پزشکی داخلی

پزشکی داخلی (به انگلیسی: Internal medicine) یک تخصص پزشکی است که با پیشگیری، تشخیص، و درمان بیماری‌های بزرگسالان سروکار دارد. متخصصان داخلی از بیماران بستری‌شده و آمبولانسی مراقبت می‌کنند و در مطب و کلینیک به ویزیت بیماران می پردازند و می‌توانند نقشی محوری در آموزش و پژوهش ایفا کنند. همچنین پزشکی داخلی یکی از تخصص‌های دامپزشکی نیز می‌باشد.

تاریخچه

آموزش تخصصی پزشکی داخلی به عنوان یکی از قدیمی‌ترین رشته‌های تخصصی، بیش از یک قرن است که در دنیا راه اندازی شده‌است. در ابتدا یک متخصص داخلی طوری تربیت می‌شد که بتواند با استفاده از تواناییهای خود مراقبت‌های لازم را برای تمامی بیماری‌های داخلی انجام دهد؛ ولی با پیشرفت بشر در زمینه‌های مختلف پزشکی و همینطور پیشرفت فن‌آوری و تجهیزات پزشکی، بعضی تخصص‌ها نظیر بیماری‌های مغز و اعصاب، عفونی و قلب و عروق از آن منتزع شد. طول دوره آموزشی در بیشتر مراکز آموزشی جهان سه سال است. برنامه آموزشی این رشته مشتمل بر آموزش‌های بر بالین (در بخش‌های بستری و درمانگاه‌ها) و آموزش در گروه‌های کوچک مانند جلسات کنفرانس، گزارش‌های صبحگاهی و عصرگاهی، کنفرانس‌های مرگ و میر و مراقبت از بیماران و آموزش‌های اخلاق حرفه‌ای، روش‌های مطالعه و جستجوی مطالب، روش‌های پژوهش و ارائه نتایج آن در قالب پایان‌نامه، درمان بر مبنای شواهد و غیره استوار است. در سال‌های اخیر در بیشتر دانشگاه‌های دنیا، بازنگری عمده‌ای در اهداف آموزشی و روش‌های سنجش مهارت‌های دستیاران به عمل آمده‌است. بورد داخلی کشور آمریکا شش معیار اصلی برای سنجش کفایت دستیاران تعریف کرده‌است که شامل: مراقبت از بیمار، دانش پزشکی، پیشرفت و یادگیری بر مبنای کار عملی، مهارت‌های ارتباطی، رعایت اصول حرفه‌ای پزشکی و آشنایی و توانایی کار در سیستم بهداشتی درمانی می‌باشد. سالانه برنامه‌های آموزشی متنوعی برای اساتید این رشته به منظور ارتقای سطح آموزش و یادگیری دستیاران اجرا می‌شود.

در ایران

رشته تخصصی بیماری‌های بیماریهای داخلی یکی از قدیمی‌ترین رشته‌های تخصصی موجود در ایران می‌باشد. این تخصص در کشور بعد از سال ۱۳۳۰ آغاز به کار نموده‌است. تا قبل از سال ۱۳۵۷ تنها تعداد اندکی از دانشگاه‌ها در این رشته دستیار دستیار می‌پذیرفتند ولی با پیروزی انقلاب اسلامی و گسترش آموزش عالی در کشور و همچنین تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تعداد دانشگاه‌های مجری این برنامه افزایش قابل ملاحظه‌ای پیدا کرد. به مرور زمان رشته‌های تخصصی بیماری‌های مغز و اعصاب، بیماری‌های عفونی و گرمسیری و قلب و عروق از این تخصص جدا شدند. طول دوره این رشته ۴ سال است.

فوق‌تخصص‌ها

بر اساس تقسیم‌بندی انجمن پزشکی داخلی آمریکا[1] فوق‌تخصص‌های پزشکی داخلی شامل موارد زیر می‌باشند:

متخصصان داخلی همچنین می‌توانند در «آلرژی» و «ایمنی‌شناسی» نیز فوق تخصص بگیرند.

منابع
  • Internal medicine، مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، برداشت شده در ۹ ژوئیه ۲۰۱۱.
  • «برنامه آموزشی و ضوابط رشته تخصصی بیماری‌های داخلی» (PDF). وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.

پانویس
  1. American Board of Internal Medicine
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پزشکی داخلی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.