کورتا اسکات کینگ
کورتا اسکات کینگ (انگلیسی: Coretta Scott King; ۲۷ آوریل ۱۹۲۷ – ۳۰ ژانویه ۲۰۰۶ ) یک نویسنده و فعال حقوق مدنی اهل ایالات متحده آمریکا بود. وی همسر مارتین لوتر کینگ از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۸ (کشته شدن مارتین لوتر کینگ) بود. بعد از کشته شدن مارتین لوتر کینگ، کورتا اسکات نقش وی به عنوان رهبر جنبش سیاهپوستان را برعهده گرفت و همچنین در زمینه حقوق زنان و حقوق دگرباشان جنسی هم فعالیت زیادی کرد. وی تلاش بسیاری به عمل آورد تا در نهایت روز مارتین لوتر کینگ توسط ریگان تصویب شد.
کورتا اسکات کینگ | |
---|---|
زادهٔ | ۲۷ آوریل ۱۹۲۷ ماریون، آلاباما |
درگذشت | ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۰۶ (۷۸ سال) |
ملیت | ایالات متحده آمریکا |
کودکی و تحصیلات
کورتا اسکات در هیبرگر، آلاباما، متولد شد. او سومین فرزند از چهار فرزند اوبادیا اسکات (۱۸۹۹–۱۹۹۸) و برنیس مک موری اسکات (۱۹۰۴–۱۹۹۶) بود. مادربزرگ پدری اش دلیا اسکات، یک برده سابق، بود. مادر کورتا به دلیل استعداد موسیقی و صدای خوانندگی مشهور شد. در کودکی، برنیس در یک مدرسه محلی تحصیل کرد و فقط تحصیلات کلاس چهارم را داشت. با این حال خواهر و برادر بزرگتر برنیس در مدرسه شبانهروزی نوسکجی که توسط بوکر تی. واشینگتن و دیگران تأسیس شده بود تحصیل کردند.[1]
خانم اسکات بزرگ به عنوان راننده اتوبوس مدرسه، یک پیانیست کلیسا و برای شوهرش در مشاغل تجاری او کار میکرد. او به عنوان خانهدار شایسته برای انجمن ستاره شرق خدمت کرد و عضو باشگاه فدراسیون سوادآموزی محلی بود.[2][3]
اوبی، پدر کورتا، یکی از اولین سیاه پوستان شهرشان بود که وسیله نقلیه داشت. او قبل از اینکه خودش کاری داشته باشد، به عنوان یک پلیس کار میکرد. او به همراه همسرش، دور از خانهشان، یک فروشگاه لباس اداره میکرد و بعداً یک فروشگاه عمومی افتتاح کرد. او همچنین صاحب یک کارخانه چوببری بود که پس از آنکه از فروش آن به یک چوببر سفیدپوست خودداری کرد توسط همسایگان سفیدپوست سوزانده شد.[4] پدربزرگ و مادربزرگ مادری او مولی (خواهر اسمیت؛ ۱۸۶۸ - م) و مارتین ون بورن مک موری (۱۸۶۳–۱۹۵۰) بودند. هر دو از نژاد آفریقایی-آمریکایی و ایرلندی بودند.
کورتا در ۱۰ سالگی برای افزایش درآمد خانواده تلاش کرد. او یک خواهر بزرگتر به نام ادیث اسکات باگلی (۲۰۱۱–۱۹۲۴) داشت، یک خواهر بزرگتر نیز به نام یونیس که از کودکی زنده نماند؛ و یک برادر کوچکتر به نام اوبادیا لئونارد (۲۰۱۲–۱۹۳۰). و یک برادر کوچکتر به نام اوبادیا لئونارد (۲۰۱۲–۱۹۳۰).[5] خانواده اسکات از زمان جنگ داخلی آمریکا یک مزرعه داشتند، اما چندان ثروتمند نبودند. در دوران رکود بزرگ، کودکان اسکات برای کمک به درآمد خود پنبه میچیدند و با پدر و مادرشان یک اتاق خواب مشترک داشتند.[6]
فرزندان اسکات در یک دبستان یک اتاقه در ۸ کیلومتری از خانه خود تحصیل میکردند و بعداً به مدرسه عادی لینکلن منتقل شدند که با وجود فاصله ۲۲ کیلومتری از خانهشان به دلیل تفکیک نژادی در مدارس، نزدیکترین دبیرستان سیاه پوستان در ماریون، آلاباما بود. رانندگی اتوبوس توسط برنیس، مادر کورتا، انجام میشد. وی تمام نوجوانان سیاهپوست محلی را سوار اتوبوس میکرد. زمانیکه اسکات وارد مدرسه لینکلن شد این مدرسه شهریه را به حالت تعلیق درآورده بود و فقط چهار دلار و پنجاه سنت در سال هزینه میگرفت.[7] در دو سال آخر حضور در آنجا، اسکات به بهترین خواننده گروه کر مدرسه تبدیل شد. او همچنین رهبری گروه کر در کلیسای محله خود در نورث پری را نیز به عهده گرفت.[8]
کورتا اسکات در سال ۱۹۴۵ از مدرسه عادی لینکلن فارغالتحصیل شد. جایی که او ترومپت و پیانو مینواخت، در گروه کر آواز میخواند و در برنامههای موسیقی مدرسه شرکت میکرد و در ادامه آموزش در سالهای بالاتر در لینکلن در کالج انطاکیه در یلو اسپرینگز، اوهایو ثبت نام کرد. وی پس از پذیرفته شدن در انطاکیه، برای بورس تحصیلی درخواست کرد.[9] خواهر بزرگتر او ادیث از مدتی قبل تحت برنامه آموزش برای نژادهای مختلف به انطاکیه میرفت که در تلاش برای ایجاد تنوع در دانشگاهی بود که از قدیم برای سفید پوستان بود دانشجویان غیر سفیدپوست را جذب و بورسیه کامل میداد.[10]
کورتا موسیقی را نزد والتر اندرسون ، اولین مدیر غیر سفیدپوستی که یک گروه دانشگاهی در یک کالج تاریخا سفیدپوست را مدیریت می کرد، فرا گرفت. تجربه بودن تحت تبعیض نژادی که توسط هیئت مدیره مدرسه محلیش اعمال شده بود در او انگیزه فعالیت سیاسی کاشت و در جنبش تازه حقوق مدنی فعال شد.[11] او به انجمن ملی پیشرفت رنگین پوستان (NAACP) در انطاکیه و کمیتههای روابط نژادی و آزادیهای مدنی کالج پیوست. هیئت مدیره درخواست وی برای انجام سال دوم آموزش عملی در مدارس دولتی شهر یلو اسپرینگ، که برای گرفتن گواهینامه تدریس نیاز بود، را رد کرد . کورتا به هیئت مدیره کالج انطاکیه متوسل شد که مایل نبود یا قادر به تغییر وضعیت در سیستم مدارس محلی نبود و در عوض او را برای دومین سال در مدرسه آزمایشگاه وابسته کالج به کار گرفت. بعلاوه، در این زمان ، كورتا به عنوان پرستار بچه برای خانواده لیسگو کار میکرد و از جان لیسگو که بعدها یک هنرپیشه برجسته شد مراقبت میکرد. [12]
هنرستان موسیقی نیوانگلند و مارتین لوتر کینگ جونیور
کورتا وقتی برنده بورسیه هنرستان موسیقی نیوانگلند در بوستون شد، از انطاکیه خارج شد. هنگام تحصیل آواز در آن مدرسه نزد ماری سوندلیوس بود که با مارتین لوتر کینگ جونیور آشنا شد. [13]
با وجود اینکه کورتا می خواست در موسیقی به سطح حرفه ای برسد ، اما می دانست که اگر بخواهد با مارتین لوتر کینگ ازدواج کند این امکان وجود ندارد. با این حال، از آنجا که کینگ را دارای بسیاری از ویژگی های مورد علاقه خود برای یک مرد یافت، خود را "هر لحظه بیشتر درگیر می کند. او به خواهرش گفت: "من فکر می کنم دلیل این امر این است که مارتین من را خیلی از پدرم یادآوری می کند." [14]
منابع
- Coretta Scott King
- Coretta Scott King: Striving for Civil Rights
- Desert rose : the life and legacy of Coretta Scott King
- www.amazon.com https://www.amazon.com/My-Life-Love-Legacy/dp/1627795987. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۰۳. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک) - «Gale - Free Resources - Women's History - Biographies - Coretta Scott King». web.archive.org. ۲۰۰۸-۱۲-۰۲. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۰۳.
- Coretta : the story of Coretta Scott King
- «Black Kudos — Coretta Scott King Coretta Scott King...». blackkudos.tumblr.com. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۰۳.
- Meet Coretta Scott King, a soprano and violinist who used music in her civil rights campaigning
- Powell, Lisa. "Do you recognize civil rights icon in an area college class photo?". dayton-daily-news (به English). Retrieved 2021-03-03.
- "Coretta Scott Enrolls At Antioch College in Yellow Springs, Ohio". World History Project. Retrieved 2021-03-03.
- Coretta Scott King and the Civil-Rights Movement’s Hidden Women
- John Lithgow: What I Know Now
- Coretta Scott King Dies at 78
- Martin Luther King Jr. and Coretta Scott King in Boston: A Love Story
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Coretta Scott King». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۶ ژوئن ۲۰۱۶.