القای هیپوترمی

القای هیپوترمی
القای هیپوترمی
نام‌های دیگر	Therapeutic hypothermia
ICD-10-PCS	6A4
سرعنوان‌های موضوعی پزشکی	C18.452.394.750
OPS-301 code	8-607

مدیریت هدفمند دما یا القای هیپوترمی (به انگلیسی: Targeted temperature management) و به اختصار (TTM) که قبلاً به عنوان «هیپوترمی درمانی» یا «هیپوترمی محافظتی» شناخته می‌شد، یک روش درمان فعال است که هدف آن دستیابی و حفظ دمای خاص بدن بیمار برای یک مدت زمان خاص است.
القای هیپوترمی به جهت بهبود وضعیت نورولوژیک و جلوگیری از آسیب‌های مغزی انجام می‌گیرد.[1]

این فرایند در دوره ریکاوری پس از توقف جریان خون در مغز انجام می‌شود و می‌تواند بخش مهمی از مراقبت‌های پس از ایست قلبی (Post CPR) نیز به‌شمار رود.

هدف

این کار به منظور کاهش خطر آسیب دیدگی بافت‌ها و به خصوص بافت مغز، در پی یک دوره فقدان جریان خون انجام می‌شود. فقدان جریان خون ممکن است ناشی از ایست قلبی یا انسداد شریان توسط یک لخته باشد، مانند سکته مغزی.
شواهد نشان می‌دهند که مدیریت هدفمند دما پس از احیای قلبی ریوی، بقا و عملکرد مغز را بهبود بخشیده و پیش‌آگهی بهتری را فراهم می‌آورد.

زمان و روش انجام

برای هیپوترمی‌های با مدت زمان بیش از ۱۲ ساعت، رابطه بین زمان شروع هیپوترمی پس از بازگشت جریان خون خود به خودی (به اختصار ROSC) و نیز زمان رسیدن به دمای هدف که سبب بهبودی نورولوژیک می‌شود، دقیقاً مشخص نیست و نتایج مطالعات متفاوت بوده‌است.

روشهای مختلفی برای القای هیپوترمی وجود دارند مانند پتوهای خنک‌کننده، قرار دادن کیسه‌های یخ روی بدن و مخصوصاً در مجاورت وریدها و شریانهای بزرگ، انفوزیون سرم نرمال سالین سرد و… که همگی باید همراه با مانیتورینگ کامل انجام شوند.
انفوزیون نرمال سالین یا رینگر لاکتات سرد به میزان ۳۰ الی ۵۰ سی سی در کیلوگرم انجام می‌شود.

نحوه کنترل دمای بدن

کنترل دمای مرکزی بدن یا به عبارتی کنترل دمای مغز با استفاده از کاتترهای داخل مری، کاتترهای داخل مثانه (در بیماران غیرآنوریک) و کاتترهای داخل شریان ریوی (در بیمارانی که به دلیل دیگری کاتتر شریان ریوی برایشان کارگذاری شده‌است) صورت می‌گیرد. به دماسنجهای تمپانیک واقعی هم نمی‌توان کاملاً اعتماد کرد. حتی دمای رکتال نیز ممکن است با دمای مغز تفاوت داشته باشد. به همین دلیل اندازه‌گیری دما حتماً باید با روش تهاجمی کاتتر گذاری انجام شود.

خطرات احتمالی

وقوع عفونتها در بیماران تحت هیپوترمی شایع است، ضمن اینکه هیپوترمی با وضعیت انعقادی نیز تداخل دارد؛ بنابراین باید قبل از القای هیپوترمی، خونریزی‌ها را کنترل نمود.

منابع

Peberdy, MA; Callaway, CW; Neumar, RW; Geocadin, RG; Zimmerman, JL; Donnino, M; Gabrielli, A; Silvers, SM; Zaritsky, AL; Merchant, R; Vanden Hoek, TL; Kronick, SL; American Heart, Association (2 November 2010). "Part 9: post-cardiac arrest care: 2010 American Heart Association Guidelines for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care". Circulation. 122 (18 Suppl 3): S768–86. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.110.971002. PMID 20956225.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «en:Targeted temperature management». دردانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ آوریل ۲۰۲۰.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Peb2010-1] Peberdy, MA; Callaway, CW; Neumar, RW; Geocadin, RG; Zimmerman, JL; Donnino, M; Gabrielli, A; Silvers, SM; Zaritsky, AL; Merchant, R; Vanden Hoek, TL; Kronick, SL; American Heart, Association (2 November 2010). "Part 9: post-cardiac arrest care: 2010 American Heart Association Guidelines for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care". Circulation. 122 (18 Suppl 3): S768–86. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.110.971002. PMID 20956225.