دیوید دوم اسکاتلند
دیوید دوم (به انگلیسی: David II) (۱۳۲۴ - ۱۳۷۱) پادشاه اسکاتلند از خاندان بروس، بین سال‌های ۱۳۲۱ تا ۱۳۷۱ بود.
| دیوید دوم اسکاتلند | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| پادشاه اسکاتلند | |||||
 | |||||
| سلطنت | ۷ ژوئن ۱۳۲۹ - ۲۲ فوریه ۱۳۷۱ | ||||
| پیشین | رابرت اول اسکاتلند | ||||
| جانشین | رابرت دوم اسکاتلند | ||||
| زاده | ۵ مارس ۱۳۲۴ دانفرملاین، فایف | ||||
| درگذشته | ۲۲ فوریهٔ ۱۳۷۱ (۴۶ سال) دژ ادینبورو | ||||
| آرامگاه | هالیرود ابی | ||||
| همسران |
| ||||
| |||||
| پدر | رابرت اول اسکاتلند | ||||
| مادر | الیزابت دی برگ | ||||
زندگینامه
دیوید بروس در ۵ مارس ۱۳۲۴ در دانفرملاین در فایف اسکاتلند زاده شد. او تنها پسر رابرت یکم، پادشاه اسکاتلند و از همسر دومش الیزابت دی برگ بود که زنده مانده بود. دیوید در ۱۳۲۸ و بر اساس صلحنامهٔ ادینبورگ - نورث‌همپتون که بین پادشاهی انگلستان و اسکاتلند منعقد شده بود با جُوان انگلستان ازدواج کرد. یک سال بعد پدرش رابرت یکم در ژوئن ۱۳۲۹ درگذشت و او با عنوان دیوید دوم در سن ۵ سالگی به پادشاهی اسکاتلند رسید.
در ۱۳۳۳ دومین مرحله از جنگ‌های استقلال‌طلبانهٔ اسکاتلند آغاز شد و نیروهای انگلیسی به فرماندهی ادوارد سوم با نیروهای اسکاتلندی درگیر شدند. اسکات‌ها در نبرد هالیدون هیل از نیروهای انگلیسی‌ها شکست خوردند و دیوید و همسرش برای حفظ امنیتشان مجبور به ترک اسکاتلند و رفتن به سوی فرانسه شدند. آنها در ۱۳۲۴ به بولون رسیدند و مورد استقبال فیلیپ ششم قرار گرفتند. دیوید در ۱۳۴۱ به اسکاتلند بازگشت و قدرت را مجدداً در دست گرفت. او در ۱۳۴۶ به انگلستان حمله کرد اما شکست خورد و به مدت ۱۱ سال در آن کشور زندانی شد.
دیوید دوم در ۲۲ فوریه ۱۴۷۱ در قلعهٔ ادینبورگ درگذشت و چون فرزندی نداشت پس از او خواهرزاده‌اش رابرت دوم بر تخت پادشاهی اسکاتلند نشست.
منابع
- David Crystal (1995), The Cambridge Biographical Encyclopedia (Second edition ed.), Cambridge University Press, p. P.261, ISBN 0-521-43421-1
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «David II of Scotland». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۰.