ارتوپدی
جراحی ارتوپدی (به انگلیسی: Orthopedic Surgery) یا ارتوپدی (ارتوپدی به صورت Orthopaedics هم نوشته می شود)، با مشکلات دستگاه ماهیچهای-اسکلتی سروکار دارد. جراحان ارتوپدی هم از روشهای جراحی و غیر-جراحی، برای درمان این موارد استفاده میکنند: ترومای عضلانی-اسکلتی، بیماریهای نخاعی، آسیبهای ورزشی، بیماریهای زوال، عفونتها، تومورها و اختلالات مادرزادی.
اورتوپدی | |
---|---|
سرعنوانهای موضوعی پزشکی | D019637 |
پیشه | |
---|---|
نامها |
|
نوع پیشه | تخصص |
زمینههای فعالیت | پزشکی، جراحی |
توصیف | |
تحصیلات موردنیاز |
|
زمینه کاری | بیمارستان ها، درمانگاه ها |
واژهشناسی
واژه «ارتوپدی» از دو واژه یونانی ارتوس (orthos) به معنای راست و مستقیم و پدی (paideion) یا پدیوس به معنای پرورش کودک تشکیل شدهاست. اصطلاح ارتوپدی در سال ۱۷۴۱ توسط ارتوپد نیکولاس آندری ساخته شد.[1]
تاریخچه
ارتوپدی اولیه
بسیاری از پیشرفتها در جراحی ارتوپدی، ناشی از تجربیات دوران جنگ است. در میدانهای نبرد قرون وسطی، آسیبدیدگان با نوار زخمهای آغشته به خون اسبان درمان می شدند، این نوارها خشک می شدند، گرچه هنوز غیر بهداشتی بوده، برای شکسته بند مورد استفاده قرار می گرفتند.
در اصل، اصطلاح اورتوپدی به معنای تصحیح بدشکلیهای عضلانی-اسکلتی در کودکان بوده است. نیکولاس آندری، استاد پزشکی در دانشگاه پاریس، این اصطلاح را اولین بار در کتابش با همین موضوع در سال ۱۷۴۱ معرفی کرد. او از تمرینات بدنی، مهارت دستی، و شکسته بندی در درمان بدشکلیهای کودکان دفاع می کرد. کتابش بیماران را مستقیماً خطاب قرار می داد، در حالی که برخی از موضوعات آن برای اورتوپدهای امروزی آشناست، همچنین کتاب او "عرق زیاد کف دستان" و لکههای صورت را نیز شامل می شد.[2]
جین-آندری ونال، اولین مؤسسه اورتوپدی را در ۱۷۸۰ تأسیس نمود، که اولین بیمارستان مختص درمان بدشکلیهای اسکلتی کودکان به شمار می آید. او کفش پا-کج را برای کودکانی با بدشکلی های کف پا ساخت و روشهای متعددی برای درمان انحنای نخاع ابداع نمود.
انواع جراحی ارتوپدی
ارتوپدی به شاخههای متعددی تقسیم میگردد:
نگارخانه
- شکستگی باز
- فیکس کردن بوسیله پیچ و پلاک
- آرتروز زانو
پانویس
پیوندهای بیرونی
- پروندههای رسانهای مربوط به Orthopedics در ویکیانبار