جنگ صلیبی ۱۱۰۱

جنگ صلیبی ۱۱۰۱ یک جنگ صلیبی کوچک و یکی از سه جنبش جداگانه‌ای بود که در سال‌های ۱۱۰۰ و ۱۱۰۱ و در پی پیروزی نخستین جنگ صلیبی، شکل گرفتند. این جنگ همچنین با نام جنگ صلیبی ضعیف‌النفس‌ها نیز شناخته می‌شود زیرا تعدادی از شرکت کنندگان آن از افرادی بودند که نخستین جنگ صلیبی را در نیمهٔ راه رها کرده بودند.

جنگ صلیبی ۱۱۰۱
بخشی از جنگ‌های صلیبی

نقشه آناتولی غربی، مسیر حرکت سپاه مسیحی در منطقه
تاریختابستان ۱۱۰۱
مکانآناتولی
نتیجه پیروزی دولت‌های آناتولی
طرفین درگیر

جنگ‌های صلیبی:
فرماندهان و رهبران
Anselm IV of Milan †
استفان دوم، کنت بلوآ †
Stephen I of Burgundy
Eudes I of Burgundy
Constable Conrad
ریموند چهارم، کنت تولوز
General Tzitas
William II of Nevers
William IX of Aquitaine
هیو یکم، کنت ورماندوا †
Welf I, Duke of Bavaria
Ida of Austria †		 قلج ارسلان یکم
رضوان بن تتش
غازی بن دانشمند
تلفات
زیاد تقریبا اندک

درخواست برای نیروهای کمکی از سوی پادشاهی تازه تأسیس اورشلیم، و پاسکال دوم، جانشین پاپ اوربان دوم (کسی که پیش از فهمیدن نتیجهٔ جنگ صلیبی‌ای که برپا کرده بود درگذشته بود)، باعث برانگیختن یک اردوکشی جدید شد. او به ویژه کسانی که عهد صلیب را پذیرفته بودند، ولی هرگز حرکت نکرده‌بودند و آنانی که در میانهٔ حرکت به سوی اورشلیم، بازگشته بودند را برانگیخت. برخی از این افراد در آن زمان و در خانه مورد اهانت‌های بزرگی قرار گرفته بودند و برای بازگشت به شرق با فشار بزرگی روبرو بودند؛ آدلا بلوآ، همسر استفان،کنت بلوآ، کسی که در جریان محاصره انطاکیه در ۱۰۹۸ گریخته بود، از کار همسرش بسیار شرمنده بود و اجازهٔ اقامت در خانه‌اش را به همسرش نمی‌داد.

نخستین جنگ صلیبی

اندکی پس از شورای کلرمونت و سخنرانی پاپ اوربان دوم، در سال ۱۰۹۵ م،[1][2] سپاهیان نخستین جنگ صلیبی به‌سوی شرق رهسپار شدند، از آسیای صغیر عبور کردند، به انطاکیه رسیدند و آن‌جا را به تصرف درآوردند.[3][4][5][6][7] آنگاه در دو مسیر ساحلی و داخلی (روج–معره نعمان[8]–شیزر[9]–مصیاف–اکراد[10]) حرکت کردند، بار دیگر در طرابلس به یکدیگر پیوستند و از آن‌جا راه‌شان را به‌سوی بیروت و صیدا تا قیساریه و سپس به‌سوی اورشلیم ادامه دادند.[11][12][13] پس از تسخیر اورشلیم، صلیبی‌ها به سازمان دادن دولت‌های خود پرداختند و پادشاهی اورشلیم و شاهزادنشین انطاکیه و کنت‌نشین اِدسا را — که حکومت‌هایی خودمختار بودند — شکل دادند.[14][15][16] برخی از شهرها همانند معره نعمان در مقابل تهاجم صلیبی‌ها مقاومت کردند ولی حاکمان برخی دیگر از شهرها مثل حماه، شیزر، طرابلس و حمص ترجیح دادند با مهاجمان از در صلح درآیند؛ اما کشتارهای صلیبی‌ها ، پس از رسیدن به آسیای صغیر، در طول مسیر و هنگام رسیدن به انطاکیه و در ادامه در اورشلیم و دیگر شهرهای فلسطین سبب خشم مسلمانان شد و این‌چنین خود را آمادهٔ نبرد با صلیبی‌ها کردند. در این دوران بود که امارت‌های پراکندهٔ شام تضعیف شده و قدرت مقابله با مبارزطلبی صلیبی‌ها را نداشتند. در شمال، قلیچ ارسلان از رهبران سلاجقه توان پایداری نداشت و پایتختش، نیقیه توسط صلیبی‌ها اشغال شد و در نتیجه قدرتِ خود را از دست داد.[17][18] آناتولی نیز تحت سیطرهٔ دانشمندیه بود که از نیرومندترین امارت‌های سلاجقه در بخش شمال شبه‌جزیرهٔ آسیای صغیر به‌شمار می‌رفت.[19] امیر دانشمندی، ملک غازی که با پیروزی بر صلیبی‌ها شهرت فراوانی کسب کرد، توانست بوهمند را در نبرد ملطین به اسارت درآورد و در شمار نخستین رهبران مسلمان قرار گیرد که بر یک سپاه صلیبی پیروز شده‌است.[20][21]

پانویس
  1. لوی بیئل، جنگ‌های صلیبی، ۵۱–۵۳.
  2. صفوی، جنگ‌های صلیبی، ۱۴–۱۵.
  3. صفوی، جنگ‌های صلیبی، ۴۶–۵۳.
  4. لوی بیئل، جنگ‌های صلیبی، ۹۲–۹۵.
  5. Roger, Latin Siege Warfare in the Twelfth Century, 27–29.
  6. France, Victory in the East, 229.
  7. Asbridge, The Creation of the Principality of Antioch, 26–27.
  8. صفوی، جنگ‌های صلیبی، ۶۰.
  9. صفوی، جنگ‌های صلیبی، ۶۱.
  10. صفوی، جنگ‌های صلیبی، ۶۲.
  11. صفوی، جنگ‌های صلیبی، ۶۳–۶۸.
  12. Riley-Smith, The Crusades: A Short History, 34.
  13. Bradbury, The Medieval Siege, 296.
  14. صفوی، جنگ‌های صلیبی، ۶۹–۷۱.
  15. لوی بیئل، جنگ‌های صلیبی، ۱۰۸–۱۲۹.
  16. Riley-Smith, “The Title of Godfrey of Bouillon”, Bulletin of the Institute.
  17. Asbridge, The First Crusade, 117–120.
  18. صفوی، جنگ‌های صلیبی، ۱۳.
  19. فروزانی، سلجوقیان از آغاز تا فرجام، ۲۶۰–۲۵۹.
  20. صفوی، جنگ‌های صلیبی، ۸۳.
  21. Dupuy, The Encyclopedia of Military History, 316.

برای مطالعه بیشتر
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.