آملیا ارهارت
آملیا مری ارهارت (به انگلیسی: Amelia Mary Earhart) (زاده ۲۴ ژوئیه ۱۸۹۷ – ناپدید شدن ۲ ژوئیه ۱۹۳۷) خلبان پیشگام آمریکایی بود. او به عنوان نخستین زنی که پرواز تک نفره را در عرض اقیانوس اطلس انجام داده و همچنین صلیب ممتاز پرواز را دریافت کردهاست، شناخته میشود.[1][2] ارهارت در پروازی برفراز اقیانوس آرام در نزدیکی جزیره هاولند ناپدید شد و این هواپیما هنگامی که بر فراز اقیانوس آرام پرواز میکرد ناپدید شد. با وجود جستجوی زیاد ردی از امیلیا ارهارت و فرد نونان، کمک خلبانش یا از هواپیمای دو موتوره آنان به دست نیامد.[3]
Amelia Earhart آملیا مری ارهارت | |
---|---|
زادهٔ | ۲۴ ژوئیه ۱۸۹۷ اچسن، کانزاس، ایالات متحده |
ناپدیدشدن | ۲ ژوئیه ۱۹۳۷ (۳۹ سال) در مسیر جزیره هاولند، اقیانوس آرام از لائه، پاپوآ گینه نو |
وضعیت پیدایی | ۵ ژانویه ۱۹۳۹ (۴۱ سال) |
علت درگذشت | مفقودالاثر |
ملیت | آمریکایی |
پیشه | خلبان |
شناختهشده برای | نخستین زنی که پرواز تک نفره را در عرض اقیانوس اطلس انجام داده |
همسر(ها) | جرج پی. پاتنم (ا. ۱۹۳۱) |
وبگاه | |
امضاء | |
علیرغم این که دو سال بعد از گم شدن هواپیما، امیلیا ارهارت فوت شده اعلام شد، هنوز کسانی هستند که به دنبال او میگردند.[4] ناپدید شدن او یکی از اسرارآمیزترین حوادث تاریخ هوایی است.[5]
زندگینامه
ارهارت در کانزاس به دنیا آمد و بزرگ شد. مادرش آمی، پدرش رادیون و خواهرش موریل نام داشتند. در نوجوانی در جنگ جهانی اول به صورت داوطلبانه بهعنوان پرستار مشغول به خدمت شد. پس از مدتی او نزد یک مربی پرواز زن به نام آنیتا اسنوک در لانگ بیچ کالیفرنیا به آموزش پرواز پرداخت. سپس یک هواپیما خرید و نام آن را قناری گذاشت. او در اکتبر سال ۱۹۲۲ رکورد جهانی را شکست و رکورد بلندترین ارتفاع پرواز زنان را به دست آورد.[6]
ارهارت در سال ۱۹۳۱ با یک ناشر مشهور به نام جرج پالمر پاتنم ازدواج کرد. او با گذشت دو ماه از ازدواجشان موفق به پیمودن مسیر ساحل شرقی تا غربی آمریکا با هواپیمای شخصی خود شد. در سال ۱۹۳۲ بهعنوان نخستین زن با پروازی تک نفره، عرض اقیانوس اطلس را پیمود.[2]
ناپدید شدن
املیا ارهارت درجریان تلاشی که برای پرواز به دور جهان داشت، ناپدید شد. او سعی داشت برای سوختگیری به جزایر هالند در اقیانوس آرام برود.
توضیح رسمی در این باره این است که او نتوانست این جزیره را پیدا کند. ارتباطش را هم از دست داد، سوختش تمام شد و پس از آن در اقیانوس سقوط کرد. اگرچه این توضیحات در سطح وسیعی پذیرفته شده، اما مدرکی مثل لاشه هواپیما وجود ندارد که از این نظریه پشتیبانی کند.[5]
دو نظریه دیگر هم دربارهٔ ناپدید شدن ارهارت وجود دارد، یکی اینکه او به هنگام نشستن در جزایر مارشال یا در نزدیکی این جزایر دچار سانحه شد، یا این که او به جزیره نیکو مارورو در نزدیکی کریباتی رفت و در آن جا درگذشت. برای هر دو این نظریهها هیج مدرک مستدلی وجود ندارد، اما این مانع از آن نشده که مورخان آماتور و حرفهای در مورد آنها کندوکاو نکنند.[5]
براساس عکسی که در ۲۰۱۷ درآرشیو ملی آمریکا پیدا شده احتمال داده میشود که او در زمانی که در ژاپن بازداشت بود، جان خود را از دست داده باشد. در این تصویر که به دهه ۱۹۳۰ برمیگردد، شخصی دیده میشود که احتمالاً املیا ارهارت در جزایر مارشال نشان میدهد. این عکس سیاه سفید که به دهه ۱۹۳۰ برمیگردد گروهی از مردم را در بارانداز نشان میدهد. این عکس در یکی از جزایر مارشال و احتمالاً توسط یک جاسوس آمریکایی گرفته شدهاست. ژاپنیها در جنگ جهانی اول جزایر مارشال را از آلمانها گرفته و قبل از حمله سال ۱۹۴۱ به پرل هاربر این جزایر به پایگاه نظامی مهمی برای ژاپنیها تبدیل شد.[5]
ادعا شده یکی از افرادی که در این عکس پشت به دوربین دیده میشود احتمالاً املیا ارهارت باشد. همچنین گفته شده فرد دیگری هم که در این عکس در طرف چپ او دیده میشود فرد نونان، کمک خلبان او در آخرین پرواز است. در سمت راست این عکس، بخشی وجود دارد که واضح نیست و ادعا شده که هواپیمای خانم ارهارت است.[5]
این عکس را شبکه خبری انبیسی قبل از پخش مستندی در این باره منتشر کرد و در پیش نمایش این مستند دو کارشناس با توجه به اندازههای تنه زن در این تصویر از این ادعا که او املیا ارهارت است، حمایت کردند. آنها همچنین براساس دندانها و وضعیت موی فرد دیگر در این تصویر معتقدند که این عکس متعلق به کمک خلبان فرد نونان است.[5]
به هرحال نتیجه مستند شبکه انبیسی براساس این عکس، این است که ژاپنیها املیا ارهارت را گرفته، و سپس او را زندانی کردهاند، و او در نهایت به عنوان یک زندانی جنگی درگذشته است.[5]
منابع
- «نقاط برجسته تاریخ زنان ایالات متحده». america.gov. ۱۰ مارس ۲۰۰۹. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ مارس ۲۰۰۹. دریافتشده در ۲۷ اکتبر ۲۰۰۹.
- http://www.notablebiographies.com/Du-Fi/Earhart-Amelia.html
- «مگرگور با "آملیاً پرواز میکند». خبرگزاری مهر. ۷ خرداد ۱۳۸۷. دریافتشده در ۵ آبان ۱۳۸۸.
- «ده فاجعه هوایی اسرارآمیز». بیبیسی فارسی. ۲۳ اسفند ۱۳۹۲. دریافتشده در ۲۴ اسفند ۱۳۹۲.
- «آیا این عکس راز ناپدید شدن املیا ارهارت را برملا میکند؟». بیبیسی فارسی. ۱۶ تیر ۱۳۹۶.
- «پرواز نخستین خلبان زن دور دنیا». روزنامه ایران. ۱۷ فروردین ۱۳۸۵. دریافتشده در ۵ آبان ۱۳۸۸.