روث بیدر گینزبرگ

روث جوان بِیدِر گینزبرگ (به انگلیسی: Ruth Joan Bader Ginsburg) (زاده ۱۵ مارس ۱۹۳۳ در نیویورک – درگذشته ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۰ در واشینگتن، دی.سی.) قاضی دستیار در دیوان عالی ایالات متحدهٔ آمریکا بود. وی توسط بیل کلینتون نامزد شد و در ۱۰ اوت ۱۹۹۳ آغاز به کار کرد. روث گینزبرگ، دومین زن قاضی عالی پس از سندرا دی اوکانر بود. او به عنوان یک قاضی لیبرال در دادگاه عالی شناخته می‌شد و یهودی بود.[2]

روث بیدر گینزبرگ
پرتره رسمی، سال ۲۰۱۶
قاضی دستیار دیوان عالی ایالات متحده آمریکا
مشغول به کار
۱۰ اوت ۱۹۹۳ – ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۰
نامزد کنندهبیل کلینتون
پس ازبایرون وایت
پیش ازایمی کنی برت
قاضی دادگاه ناحیه‌ای بخش کلمبیا
مشغول به کار
۳۰ ژوئن ۱۹۸۰ – ۱۰ اوت ۱۹۹۳
نامزد کنندهجیمی کارتر
پس ازهارولد لونتال
پیش ازدیوید اس تاتیل
اطلاعات شخصی
زاده
روث جوان بیدر گینزبرگ

۱۵ مارس ۱۹۳۳
بروکلین، نیویورک، ایالات متحده آمریکا
درگذشته۱۸ سپتامبر ۲۰۲۰ (۸۷ سال)
واشینگتن، دی.سی.، ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیدموکرات[1]
همسر(ان)مارتین گینزبرگ (ا. ۱۹۵۴–۲۰۱۰)
فرزندانجین گینزبرگ
جیمز استیون گینزبرگ
محل تحصیلدانشکده حقوق کرنل
مدرسه حقوق هاروارد
مدرسه حقوق کلمبیا
دینیهودیت
امضا

گینزبرگ در بروکلین، نیویورک زاده و بزرگ شد. خواهر بزرگتر او هنگامی که کودک بود درگذشت و مادرش کمی پیش از فارغ‌التحصیلی گینزبرگ از دبیرستان درگذشت. روث گینزبرگ سپس مدرک کارشناسی خود را در دانشکده حقوق کرنل به دست آورد و پیش از آغاز تحصیل در مدرسه حقوق هاروارد در دانشگاه هاروارد، جایی که یکی از معدود زنان در کلاس خود بود، با مارتین دی. گینزبرگ ازدواج کرد. گینزبرگ سپس به مدرسه حقوق کلمبیا رفت و در آنجا به عنوان شاگرد اول فارغ‌التحصیل شد. گینزبرگ پس از فارغ‌التحصیلی به استادی دانشگاه پرداخت. او استاد دانشکده حقوق دانشگاه راتگرز و دانشگاه کلمبیا بود و به عنوان یکی از معدود زنان در رشته خود، آئین دادرسی مدنی تدریس می‌کرد.

زندگی‌نامه

گینزبورگ در ۱۵ مارس ۱۹۳۳ در خانواده‌ای یهودی در محله فلت‌بوش در منطقه بروکلین شهر نیویورک زاده شد. هنگامی که او کودک بود خواهر بزرگش درگذشت و مادرش که یکی از پشتیبانان او بود در فاصلهٔ کوتاهی پس از پایان دبیرستان گینزبرگ چشم از جهان فروبست. گینزبرگ در سال ۱۹۵۴ از دانشگاه کرنل فارغ‌التحصیل شد.[2]

روث گینزبرگ در دانشگاه هاروارد با مارتین دی. گینزبرگ ازدواج کرد. او پس از بارداری، در محل کار، جایگاه خود را از دست داد و به جای پایین‌تری فرستاده شد.[3] زیرا در دهه ۱۹۵۰ (میلادی) تبعیض علیه زنان باردار قانونی بود. به خاطر همین تجربه، بارداری دومش را از کارفرمای خود، پنهان کرد.[2]

روث گینزبرگ در سال ۱۹۵۶ به مدرسهٔ حقوق دانشگاه هاروارد و کمی بعد به مدرسهٔ حقوق دانشگاه کلمبیا در نیویورک رفت و نخستین زنی بود که برای نشریهٔ حقوق هر دو دانشگاه کار کرد.[2]

با اینکه شاگرد اول بود نمی‌توانست کار پیدا کند. خودش می‌گوید: «هیچ دفتر حقوقی در نیویورک استخدامم نمی‌کرد. از سه جهت مشکل داشتم: یهودی بودم، زن بودم، و مادر.»[2]

سال ۱۹۶۳ گینزبرگ استاد مدرسه حقوق راتگرز شد. کلاس حقوق و زنان او یکی از نخستین درس‌های دانشگاهی در این حوزه بود و پروژهٔ حقوق زنان را در اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا راه انداخت. در سال ۱۹۷۳ مشاور حقوقی اصلی این اتحادیه شد و با پرونده‌های تبعیض جنسیتی در دادگاه‌ها فعالیت می‌کرد.[2]

دادگاه تجدیدنظر ایالات متحده

در ۱۴ آوریل ۱۹۸۰ گینزبرگ توسط جیمی کارتر به عنوان قاصی در دادگاه استیناف حوزه ناحیه کلمبیای ایالات متحده آمریکا که پس از مرگ قاضی هارولد لونتال خالی شده بود معرفی شد. جیمی کارتر تلاش می‌کرد ترکیب دادگاه‌های فدرال را از یک‌دستی مردان سفیدپوست در بیاورد.[2] گینزبرگ در ۱۸ ژوئن ۱۹۸۰ توسط مجلس سنای ایالات متحده آمریکا تأیید شد و بعداً همان روز کمیسیون خود را دریافت کرد.[4] دوره خدمت گینزبرگ در ۹ اوت ۱۹۹۳ در مقام در دیوان عالی ایالات متحده به پایان رسید.[4][5][6] او در زمان حضور خود به عنوان قاضی در ناحیه کلمبیا بیشتر با همکاران خود از جمله محافظه‌کاران رابرت بورک و انتونین اسکالیا اتفاق نظر می‌یافت.[7][8] حضور وی در دادگاه، شهرت وی را به عنوان «حقوقدانی محتاط» و معتدل به دست آورد.[9] دیوید اس. تاتل پس از انتصاب گینزبرگ به قاضی دادگاه عالی جایگزین او شد.[10]

دیوان عالی

معرفی و نامزدی
گینزبرگ در ۱۴ ژوئن ۱۹۹۳ رسماً نامزدی جایگاه قاضی دیوان عالی ایالات متحده آمریکا را از رئیس‌جمهور بیل کلینتون پذیرفت.

در ۱۴ ژوئن ۱۹۹۳ بیل کلینتون، روث گینزبرگ را به عنوان دستیار دادگستری در دیوان عالی ایالات متحده آمریکا معرفی کرد تا صندلی خالی شده توسط قاضی بازنشسته بایرون وایت را پر کند. جنت رینو، دادستان کل ایالات متحده آمریکا گینزبرگ را به کلینتون، رئیس‌جمهور آن هنگام ایالات متحده، توصیه کرده بود.[11] در زمان نامزدی، گینزبرگ به عنوان یک فرد معتدل شناخته می‌شد. گفته می‌شود کلینتون به دنبال افزایش تنوع دادگاه بود. کاری که گینزبرگ به عنوان تنها عدالت‌گرای یهودی از زمان استعفای ایب فورتاس در سال ۱۹۶۹ انجام داد. روث گینزبرگ دومین زن و نخستین زن عدالت یهودی دیوان عالی کشور بود.[12] او سرانجام به طولانی‌ترین دوره حضور در نظام قضایی در بین یهودیان رسید.[9][13][14] کمیته دائمی کانون وکلای دادگستری آمریکا گینزبرگ را «به خوبی واجد شرایط» ارزیابی کرد که بالاترین امتیاز برای دیوان عدالت است.[15]

فقه دیوان عالی کشور

گینزبرگ عملکرد خود را در دادگاه با رویکردی محتاطانه در برابر قضاوت توصیف می‌کرد.[16] او اندکی پیش از معرفی به دادگاه در یک سخنرانی استدلال کرد که «به نظر می‌رسد در اصل، اقدامات ساده برای تصمیم‌گیری قانون اساسی و همچنین قانون عادی درست است».[17] دانشمند حقوقی کس سانستاین، گینزبرگ را «یک ساده‌گرای منطقی» توصیف کرده‌است. حقوقدانی که می‌خواهد با احتیاط بر مبنای سابقه عمل کند نه اینکه قانون اساسی را به سمت چشم‌انداز خود سوق دهد.[18]

با گذر زمان، گرایش گینزبرگ به چپ، بیشتر شد.[2]

دیدگاه

حقوق بین‌الملل

گینزبرگ همچنین از قانون و هنجارهای خارجی برای شکل‌دادن به قانون اساسی ایالات متحده در نظرات قضایی پشتیبانی کرد. دیدگاهی که توسط برخی از همکاران محافظه‌کار وی رد شد.[19]

گینزبرگ از استفاده از تعابیر خارج از قانون برای ارزش اقناعی و حکمت احتمالی پشتیبانی کرد. اعتماد خود گینزبرگ به حقوق بین‌الملل به زمان وکالت وی بازمی‌گردد.[20]

سقط جنین

روث گینزبرگ درباره حق زنان برای سقط جنین گفته بود: "شرط لازم برابری زن و مرد این است که زن تصمیم‌گیرنده باشد".[2]

فمینیسم

روث گینزبرگ باور داشت همه قضات دیوان عالی آمریکا باید زن باشند.[21]

مرگ

روث گینزبرگ در ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۰ و در سن ۸۷ سالگی بر اثر سرطان لوزالمعده درگذشت.[22][23][24] یک روز پیش از مرگش، از گینزبرگ در روز قانون اساسی تقدیر به عمل آمده و مدال آزادی ۲۰۲۰ توسط مرکز ملی قانون اساسی به او داده شد.[25] گزارش شده که او در آرامستان ملی آرلینگتون و در کنار همسرش، مارتین دی. گینزبرگ، به خاک سپرده خواهد شد.[26][27] به دنبال مرگ گینزبرگ، بیش از ۲۰ میلیون دلار از طریق اکت‌بلو به سیاستمداران گوناگون دموکرات اهدا شد.[28]

جانشینی

با مرگ گینزبرگ در سال انتخابات ریاست‌جمهوری، هشت قاضی در دیوان عالی باقی ماندند که از لحاظ شمار قضات محافظه‌کار در برابر قضات لیبرال، ترکیب ۵ در برابر ۳ را تشکیل می‌دهند. پیش از مرگ گینزبرگ، او در بیانیه‌ای دیکته‌شده به نوه‌اش کلارا اسپرا، یک وکیل، بیان کرد که مهم‌ترین آرزویش، این است که تا زمان روی کار آمدن رئیس‌جمهور جدید، جایگزینی برای او انتخاب نشود.[29] میچ مکانل، رهبر اکثریت مجلس سنای ایالات متحده، قول داد که جانشین پیشنهادی ترامپ برای گینزبرگ را هر چه زودتر در مجلس سنا به رأی بگذارد.[30][31]

آثار درباره روث گینزبرگ

در سال ۲۰۱۸ مستندی به نام آربی‌جی دربارهٔ او ساخته شد.

هم چنین فیلم سینمایی «بر پایه جنسیت» روایتگر تلاش‌های وی در رابطه با تصویب قانون برابری مردان و زنان در ایالات متحدهٔ آمریکا است.[32]

منابع
  1. As on Bench, Voting Styles Are Personal
  2. لاسنهوپ، جسیکا (۱۷ آذر ۱۳۹۷). «چرا اخبار این قاضی زن، نصف آمریکا را نیمه‌جان می‌کند؟». بی‌بی‌سی فارسی.
  3. «روث گینزبرگ، قاضی ارشد لیبرال دیوان عالی آمریکا درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۹ شهریور ۱۳۹۹.
  4. "Ginsburg, Ruth Bader—Federal Judicial Center". www.fjc.gov. Archived from the original on April 29, 2018. Retrieved April 28, 2018.
  5. "Judges of the D. C. Circuit Courts". Historical Society of the District of Columbia Circuit. Archived from the original on February 25, 2016. Retrieved February 19, 2016.
  6. Fulwood III, Sam (August 4, 1993). "Ginsburg Confirmed as 2nd Woman on Supreme Court". Los Angeles Times. ISSN 0458-3035. Archived from the original on March 5, 2017. Retrieved September 16, 2016.
  7. Drehle, David Von (July 18, 1993). "Conventional Roles Hid a Revolutionary Intellect". The Washington Post. ISSN 0190-8286. Archived from the original on September 19, 2016. Retrieved September 16, 2016.
  8. Marcus, Ruth; Schmidt, Susan (June 22, 1986). "Scalia Tenacious After Staking Out a Position". The Washington Post. ISSN 0190-8286. Archived from the original on September 19, 2016. Retrieved September 16, 2016.
  9. Richter, Paul (June 15, 1993). "Clinton Picks Moderate Judge Ruth Ginsburg for High Court: Judiciary: President calls the former women's rights activist a healer and consensus builder. Her nomination is expected to win easy Senate approval". Los Angeles Times. Archived from the original on March 1, 2016. Retrieved February 19, 2016.
  10. Beaupre Gillespie, Becky (July 27, 2016). "My Chicago Law Moment: 50 Years Later, Federal Appellate Judge David Tatel, '66, Still Thinks About the Concepts He Learned as a 1L". www.law.uchicago.edu. University of Chicago Law School. Archived from the original on December 8, 2016. Retrieved June 9, 2017.
  11. Toobin, Jeffrey (2007). The Nine: Inside the Secret World of the Supreme Court, New York, Doubleday, p. 82. شابک ‎۹۷۸−۰۳۸۵۵۱۶۴۰۲
  12. Orrin Hatch (2003), Square Peg: Confessions of a Citizen Senator, Basic Books, p. 180, ISBN 0-465-02867-5
  13. Rudin, Ken (May 8, 2009). "The 'Jewish Seat' On The Supreme Court". NPR. Archived from the original on February 19, 2016. Retrieved February 19, 2016.
  14. Michael J. Pomante II; Scot Schraufnagel (April 6, 2018). Historical Dictionary of the Barack Obama Administration. Rowman & Littlefield Publishers. pp. 166–. ISBN 978-1-5381-1152-9. Archived from the original on March 15, 2020. Retrieved July 30, 2018.
  15. "Ruth Bader Ginsburg On Dissent, The Holocaust And Fame—The Forward". Forward.com. February 11, 2018. Archived from the original on July 30, 2018. Retrieved July 30, 2018.
  16. Lewis, Neil A. (July 21, 1993). "The Supreme Court: Ginsburg Promises Judicial Restraint If She Joins Court". The New York Times. ISSN 0362-4331. Archived from the original on May 31, 2017. Retrieved June 11, 2017.
  17. "The Supreme Court: In Her Own Words: Ruth Bader Ginsburg". The New York Times. June 15, 1993. ISSN 0362-4331. Archived from the original on January 18, 2018. Retrieved June 11, 2017.
  18. Sunstein, Cass R. (2009). "A Constitution of Many Minds: Why the Founding Document Doesn't Mean What It Meant Before". www.questia.com. Archived from the original on April 2, 2017. Retrieved April 2, 2017.
  19. Liptak, Adam (April 11, 2009). "Ginsburg Shares Views on Influence of Foreign Law on Her Court, and Vice Versa". The New York Times. Archived from the original on February 7, 2012. Retrieved March 7, 2012.
  20. Judith, Resnik (2013). "Opening the Door: Ruth Bader Ginsburg, Law's Boundaries, and the Gender of Opportunities". Faculty Scholarship Series: 83. Archived from the original on December 18, 2015.
  21. «گینزبرگ؛ زنی که در مسند قضاوت جلودار جنبش عدالت‌خواهی آمریکایی‌ها شد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۹ شهریور ۱۳۹۹.
  22. Liptak, Adam (September 18, 2020). "Justice Ruth Bader Ginsburg Dies at 87". The New York Times. ISSN 0362-4331. Archived from the original on September 19, 2020. Retrieved September 19, 2020.
  23. Sherman, Mark (September 18, 2020). "Supreme Court Justice Ruth Bader Ginsburg dies of metastatic pancreatic cancer". The Boston Globe. Archived from the original on September 19, 2020. Retrieved September 19, 2020.
  24. Totenberg, Nina (September 18, 2020). "Justice Ruth Bader Ginsburg, Champion Of Gender Equality, Dies At 87". National Public Radio. Archived from the original on September 18, 2020. Retrieved September 19, 2020.
  25. "Supreme Court Justice Ruth Bader Ginsburg Receives 2020 Liberty Medal During Virtual Event". KYW-TV. September 17, 2020. Archived from the original on September 19, 2020. Retrieved September 18, 2020.
  26. Hallemann, Caroline (September 19, 2020). "All the Details on Ruth Bader Ginsburg's Funeral". Town & Country. Archived from the original on September 19, 2020. Retrieved September 19, 2020.
  27. "Supreme Court Justice Ruth Bader Ginsburg dies at 87". WHAM-TV. September 19, 2020. Archived from the original on September 19, 2020. Retrieved September 19, 2020.
  28. Goldmacher, Shane (September 18, 2020). "Democrats shatter the ActBlue site's donation records in the hours after Ginsburg's death, more than quintuple the previous record amount". The New York Times.
  29. Totenberg, Nina (18 September 2020). "Justice Ruth Bader Ginsburg, Champion Of Gender Equality, Dies At 87". NPR. Retrieved 19 September 2020.
  30. McConnell, Mitch (19 September 2020). "McConnell Statement on the Passing of Justice Ruth Bader Ginsburg". Senate Republican Leader. Retrieved 19 September 2020.
  31. «روث گینزبرگ، قاضی ارشد لیبرال دیوان عالی آمریکا درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۹ شهریور ۱۳۹۹.
  32. "RBG (2018) - Financial Information". The Numbers (website). Retrieved 2018-12-09.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ روث بیدر گینزبرگ موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.