شبه‌جزیره

شبه‌جزیره اصطلاحی جغرافیایی است که بر قطعهٔ وسیعی از خاک اطلاق می‌شود که از یک سو متصل به خشکی باشد، و از سه طرف دیگر، آب آن را فراگرفته‌باشد. اگر آن بخش از خشکی که شبه‌جزیره را به بقیهٔ خشکی پیوند می‌دهد باریک باشد به آن برزخ گفته می‌شود.
یک شبه‌جزیره می‌تواند به‌شکل دماغه،رأس،زبانه یا سنگپوز باشد. شبه جزیره به شکل دماغه است اما از آن وسعت بیشتری دارد.

شبه‌جزیره‌ای در کرواسی

قاره‌های نیم‌کره جنوبی شبه‌جزیره کم دارند اما قاره‌های اروپا، آسیا و آمریکای شمالی شبه‌جزیره‌های فراوان دارند. بسیاری از کشورهای اروپا در شبه‌جزیره قرار دارند مانند نروژ، سوئد، دانمارک، اسپانیا، ایتالیا، پرتغال، و یونان. شبه‌جزیره‌های عربستان، مالایا و کره ازجمله شبه‌جزیره‌های آسیا هستند. حقیقت این است که سراسر قاره اروپا شبه‌جزیره عظیمی است که یک سوی آن به آسیا چسبیده و سه سوی دیگر آن را آب فراگرفته است. آلاسکا و فلوریدا هم ازجمله شبه‌جزیره‌های آمریکای شمالی هستند.[1]

شبه‌جزیره‌های جهان

خاورمیانه

اروپا

یونان
آلبانی
بلغارستان
مجارستان
بوسنی و هرزوگوین
کرواسی
اسلوونی
جمهوری مقدونیه شمالی
صربستان
مونته‌نگرو
رومانی
ترکیه (بخش اروپایی)
روسیه
سوئد
دانمارک
نروژ
فنلاند (شمال)
اسپانیا
پرتغال
جبل الطارق
آندورا

خاور دور

منابع

  1. فرهنگنامه پارکر- جلد دهم. نویسنده: برتا موریس پارکر. مترجم: رضا اقصی. تهران: ۱۳۴۶. ص۹۲۹.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Peninsula». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ آوریل ۲۰۰۷.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.