فرزیان

روستای فرزیان، به طول ۰٫۷ کیلومتر و عرض ۰٫۵ کیلومتر با مساحت ۰٫۳۵ کیلومتر مربع به شکل مستطیل و از لحاظ جغرافیایی در غرب ایران و در بخش شمالی استان لرستان قرار دارد. در ۳۲ کیلوتری جنوب غرب فرزیان رشته کوه‌های مرتفع اشترانکوه قرار گرفته و چشم‌انداز زیبایی در این روستا خلق کرده‌است. مختصات جغرافیایی فرزیان عبارتست از ۳۳ درجه و ۳۳ دقیقه عرض شمالی و ۴۹ درجه و ۳۳ دقیقه طول شرقی و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۸۷۰ متر می‌باشد.[6] رودخانهٔ خشک گدارا (جو بالا) از شمال غرب و همچنین رودخانه خشک جوپیله (جو پایین) از جنوب غرب وارد روستا شده و از آن عبور می‌کند. این رودخانه‌ها که از استان مرکزی سرچشمه می‌گیرند قبلاً پرآب بوده و چهرهٔ زیبایی به روستا می‌دادند. یک تصویر هوایی از این روستا می‌توانید ببینید: فرزیان از دید گوگل ارث

فرزیان آب و هوای سرد کوهستانی دارد. میانگین دما در تیرماه (گرم‌ترین ماه سال) ۲۵درجهٔ سانتی‌گراد، در دی‌ماه (سردترین ماه سال)، ۳- درجهٔ سانتی‌گراد، در فروردین‌ماه ۱۲ درجهٔ سانتی‌گراد و در مهرماه ۱۵ درجهٔ سانتی‌گراد می‌باشد. میانگین سالانهٔ دما ۱۲ درجهٔ سانتی‌گراد و میزان بارندگی سالیانهٔ این روستا ۴۵۶٫۲ میلی‌متر می‌باشد.[7]

آب و هوای فرزیان
	ژانویه	فوریه	مارس	آوریل	مـــــه	ژوئـن	ژوئیـه	اوت	سپتامبر	اکتبـر	نوامبر	دسامبر	سـال
گرم‌ترین C°	۳٫۸	۷٫۱	۱۸٫۳	۱۸٫۳	۲۳٫۸	۳۱٫۴	۳۴٫۹	۳۴٫۶	۳۰٫۷	۲۳٫۴	۱۴	۷٫۲	۲۰٫۳
میانگین گرم‌ترین‌ها C°	۳٫۵	۳٫۱	۱۰	۱۴٫۲	۱۷٫۹	۲۵٫۲	۲۹٫۱	۲۷٫۳	۲۲٫۹	۱۸٫۱	۹٫۴	۳٫۵	۱۵٫۵
میانگین سردترین‌ها C°	-۴٫۳	-۱٫۱	۵٫۵	۹٫۶	۱۳٫۴	۱۸	۲۲٫۵	۲۱٫۳	۱۶٫۸	۱۱٫۶	۵٫۸	۰	۱۰٫۱
سردترین C°	-۸	-۵٫۴	۰٫۵	۵٫۱	۷٫۹	۱۱٫۲	۱۵٫۷	۱۴٫۶	۹٫۳	۶٫۴	۰٫۷	-۳٫۶	۴٫۵
بارش mm	۷۶٫۲	۳۴٫۹	۶۹٫۸	۹۸٫۴	۲۵٫۵	۲٫۲	۰	۰	۱٫۱	۱۴٫۳	۳۷٫۲	۹۶٫۶	۴۵۶٫۲
منبع: سایت هواشناسی کشور[7] آگوست ۲۰۱۰

طبق سرشماری رسمی مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵ این روستا با ۲۹۹ خانوار، جمعیتی معادل ۱۰۲۵ نفر دارد که از این تعداد ۴۸۵ نفر مرد و ۵۴۰ نفر زن می‌باشند. حدود ۶۶ درصد از مردان و ۵۷ درصد از زنان این روستا باسواد هستند.[8]

[9] مردم فرزیان به لری ثلاثی تکلم میکنند.

تمامی مردم این روستا مسلمان شیعهٔ دوازده امامی می‌باشند.[10]

مردم این روستا از زمانهای بسیار قدیم در کنار کشاورزی و دامداری، گلیم بافی و قالی بافی نیز می‌کرده‌اند[11] که البته هم‌اکنون دیگر اثری از دار قالی در این روستا به چشم نمی‌خورد ولی بسیار است خانه‌هایی که هنر دست مردم این روستا بر کف خانه هایشان زینت‌نمایی می‌کند.

بعد از انقلاب ایران (۱۳۵۷) بسیاری از مردم این روستا به دلیل کسادی شغل کشاورزی و افت اقتصادی کشور جهت تأمین امرار معاش خود و خانواده‌شان به شهرهایی چون اهواز، تهران، شیراز، اصفهان و اراک مهاجرت کردند و از جمعیت جوان روستا به شدت کاسته شد.این روستا یکی از روستاهای ایران است که بیشترین مهاجر را در چهل سال گذشته داشته است. در حال حاضر اکثر مردم باقی مانده در این روستا به صنعت کشاورزی ای روی آوردند و کشت اصلی آن‌ها بعد از گندم ، لوبیا است. همچنین کشت چغندر قند نیز اخیراً رواج یافته‌است.[12]

این روستا توسط یک جادهٔ آسفالته از شمال غرب به شهر مؤمن آباد (و از این طریق به شهرستان ازنا)، از سمت جنوب توسط یک جادهٔ خاکی به جادهٔ ازنا-الیگودرز و از سمت شرق توسط یک جادهٔ خاکی به تفریح‌گاه تاجواد متصل می‌گردد.

خرابه‌های بازار سرپوشیده، حمام قدیمی، و ده‌ها تپهٔ باستانی از دیدنی‌های تاریخی این روستا می‌باشد. تپه تیغی. تپه زرین. دو خواهران

کاج آباد نام مکانی است که در ده های گذشته  تفریح‌گاه ارباب این روستا بوده‌است،این مکان به دلیل داشتن کاج های زیبا به نام شهرت یافته و دارای درخات بادام و چند قنات و قلعه ی مخروبه خاناین روستا بوده است.  تا اوایل دهه هفتاد باغات و تاکستانهای زیبا و کم‌نظیر این روستا چشم ها را خیره میکرد اما به واسطه خشکسالی های اخیر که حاصل مدیریت اشتباه و سد سازی های غیر اصولی بود این باغات و تاکستان ها از بین رفت . همچنین چشم‌انداز زیبای اشترانکوه از جمله جاذبه‌های طبیعی این روستا می‌باشد.

امامزاده دوخواهران (به لهجه محلی دوخووارُن) و مسجدجامع فرزیان جزو جاذبه‌های مذهبی این روستا می‌باشد.

مسجد جامع فرزیان