شائول موفاز
شائول موفاز (به عبری: שאול מופז) زاده ۴ نوامبر ۱۹۴۸) معاون، نخست‌وزیر و وزیر راه و ترابری سابق اسرائیل و رئیس سابق ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش اسرائیل و وزیر سابق دفاع اسرائیل است.
شائول موفاز | |
|---|---|
 شائول موفاز جانشین نخست‌وزیر اسرائیل | |
| وزیر دفاع اسرائیل | |
| مشغول به کار ۲۰۰۲ – ۲۰۰۶ | |
| معاون نخست‌وزیر و وزیر راه و ترابری و امنیت جاده | |
| مشغول به کار ۲۰۰۶ – ۲۰۰۱۲ | |
| رهبر اپزیسیون | |
| آغاز به کار ۲۰۰۱۲ | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | 'شهرام مُفَضَّض‌کار ۴ نوامبر ۱۹۴۸ (۷۲ سال)[1] تهران، ایران |
| ملیت |  اسرائیل |
| پیشه | نظامی، سیاستمدار |
| دین | یهودیت |
| خدمات نظامی | |
| فرمانده | رئیس ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش اسرائیل |
زندگی‌نامه
او متولد تهران است و اصلیت اصفهانی دارد. به گزارش تارنمای فارسی وزارت امور خارجه اسرائیل، نام سابق وی در ایران «شهرام مُفَضَّض‌کار» بوده‌است.[2] مادر او در «مدرسه کوروش» رشت تحصیلات ابتدایی خود را گذراند.[3]واژهٔ مُفَضَّض به معنای نقره‌اندود است. وی در سال ۱۹۵۷ به همراه خانواده‌اش به اسرائیل مهاجرت کرد و پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان در سال ۱۹۶۶ میلادی به عضویت در نیروهای دفاعی اسرائیل پیوست. وی به عضویت تیپ کماندویی سایرت متکل که یکی از مهم‌ترین تیپ‌های کماندویی ارتش اسرائیل است، در جنگ شش روزه، جنگ یوم کیپور، جنگ لبنان (۱۹۸۲) و عملیات انتبی شرکت داشت و در این سال‌ها مراتب پیشرفت را می‌پیمود.
وی پس از پایان جنگ لبنان، تحصیلات عالی نظامی را در دانشگاه نظامی در آمریکا ادامه داد و پس از بازگشت به اسرائیل به فرماندهی تیپ کماندویی در سال ۱۹۸۶ میلادی برگزیده شد. وی در سال ۱۹۸۸ به درجه نظامی سرتیپی ارتقا یافت و در سال ۱۹۹۳ به فرماندهی کل نیروهای دفاعی اسرائیل در کرانه باختری برگزیده شد و به دلایل موفقیت در برخورد با گروه‌های نظامی فلسطینی به مقام سرلشکری در سال ۱۹۹۴ ارتقاء درجه یافت و به فرماندهی جبهه جنوب ارتش اسرائیل منصوب شد.
وی در سال ۱۹۹۷ به مقام قائم مقامی ستاد کل مشترک ارتش اسرائیل رسید و نهایتاً یک سال بعد به فرماندهی کل ستاد مشترک ارتش اسرائیل منصوب گردید.
مقامات
- وزیر دفاع اسرائیل
- رئیس ستاد مشترک کل ارتش اسرائیل
- معاون نخست‌وزیر اسرائیل
- جانشین نخست‌وزیر اسرائیل
- وزیر راه و ترابری اسرائیل
بنیاد مالی اعتادیم
وی در دورانی که ریاست ستاد کل ارتش اسرائیل را به عهده داشت، با برپائی یک بنیاد مالی با نام اعتادیم (עתידים) برای اعطای بورس تحصیلی به سربازانی که می‌خواستند پس از پایان دوران خدمت وظیفه وارد دانشگاه شوند، توانست با مبالغی که از جانب نیکوکاران یهودی از سراسر دنیا گردآمده بود، به صدها دانشجوی جوان ایرانی بورس تحصیلی اعطا کند. هم‌اکنون بیش از هشتصد دانشجوی ایرانی زاده فقط یهودی، مخارج تحصیل دانشگاه خود را از این بنیاد تهیه می‌کنند.
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
بن گوریون (۱۹۴۸–۵۴) • لاوون (۱۹۵۴–۵۵) • بن گوریون (۱۹۵۵–۶۳) • اشکول (۱۹۶۳–۶۷) • دایان (۱۹۶۷–۷۴) • پرز (۱۹۷۴–۷۷) • وایزمن (۱۹۷۷–۸۰) • بگین (۱۹۸۰–۸۱) • شارون (۱۹۸۱–۸۳) • آرنس (۱۹۸۳–۸۴) • رابین (۱۹۸۴–۹۰) • شامیر (۱۹۹۰) • آرنس (۱۹۹۰–۹۲) • رابین (۱۹۹۲–۹۵) • پرز (۱۹۹۵–۹۶) • مردخای (۱۹۹۶–۹۹) • آرنس (۱۹۹۹) • باراک (۱۹۹۹–۲۰۰۱) • بن الیعزر (۲۰۰۱–۰۲) • موفاز (۲۰۰۲–۰۶) • پرز (۲۰۰۶–۰۷) • باراک (۲۰۰۷–۱۳) • یعلون (۲۰۱۳–) |  | |