سر بریدن

سر بریده‌شدهٔ هشت ارمنی در جریان نسل‌کشی ارمنی‌ها.

در قرآن کتاب آسمانی مسلمانان، بارها به گردن زدن مشرکین در میدان جنگ سفارش شده. در سوره محمد، آیه ۴،خدا به مسلمانان توصیه می‌کند که کافران را در میدان جنگ گردن بزنند:

«شما مؤمنان چون با کافران(جنایت پیشه) رو به رو شوید آنها را گردن زنید تا آن گاه که از خونریزی بسیار دشمن را از پا درآوردید پس از آن، اسیران جنگ را محکم به بند کشید که بعدا یا بر آنها منّت نهید(بدون فدیه آنها را آزاد کنید) یا فدا گیرید تا در نتیجه جنگ سختیهای خود را فروگذارد. این حکم فعلی است، و اگر خدا بخواهد خود از کافران انتقام می‌گیرد و لیکن می‌خواهد شما را به یکدیگر امتحان کند، و آنان که در راه خدا کشته شدند خدا هرگز اعمالشان را ضایع نگرداند.»[1]

در جایی دیگر، در سوره انفال آیه ۱۲، الله به مسلمانان می‌گوید که درهنگام روبه شدن با کافران در جنگ های آینده ان ها را گردن بزنند و از ضربه های بی فایده بپرهیزند:

«(و یاد آر ای رسول) آن‌گاه که پروردگار تو به فرشتگان وحی کرد که من با شمایم، پس مؤمنان را ثابت قدم بدارید، که همانا من ترس در دل کافران می‌افکنم، پس گردنها را بزنید و همه انگشتان را قطع کنید.»[2]

روند قطع سر نیاز به نیروی قابل توجه و متداومی از سوی جلاد برای قطع سریع مهره‌های ستون فقرات دارد. فرد قربانی که سرش بریده می‌شود، تا زمانی که همه بافت‌های عصبی‌اش قطع نشده باشند، دچار واکنش شدید عصبی شده و همراه با درد شدید؛ به طرز فجیعی جان می‌سپارد.[3]

سربریدن یا گردن‌زدن در قوانین ملی کشورهای عربستان سعودی، قطر، سودان مجاز شمرده شده‌است، اما عربستان سعودی تنها کشوری است که در آن خطاکاران به این روش اعدام می‌گردند.[4]

هم‌چنین برخی گروه‌های تروریستی مثل القاعده و داعش،[5] سازمان‌های جهادی سلفی[6] و کارتل‌های مواد مخدر مکزیک[7] از سربریدن به عنوان روشی برای اعدام و ارعاب دشمنان‌شان استفاده می‌کنند.

• دانیل پرل

• گردن زدن مقالهٔ در وبسایت رادیو زمانه