال می‌شود باعث شده تا شایعات و تئوری‌های توطئه زیادی در مورد آن بر سر زبان‌ها باشد.
در سال ۲۰۱۳ میلادی آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) گزارشی رسمی در مورد تاریخچه لاکهید یو-۲ هواپیمای شناسایی آمریکایی دوران جنگ سرد را منتشر کرد که طی آن وجود منطقه ۵۱ به‌طور رسمی تأیید شده بود. این گزارش نشان می‌داد که در دههٔ ۱۹۵۰ میلادی و دههٔ ۱۹۶۰ میلادی، دلیل خیلی از گزارش‌هایی که در مورد بشقاب‌پرنده‌ها از سوی مردم منتشر شده بود به پرواز هواپیمای جاسوسی لاکهید یو-۲ و هواپیمایی دیگر مربوط می‌شد. گفته می‌شود افزون بر لاکهید یو-۲ هواپیماهای دیگر از جمله لاکهید اس آر-۷۱، و لاکهید اف-۱۱۷ نایت‌هاوک هم در این منطقه، آزمایش شده‌اند.[4]
دادخواست حقوقی
در سال ۱۹۹۴ میلادی، عده‌ای با استناد به اندازه‌گیری‌های علمی از مواد غیرمجاز و شیمیایی در نزدیکی منطقهٔ ۵۱، از دولت آمریکا ادعای خسارت مالی کرده و به دیوان عالی ایالات متحدهٔ آمریکا شکایت بردند.[5][6] دیوان عالی شکایت را ناوارد دانست.[7]
اسرار غیر متعارف
نخستین فرضیه‌ها دربارهٔ این پایگاه از سال ۱۹۸۹ میلادی آغاز شد که مردی به نام باب لازار در مصاحبه با یک تلویزیون آمریکایی گفت که او فیزیکدانی است که در این منطقه کار کرده‌است. او گفته بود در طرح پیاده کردن یک بشقاب‌پرنده حضور داشته و اسناد دولتی دربارهٔ حضور موجودات فرازمینی روی زمین را خوانده است.
البته او هیچ سند و مدرکی برای این ادعاها ارائه نکرد و کسی هم مدرک دانشگاهی او در رشتهٔ فیزیک را ندیده است.[2]
مخفی‌کاری دولت آمریکا دربارهٔ «منطقهٔ ۵۱» به اندازه‌ای بوده که طی سال‌ها باعث ایجاد افسانه‌های بسیاری شده‌است.
از میان این گفته‌ها ادعاهای مشهوری وجود دارند، مانند نگهداری بقایای یک سفینهٔ موجودات فضایی که ادعا شده در ۱۹۴۷ میلادی در رازول، نیومکزیکو سقوط کرد. در دههٔ ۱۹۹۰ میلادی دولت آمریکا اعلام کرد آنچه که سقوط کرده، یک بالون شناسایی برای آزمایش هسته‌ای بوده است. اما با اینحال، شایعه‌ها کم نشدند.[2]
از گفته‌های دیگر:
قرارگاه تماس دولت آمریکا با موجودات فضایی در این پایگاه
مرکز آزمایش فناوری‌های غیر بشری آزمایش‌های کنترل آب‌وهوا
و محل آزمایش پروژهٔ آورورا هستند.
اذعان به وجود منطقهٔ ۵۱
سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سی‌آی‌اِی) در سندی دربارهٔ تاریخچهٔ برنامهٔ هواپیماهای جاسوسی لاکهید یو-۲ که در اوت ۲۰۱۳ از حالت محرمانه خارج شده، رسماً به وجود یک مرکز آزمایشی به نام «ناحیۀ ۵۱» که برای چند دهه، موضوع کنجکاوی‌های فراوان بود اذعان کرد.
این سند که یک دانشگاه در آمریکا آن را بدست آورده، خرید محوطه‌ای در ایالت نوادا در سال ۱۹۵۵ میلادی را برای آزمایش این هواگردهای شناسایی توضیح می‌دهد. این قطعهٔ بیابانی دورافتاده در اطراف «دریاچهٔ گروم» پس از بررسی هوایی آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) و نیروی هوایی آمریکا به دلیل نزدیکی آن به یک مرکز آزمایش اتمی انتخاب شد. دوایت آیزنهاور (رئیس‌جمهور آن هنگام ایالات متحدهٔ آمریکا) دستور کسب آن را امضا کرد.[4]
معلوم نیست که چطور دولت آمریکا ناگهان تصمیم به افشای وجود این پایگاه گرفته است.[4]
در این سند آمده که آزمایش لاکهید یو-۲ در دههٔ ۱۹۵۰ در ارتفاعی بسیار بالاتر از هواپیماهای مسافربری در آن زمان باعث «افزایش بسیار شدید گزارش‌ها از دیده شدن اشیای ناشناس پرنده (بشقاب پرنده‌ها) شد.»
درخواست نخست برای افشای بخش‌های سیاه شده سند در سال ۲۰۰۵ (میلادی) به «آرشیو امنیت ملی» در دانشگاه جرج واشینگتن در شهر واشینگتن، دی.سی. ارائه شده بود.[8]
گوگل مپس
با جستجوی نام Area 51 یا Homey Airport در گوگل مپس در می‌یابید که نتیجهٔ این جستجوها به این منطقه مربوط نمی‌شوند و کاربر را به جاهای بی‌ربط هدایت می‌کنند. تنها با جستجوی نام Groom Lake می‌توان جای درست این منطقه را روی گوگل مپس دید.
فراخوان ورود به پایگاه
در ژوئن ۲۰۱۹ یک فراخوان در فیس‌بوک از مردم خواست تا در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۹ در جلوی این پایگاه جمع شده و از آنجا وارد این پایگاه شوند تا از همهٔ اسرار آن سر در بیاورند. تا ژوئیهٔ ۲۰۱۹ نزدیک به ۱٫۵ میلیون نفر به این فراخوان پاسخ مثبت دادند. اما نیروی هوایی آمریکا از مردم خواسته است تا از نزدیک شدن به این منطقه، خودداری کنند.[2]
در رسانه‌ها
در فیلم‌های سینمایی آمریکایی بارها به منطقهٔ ۵۱ اشاره شده است. از جمله می‌توان به فیلم‌های روز استقلال (۱۹۹۶)، ایندیانا جونز و قلمرو جمجمه بلورین، میان‌ستاره‌ای، منطقهٔ ۵۱، پویانمایی سیارهٔ ۵۱ و دروازهٔ ستارگان اس‌جی-۱ اشاره کرد.
بازی‌های ویدیویی هم با این نام ساخته شده‌اند.[9]
جستارهای وابسته
- برنامه دسترسی ویژه
- کاپوستین یار
- سایت سیاه
- پروژه سیاه
پانویس
- "Don't ask, don't tell: Area 51 gets airport identifier". www.aopa.org. 1 October 2008. Archived from the original on 30 March 2015. Retrieved 18 March 2015.
- «منطقه فوق سری ۵۱؛ بشقاب پرنده، موجودات فرازمینی و هشدار ارتش آمریکا». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۶ تیر ۱۳۹۸.
- «DREAMLAND: Fifty Years of Secret Flight Testing in Nevada». www.dreamlandresort.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۱۸.
- «سی‌آی‌ای از مرکز مخفی خود راز گشود؛ «بشقاب‌پرنده‌ای در کار نیست»». رادیو فردا. ۲۷ مرداد ۱۳۹۲.
- «AREA 51 COURT CASE». www.dreamlandresort.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۱۸.
- «60 Minutes Transcript on Area 51». www.ufomind.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۱۸.
- «High court won't review "state secrets" privilege in 'Area 51' case». The Reporters Committee for Freedom of the Press (به انگلیسی). ۱۹۹۸-۱۱-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۱۸.
- «سی آی اِی رسماً به وجود 'ناحیهٔ ۵۱' اذعان کرد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۶ مرداد ۱۳۹۲.
- vista. «منطقهٔ ۵۱، کم‌صداتر، موفق‌تر !». ویستا. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۱۸.
