سنگسار

سنگسار یک نوع مجازات مرگ است که از طریق پرتاب سنگ (که به صورت گروهی انجام می‌شود) به طرف مجرم صورت می‌گیرد. جامعه بین‌المللی اعدام از طریق سنگسار را «عملی وحشیانه و سبعانه» تلقی می‌کند.[1] مجازات سنگسار دارای پیشینه تاریخی بلندی است. در کتب تاریخی به رواج سنگسار به عنوان مجازات در یونان باستان اشاراتی شده‌است. در منابع ادیان ابراهیمی همچون یهودیت، مسیحیت و اسلام نیز به مجازات سنگسار اشاراتی شده‌است.

نقشه ای که کشورهایی را نشان می‌دهد که سنگسار عمومی مجازات قضایی یا قانونی است.
سنگسار استفانوس. اثر رامبرانت به‌سال ۱۶۲۵ میلادی.

سنگسار در ادیان ابراهیمی

سنگسار در یهودیت

در سفر خروج از عهد عتیق می‌خوانیم: «و در روز سوم مهیا باشید، زیرا که در روز سوم خداوند در نظر تمامی قوم بر کوه سینا نازل شود و حدود برای قوم از هر طرف قرار ده، و بگو باحذر باشید از اینکه به فراز کوه برآیید، یا دامنهٔ آن را لمس نمایید، زیرا هر که کوه را لمس کند، هرآینه کشته شود. دست بر آن گذارده نشود بلکه یا سنگسار شود یا به تیر کشته شود، خواه بهایم باشد خواه انسان، زنده نماند. اما چون کَرِنّا نواخته شود، ایشان به کوه برآیند.». سنگسار شکل کلاسیک اعدام در عهد عتیق محسوب می‌شود. بنا به این کتاب، ارتداد، توهین به مقدسات، زنا با محارم، و شکستن بعضی تابوها با سنگسار مجازات می‌شدند: «مرد و زنی که صاحب اجنه یا جادوگر باشد البته کشته شوند، ایشان را به سنگ سنگسار کنید، خون ایشان بر خود ایشان است.» (سفر لاویان)[2]

سنگسار در اسلام

حکم سنگسار در حدود ۹۰ روایت صحیح آمده‌است.[3]

سنگسار در اسلام دارای شرایطی می‌باشد از جمله اینکه چهار فرد عادل شهادت بدهند که به چشم خود دیدند که دونفر زنا کرده‌اند یا اینکه باید زنای محصنه باشد. زنای محصنه هنگامی رخ می‌دهد که فرد زناکار علاوه بر اینکه عاقل و بالغ و هوشیار باشد و با اختیار خود زنا کرده باشد دارای همسری باشد که اولا سالم باشد و ثانیاً در دسترس او باشد.[4]

فتوای برخی از فقیهان درباره سنگسار

انجام سنگسار در عصر حاضر

سنگسار امروزه در برخی از کشورهای مسلمان که حکومت آنان اسلامی است یا احکام بر اساس اسلام است، به اجرا گذاشته می‌شود از این میان می‌توان به کشورهای ایران،[5][6][7] افغانستان،[8] نیجریه، سودان،[9] عربستان سعودی و امارات متحده عربی[10] اشاره نمود. در این کشورها کسی که به سنگسار محکوم می‌شود باید در پارچه‌ای سفید پوشانیده شده اگر مرد است تا لگن خاصره و اگر زن است تا سینه او را در خاک دفن می‌کنند و سپس با سنگ‌هایی که یکباره محکوم را نمی‌کشد بلکه به‌تدریج و با تحمل درد موجب مرگ وی می‌شود به پرتاب سنگ به سوی شخص قربانی می‌پردازند.

سنگسار در افغانستان

رخشانه نام دختر افغان بود که در ۴ آبان خبر و در ۱۲ آبان ۹۴ ویدئو سنگسار شدنش در ولایت غور افغانستان به دست طالبان در شبکه‌های اجتماعی پخش شد و مورد بازتاب و واکنش شدید مردم قرار گرفت.[11][12][13]

سنگسار در ایران

مجازات سنگسار کماکان در قانون مجازات اسلامی ایران در نظر گرفته شده‌است. در سال‌های اخیر چندین مورد سنگسار گزارش شدند[14] که باعث فشار به ایران برای توقف اجرای سنگسار شد. محمود هاشمی شاهرودی رئیس قوه قضاییه در ۲۰۰۳ گفته‌است: «اجرای حکم سنگسار در اختیار حاکم شرع است و در حال حاضر جمهوری اسلامی به دنبال تعیین مجازات جایگزین برای این نوع از جرایم است.»[15] در عین حال غلامرضا رضوانی از فقهای شورای نگهبان در دسامبر ۲۰۰۲ عنوان کرده که «به جای مجازات رجم نمی‌توان مجازات دیگری را تعیین کرد، زیرا احکام اسلام تابع پسند و ناپسند جامعه نیست و ممکن است همین احکام در روزهای اول اسلام نیز برای مردم ناپسند بوده باشد.»[16] عفو بین‌الملل دو مورد سنگسار در ایران در ۲۰۰۶ را گزارش کرده‌است.[17] همچنین در ژوئیه ۲۰۰۷ گزارش شد که جعفر کیانی در استان قزوین سنگسار شده‌است.[18] به گزارش خبرنامه امیرکبیر روز جمعه، ۶ دی ۱۳۸۷، مردی در گورستان بهشت رضا در شهر مشهد سنگسار شده‌است.[19] فعالان حقوق بشر و جنبش زنان در داخل ایران برای لغو این قانون تلاش می‌کنند، از جمله کمپین قانون بی سنگسار.[20] قانون جدید مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۰ مجازات سنگسار را حذف و به جای آن اعدام پیش‌بینی کرده‌است.

سنگسار ثریا منوچهری

در سال ۱۳۶۵ هجری شمسی (۱۹۸۶ میلادی)، ثریا منوچهری در روستایی در جنوب غربی ایران سنگسار می‌شود. فریدون صاحب‌جمع، ژورنالیست ایرانی‌تبار فرانسوی داستان این زن را در کتابی به نام سنگسار ثریا م،[21] در سال ۱۹۹۴ به زبان انگلیسی و فرانسوی منتشر می‌کند.[22][23] در سال ۲۰۰۸ میلادی فیلمی به همین نام سنگسار ثریا م به کارگردانی سیروس نورسته بر اساس کتاب فریدون صاحب‌جمع، ساخته شد.[24][25]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. «سنگسار سه مرد در ایران» (رادیو زمانه)
  2. http://www.radiozamaneh.com/138815
  3. «سنگسار، چیستی و چرایی؛ نقد فقهی «سنگسار ثریا» در قم برگزار شد».
  4. «دعاوی-کیفری زنا». بایگانی‌شده از اصلی در 27 اكتبر 2019. دریافت‌شده در 2017-05-23. تاریخ وارد شده در |archive-date= را بررسی کنید (کمک)
  5. Men stoned to death for adultery, murder in Iran (سی‌ان‌ان)
  6. Iran executes two men by stoning (بی‌بی‌سی)
  7. Adulterers Stoned to Death in Iran (واشینگتن پست)
  8. «Death By Stoning In Afghanistan». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ نوامبر ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۰۶.
  9. afrol News: Sudan denounced for stoning and amputation sentences
  10. UAE: Further information on death by stoning/ flogging | Amnesty International
  11. «انتشار ویدئوی سنگسار رخشانه در ولایت غور». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۳ آبان ۱۳۹۴.
  12. «زن جوان به اتهام زنا در افغانستان سنگسار شد». صدای آمریکای فارسی.
  13. «Afghan woman accused of adultery is stoned to death». بی‌بی‌سی.
  14. BBC News | MIDDLE EAST | Iranian adulteress stoned to death
  15. گفتگوی شهروند با شادی صدر: در انتظار سنگسار!، ۳۰ تیرماه ۱۳۸۵
  16. «Iran Newspaper». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۵.
  17. Iran stays execution by stoning
  18. سنگسار یک مرد در ایران؛ بی‌بی‌سی فارسی
  19. «اجرای حکم سنگسار در مشهد». خبرنامه امیرکبیر. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ ژانویه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۹.
  20. «دادخواست حذف مجازات سنگسار از قوانین ایران». بی‌بی‌سی فارسی.
  21. ISBN 1-55970-233-8
  22. Soraya M., Stoned to Death for Being an "Inconvenient Wife''
  23. «سایت روزآنلاین». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۷ فوریه ۲۰۱۱.
  24. http://www.cbn.com/entertainment/screen/goodwyn_Caviezel_SorayaM.aspx
  25. «The Stoning of Soraya M. | Amplify». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ اوت ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۷ فوریه ۲۰۱۱.

منابع

رحمتی، شبنم (۲۰ تیر ۱۳۸۶)، «پس از اجرای حکم سنگسار در تاکستان سخنگوی قوه قضائیه در گفتگو با شرق اعلام کرد: تابع شرع و قانون هستیم»، روزنامه شرق، سال چهارم (۹۰۳)، ص. ۱ پیوند خارجی در |نشریه= وجود دارد (کمک)

پیوند به بیرون

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به سنگسار در ویکی‌گفتاورد موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.