پیشرانه‌های عملکرد بالای مرسدس آام‌گ

پیشرانه‌های عملکرد بالای مرسدس آام‌گ (انگلیسی: Mercedes AMG High Performance Powertrains) (که پیشتر با نام‌های مهندسی ایلمور (به انگلیسی: Ilmor Engineering) و موتورهای عملکرد بالای مرسدس-بنز (به انگلیسی: Mercedes-Benz High Performance Engines) شناخته می‌شد) یک تولیدکنندهٔ موتور خودروهای فرمول یک مستقر در بریتانیا است. این شرکت در فصل ۱۹۹۴ برای تیم سائوبر، از فصل ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۴ برای تیم مک‌لارن، از فصل ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸ برای فورس ایندیا، در فصل ۲۰۰۹ برای تیم براون جی‌پی، از فصل ۲۰۱۰ تاکنون برای تیم کارخانه‌ای مرسدس، از فصل ۲۰۱۴ برای تیم ویلیامز، در فصل ۲۰۱۵ برای لوتوس، در فصل ۲۰۱۶ برای مانور ریسینگ، در فصل ۲۰۱۸ برای ریسینگ پوینت فورس ایندیا و از فصل ۲۰۱۸ تاکنون برای تیم ریسینگ پوینت به تأمین پیشرانه مشغول بوده‌است. موتورهای تولید شده توسط این شرکت هشت بار برندهٔ مقام قهرمانی سازندگان جهان و ده بار برندهٔ مقام قهرمانی رانندگان جهان شده‌اند.

پیشرانه‌های عملکرد بالای مرسدس آام‌گ
نوعسهامی خاص
بنا نهاده۱۱ اکتبر ۱۹۸۳ (۱۹۸۳-۱۰-11)
بنیانگذارانماریو ایلین
پل مورگان
دفتر مرکزیبریکسورث، نورث‌همپتون‌شر، پادشاهی متحد
محدودهٔ فعالیتجهانی
افراد کلیدی
  • اولا کالنیوس (رئیس هیئت مدیره و عضو هیئت مدیرهٔ دایملر آگ)
  • اندی کاول (مدیر عامل اجرایی)
مادردایملر آگ
وبگاه

پیش‌زمینه

یک خودروی مک‌لارن مربوط به سال ۲۰۰۴ که به پیشرانهٔ مرسدس-ایلمور ۳٫۰ لیتری وی۱۰ مجهز است

شرکت ایلمور در سال ۱۹۸۳ توسط ماریو ایلین و پل مورگان و به‌عنوان یک تأمین‌کنندهٔ مستقل موتور برای خودروهای فرمول یک تأسیس شد. نام این شرکت از نام خانوادگی بنیانگذاران آن گرفته شده‌بود. ایلمور در ابتدا ساخت موتور برای خودروهای مسابقات ایندی‌کار را با استفاده از سرمایهٔ راجر پنسکی، تولیدکنندهٔ شاسی و صاحب یکی از تیم‌های مسابقات ایندی‌کار آغاز کرد.

دایملر-بنز در سال ۱۹۹۳ سهم ۲۵ درصدی جنرال موتورز در شکرت ایلمور را خریداری کرد. در سال ۲۰۰۲، دایملر آگ سهم خود در این شرکت را به ۵۵٪ افزایش داد و نام آن را به مرسدس-ایلمور تغییر داد.[1] بعداً و در سال ۲۰۰۵، دایملر مالکیت تام شرکت ایلمور را از آن خود کرد و نام آن را نیز به «موتورهای عملکرد بالای مرسدس-بنز» تغییر داد. در دسامبر ۲۰۱۱ و همزمان با تغییر نام تیم مرسدس جی‌پی، نام این شرکت نیز جهت هماهنگ بودن با نشان تجاری مرسدس-آام‌گ دوباره تغییر کرد و نام «پیشرانه‌های عملکرد بالای مرسدس آام‌گ» برای آن انتخاب شد.[2]

در همان زمان، بخش کوچک پروژه‌های ویژهٔ این شرکت، که بین سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ تحت قراردادی جهت توسعه، آرایش، آماده‌سازی و بهبود عملکرد موتورهای هوندا برای مسابقات سری ایندی‌کار قرار داشت، منشعب و به یک شرکت جداگانه تبدیل شد که مالکیت آن نیز متعلق به ماریو ایلین و راجر پنسکی بود. این شرکت جدید، که کاملاً مستقل از شرکت مرسدس بود، دوباره نام مهندسی ایلمور را برای خود برگزید.

نتایج کسب‌شده با موتور فرمول یک

سازندهفصل(ها)کلیه بردها ق.س. جق.ر. جاولین بردآخرین برد
سائوبر۱۹۹۴۰
مک‌لارن۱۹۹۵ تا ۲۰۱۴, ۲۰۲۱۷۸ 1 (۱۹۹۸)3 (۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹, ۲۰۰۸)جایزه بزرگ استرالیا ۱۹۹۷جایزه بزرگ برزیل۲۰۱۲
براون جی‌پی۲۰۰۹۸ 1 (۲۰۰۹)1 (۲۰۰۹)جایزه بزرگ استرالیا ۲۰۰۹جایزه بزرگ ایتالیا ۲۰۰۹
فورس ایندیا۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸۰
مرسدس ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۱ ۱۰۹ 7 (۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰) 7 (۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰) جایزه بزرگ چین ۲۰۱۲ جایزه بزرگ بحرین ۲۰۲۱
ویلیامز۲۰۱۴ تا ۲۰۲۱۰
لوتوس۲۰۱۵۰
ام‌آرتی۲۰۱۶۰
ریسینگ پوینت ۲۰۱۸۰
۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰۱
استون مارتین۲۰۲۱۰
مجموع ۱۹۹۴ تا ۲۰۲۱(اکنون) −۸ ۹ ۱۱

    منابع

    1. Tytler, Ewan. "Ilmor: Bowmen of the Silver Arrows". Atlas F1. Haymarket Media. Retrieved 2 August 2020.
    2. "Company Details". Companies House.

    پیوند به بیرون

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.