شهرستان آبشرون

شهرستان آبشِرون[3] (آبشوران) (به لاتین Abşeron)[4] نام شبه جزیره و بخشی در جمهوری آذربایجان است که در شبه‌جزیره آب‌شوران واقع‌ شده‌ است.

شهرستان آب‌شوران
جایگاه در نقشه
مختصات:
کشور جمهوری آذربایجان
ناحیه اقتصادیاستان آبشرون
تاسیس۴ ژانویه ۱۹۶۳
مرکزخردلان
شمار روستاها[1]۱۷
مساحت
  کل۱۹۷۰ کیلومتر مربع (۷۶۰ مایل مربع)
جمعیت
 (سرشماری ۲۰۲۰)[2]
  کل۲۱۴٬۱۰۰
  تراکم۱۱۰/کیلومتر مربع (۲۸۰/مایل مربع)
منطقه زمانییوتی‌سی +۴ (AZT)
کد پستی
۰۱۰۰
وبگاه

این شبه جزیره ۶۰ کیلومتر به سمت شرق در دریای کاسپین پیشروی دارد و عرض شبه جزیره به ۳۰ کیلومتر می‌رسد.

آبشوران به سبب وجود تاکستان‌ها و باغ‌های میوه و انجیر شهرت فراوانی دارد. آبشوران در امتداد شرقی رشته کوه قفقاز قرار دارد به همین سبب دارای تپه ماهورهای فراوان و همچنین دریاچه‌های نمک است. آب‌شوران جمعیتی بالغ بر ۹۰۰۰۰ نفر دارد و مساحت آن ۱۳۶۰ کیلو متر مربع است. مرکز بخش شهر خردلان است.مردم آبشوران از تبار پارسی (تات) هستند.[5] و تا حدود سال ۱۹۲۰ (میلادی) پیشینه آنها به زبان پارسی تبار تاتی اران سخن می‌گفتند.[6] تات‌های اران، که خود را پارس می‌نامند.[7] از زمان ساسانیان در جزیره آبشوران و دیگر مناطق اران سکونت دارند.[8][9] زبان آن‌ها از شاخه پارسی تبار (زبان‌های جنوب خاوری ایرانی) است.[10] این گروه را نباید با تات‌های ایران که زبانی از شاخه ایرانی شمال غربی دارند اشتباه گرفت. در سرشماری‌های جمهوری آذربایجان تات‌ها را جزو قومیت آذربایجانی به شمار می‌آورند.[11]

نام گذاری

آبشوران، آبشرون، یا آپشرون، نام شبه‌جزیره‌ای است در دریای کاسپین در جمهوری آذربایجان نام آبشوران پارسی است و به معنای آب هاي شور هست ( به تركي: شورلار سويوşorlar suyu) بسیاری از نام‌های مناطق مختلف آذربایجان دارای ریشه فارسی هستند و این امر به علت سابقه حاکمیت ایران بر منطقه قفقاز می‌باشد که در دوران قاجار رو به افول نهاد.

آبشوران دارای تأسیسات نفتی است و تولید محصولات نفتی باعث رشد اقتصادی منطقه گردیده‌است.

منابع

ویکی‌پدیای انگلیسی

  1. "İnzibati-ərazi vahidləri" (PDF). preslib.az. Retrieved 28 February 2021.
  2. "Population of Azerbaijan". stat.gov.az. State Statistics Committee. Retrieved 22 February 2021.
  3. بختیاری، سعید. اطلس جهان امروز. تهران: انتشارات گیتاشناسی نوین، شهریور ۱۳۹۸.
  4. «آبشرون تلفظ ترکی آذری از نام فارسی آبشوران است». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژانویه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۷ اکتبر ۲۰۰۸.
  5. Gernot Windfuhr, "Persian Grammer: history and state of its study", Walter de Gruyter, 1979. pg 4:""Tat- Persian spoken in the East Caucasus""
  6. و. ف میللر، «زیستگاه و گویش تات‌ها»، ۱۹۲۶.
  7. کتاب «دستور زبان لهجه‌های تاتی جنوبی»، احسان یارشاطر، لاهه - پاریس ١٩٦٩
  8. H. Pilkington,"Islam in Post-Soviet Russia", Psychology Press, Nov 27, 2002. p. 27: "Among other indigenous peoples of Iranian origin were the Tats, the Talishes and the Kurds"
  9. T. M. Masti︠u︡gina, Lev Perepelkin, Vitaliĭ Vi͡a︡cheslavovich Naumkin, "An Ethnic History of Russia: Pre-Revolutionary Times to the Present", Greenwood Publishing Group, 1996 . p. 80:""The Iranian Peoples (Ossetians, Tajiks, Tats, Mountain Judaists)"
  10. Bosworth, C.E.; JeremiḴh̲s, Éva. "Tat (t.)." Encyclopaedia of Islam. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C.E. Bosworth , E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2008. Brill Online. 03 September 2008
  11. Aliaga MAMEDOV, ASPECTS OF THE CONTEMPORARY ETHNIC SITUATION IN AZERBAIJAN بایگانی‌شده در ۲۸ دسامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine، بازدید: سپتامبر ۲۰۰۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.