فهرست فصل‌های فرمول یک

تاکنون ۷۱ فصل از مسابقات فرمول یک، که از سوی فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی (فیا)، هیئت حاکم بر ورزش‌های موتوری بین‌المللی، به عنوان بالاترین کلاس برای رقابت میان خودروهای مسابقه‌ای چرخ‌باز قلمداد می‌شود، برگزار شده‌است. هر فصل از مسابقات جهانی فرمول یک از مجموعه‌ای از مسابقه‌ها تشکیل شده‌است که با نام گراند پری یا جایزه بزرگ شناخته می‌شوند. این مسابقه‌ها معمولاً در پیست‌هایی برگزار می‌شوند که با هدف میزبانی همین مسابقات ساخته شده‌اند. همچنین در برخی موارد ممکن است مسابقه در خیابان‌های بستهٔ شهری نیز برگزار شود که مشهورترین آن‌ها گراند پری موناکو در شهر مونت‌کارلو است. نتایج هر مسابقه در پایان فصل با نتایج سایر مسابقات تجمیع می‌شود تا برندهٔ دو جایزهٔ سالانهٔ قهرمانی جهان مشخص شود؛ یکی برای رانندگان و دیگری برای سازندگان.

مقام قهرمانی رانندگان جهان، که بواسطهٔ یک سیستم امتیازدهی و بر پایهٔ نتایج گراند پری‌ها تعیین می‌شود، و از زمان برگزاری اولین فصل از مسابقات فرمول یک در سال ۱۹۵۰ به رانندگان اعطا می‌شده است، در پایان هر فصل به موفق‌ترین رانندهٔ فرمول یک در طول فصل تعلق می‌گیرد. مقام قهرمانی سازندگان جهان، که برای اولین بار در فصل ۱۹۵۸ اعطا شد، بواسطهٔ یک سیستم امتیازدهی و بر پایهٔ نتایج گراند پری‌ها، به موفق‌ترین سازندهٔ فرمول یک تعلق می‌گیرد. ترکیب‌های مختلف شاسی/موتور خودروها در مسابقات قهرمانی جهان فرمول یک به‌عنوان یک سازندهٔ متفاوت در نظر گرفته‌می‌شوند. امتیازهای قهرمانی سازندگان بواسطهٔ تجمیع امتیازهای کسب شده در هر مسابقه توسط هر یک از رانندگانی که برای آن سازنده رانندگی می‌کنند، محاسبه می‌شود. تا سال ۱۹۷۹ در بیشتر فصل‌ها از میان رانندگان هر سازنده، تنها امتیازهای راننده‌ای که بیشترین امتیاز را در هر مسابقه کسب کرده‌بود برای تعیین امتیازهای سازندگان محاسبه می‌شد. تنها در ده مورد سازنده‌ای که عنوان قهرمانی سازندگان جهان را کسب کرده‌بود دربردارندهٔ راننده‌ای نبود که در همان فصل به مقام قهرمانی رانندگان جهان دست یافته‌بود.