دینارانی
دینارانی یکی از چهار باب هفت لنگ ایل بختیاری است. باب دینارانی، بر مبنای اتحاد طوایفی است، که منشأهای گوناگون داشته و بواسطه محل سکونتشان در کوه دیناران، بدین نام خوانده می‌شوند این طوایف در زمان ملامحمدخان قمه طلابه عنوان یک باب در بختیاری دست به اتحاد زدند و از متحدین محمد تقی خان هفت لنگ بودند که بعد از کشته شدن محمدخان قمه طلا برای حفظ هویت خود در برابر حسینقلی خان دورکی زراسوند(حسینقلی خان ایلخانی) اتحاد خود را حفظ کردند.
جغرافیای طوايف دینارانی باب
محل سكونت اصلي ايل ديناراني درایذه ودهستان دیناران در شهرستان اردل در استان چهارمحال و بختیاری مي‌باشد. [1][2][3][4][5][6]
تقسیمات
دینارانی، از ۱۱ طایفه تشکیل شده‌است؛ که عبارتند از:
- طایفه‌‌سادات‌شاه‌البرز
- طایفه اورک
- طایفه لجمیر اورک
- طایفه عالی محمودی
- طایفه شالو
- طایفه سعید
- طایفه گورویی
- طایفه نوروزی
- طایفه سرقلی
- طایفه بویری
- طایفه کورکور
- طایفه اورک شامل24تیره است
لجم اورک که خود شامل تیره های(اراحمدی،سخندری،رشیدی اوندی،اسماعیلوندی،کری،گپی)است پسکمن زندی غلام ورناصری شهپیری موزرمی زنگی ممسنی کیشخالی اولاد حج علی چهاربنیچه هلوسعدی،هلیسادی جلالی زنگی و...
•طایفه عالی محمودی از شاخه هفت‌لنگ و از باب؛ دینارانی بوده، که متشکل از دو تیره بزرگ میباشد:
مهرعلیخانی علیمردان خانی
مهرعلیخانی
- تش ملا مرادی
- تش اولاد بالا (ساکن در نوراباد از اولاد ملا محمد دینارانی)
- تش اولاد پایین (ساکن در مالمیر از اولاد ملا چراغ)
- تش فرضعلی‌وند
- تش دوورایی
- تش قریشوند
- تش شهولی‌وند
- تش شیخ عالی‌وند
- تش حاتم‌وند
- تش احمد میراجی
- تش شیخ دورائی
علیمردان‌خانی
- تش اولاد
- تش علیرضا وند
- تش صالح‌وند
- تش قیصروند
- تش لک محمودی
- تش نجف سنی
- تش عالی نقدعلی
- تش اولاد باقر
طایفه سهید
- تیره کی مقصودی
- تیره کی شمس
- تیره کی باندری
- تیره شهپیری
- تیره شله لنگ (کی محمود)
- تیره خدابخشی
- تیره بنگو
- تیره سرملی
، *تیره پتوی (خسروی) ، *تیره حجی
طایفه نوروزی
- تیره مرو
- تیره صیف ا.. وند
- تیره بامیروند
- تیره ملک
- تیره یارعلی وند
- تیره شیخ حسن
طایفه سرقلی
- تیره غریبی
- تیره طهماسی
- تیره زیلایی
- تیره مهری
- تیره قاسمی
- تیره گدایی
- تیره گاویار
طایفه بویری
طایفه بویری به دو شاخه بزرگ پیانی و سوسنی تقسیم میشود ،شاخه پیانی به علت اینکه در گذشته اکثرا در روستای پیان و اطراف آن بوده اند به این نام خوانده شده اند و همینطور شاخه سوسنی که در بخش سوسن بوده اند تیره های شاخه پیانی شامل:
- شیخ می‌روند
- سمالوند
- غلام وند
- گلالی
و شاخه سوسنی نیز شامل:
- بابایی
- نادری
- قیصری
- کاظمی
طایفه کورکور (در اصل زراسوند)
- تش کورکور
- تش شاسه وند
طایفه کورکور یکی از طوایف ایل زراسوند میباشد که در شهرستان ایذه،روستای گردن طاق،برآفتاب کاشکلی،تخت کاشون ،تلخاب نوترگی،شیوند،کمفه و در دینارون روستای گردپینه،عباس آباد،روپینه و...اصفهان.ساکن هستند.
- سخندری
- کری
- وندی
- و..)
- جیره
- باب)
- رشیدی
طایفه شالو
- تیره شالو
- اولاد کل علی گدال (تیره محمدی)
- تیره صادقی
- تیره راکی
- تیره فرهادی
- تیره میولند
- تیره اسیمومحمدی
- تیره حاجی وند
- تیره لری
- تیره براتی رکعتی
منابع
- Arash Khazen (۲۰۰۹). «Tribes and Empire on the Margins of Nineteenth-Century Iran p.22». دانشگاه واشینگتن. دریافت‌شده در ۲۰۱۴. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=را بررسی کنید (کمک) - «Iran Almanac and the Book of Facts». Echo of Iran. ۱۹۷۰.
- «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا.
- «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. دریافت‌شده در 3-25-2014. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=را بررسی کنید (کمک) - «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. دریافت‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.
- Carl Skutsch. «Encyclopedia of the World's Minorities page.176».
- حسین ابراهیمی ناغانی (۲ اسفند ۱۳۸۸). «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وبگاه انسان‌شناسی و فرهنگ. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اکتبر ۲۰۱۳.
- خسروی، عبدالعلی. فرهنگ بختیاری. تهران، ۱۳۶۸
- کریمی، اصغر. سفر به دیار بختیاری. تهران، ۱۳۶۸
- عکاشه، اسکندر. تاریخ ایل بختیاری به کوشش فرید مرادی. تهران، ۱۳۶۵
- نیکزاد امیرحسینی، کریم. شناخت سرزمین بختیاری. اصفهان، ۱۳۵۴