طب یونانی
طب یونانی، مکتبی از طب سنتی و روش برای سبک زندگی می‌باشد. این طب در یونان باستان توسط بقراط ابداع شد و توسط بزرگانی چون رازی، ابن سینا توسعه یافت و بعدها به هندوستان راه یافت و از آنجا به انگلستان راه یافت.
مبنای این طب بر چهار طبیعت آتش، آب، باد و خاکست که به ترتیب در صفرا، بلغم، دم و سودناشی از تابستان، زمستان، بهار و خزان هستند. گرچه این طب از یونان نشات و توسط مسلمانان توسعه گرفت، اما عناصری از طب هندی و چینی در نسخه هندی آن نیز به چشم می‌خورند.[1]
منابع
- Heyadri, Mojtaba; Hashempur, Mohammad Hashem; Ayati, Mohammad Hosein; Quintern, Detlev; Nimrouzi, Majid; Mosavat, Seyed Hamdollah (2015). "The use of Chinese herbal drugs in Islamic medicine". Journal of Integrative Medicine. 13 (6): 363–7. doi:10.1016/S2095-4964(15)60205-9. PMID 26559361.
| شرق آسیا |
|  |
|---|---|---|
| آسیای جنوب و جنوب غربی |
| |
| مدیترانه و خاور نزدیک |
| |
| آفریقایی |
| |
| امریکا |
| |
| دیگران |
| |
| مفاهیم |
| |
 رده:پزشکی سنتی • ویکی‌پروژه پزشکی سنتی • درگاه پزشکی سنتی
| ||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.