جنگ داخلی سری‌لانکا

جنگ داخلی سری‌لانکا (سینهالی: ශ්‍රී ලංකාවේ සිවිල් යුද්ධය؛ تامیلی: இலங்கை உள்நாட்டுப் போர்) یک جنگ داخلی در سری‌لانکا از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۹ بود. این جنگ در ۲۳ ژوئیه ۱۹۸۳ با شورش‌های نوبتی علیه دولت توسط Velupillai Prabhakaran به رهبری ببرهای تامیل آغاز شد. ببرهای تامیل برای استقلال کشور تامیل‌ها به نام تامیا ایلم در شمال-شرق کشور می‌جنگیدند.[16] این تلاش‌ها به دلیل تبعیض‌های پیوسته و آزار و اذیت شدید تامیل‌های سری‌لانکایی توسط قوم غالب سینهالی بود.[17][18][19]

جنگ داخلی سری‌لانکا
ශ්‍රී ලාංකික සිවිල් යුද්ධය
இலங்கை உள்நாட்டுப் போர்

ناحیه ادعایی تامیل ایلم که بیشتر درگیری‌ها در آن رخ داد
تاریخ۲۳ ژوئیه ۱۹۸۳ – ۱۸ مه ۲۰۰۹[1]
(۲۵ سال، ۹ ماه، ۳ هفته و ۴ روز)
مکانسری‌لانکا
نتیجه

پیروزی دولت سری‌لانکا

تغییرات
قلمرو
دولت کنترل کامل مناطق سابق تحت کنترل ببرهای تامیل در شمال و شرق کشور را دوباره بدست آورد.
طرفین درگیر

سری‌لانکا

هند (۱۹۸۷–۱۹۹۰)

ببرهای تامیل

حمایت نظامی

هند (۱۹۸۳–۱۹۸۷)

سری‌لانکا (۱۹۸۸–۱۹۹۰)
فرماندهان و رهبران

جونیوس ریچارد جایواردنه (۱۹۸۳–۱۹۸۹)
راناسینگ پرماداسا (۱۹۸۹–۱۹۹۳)
دینگیری باندا ویجتونگا (۱۹۹۳–۱۹۹۴)
چاندریکا کوماراتونگا (۱۹۹۴–۲۰۰۵)

ماهیندا راجاپاکسا (۲۰۰۵–۲۰۰۹)
V. Prabhakaran 
Balraj (۱۹۸۳–۲۰۰۸)
Karuna Amman (۱۹۸۳–۲۰۰۴)
Kumaran Pathmanathan
Mahattaya  
Pottu Amman 
Shankar 
Soosai 
قوا

نیروهای مسلح سریلانکا:
۹۵٬۰۰۰ (۲۰۰۱)
۱۱۸٬۰۰۰ (۲۰۰۲)
۱۵۸٬۰۰۰ (۲۰۰۳)
۱۵۱٬۰۰۰ (۲۰۰۴)
۱۱۱٬۰۰۰ (۲۰۰۵)
۱۵۰٬۹۰۰ (۲۰۰۶)[2]
۲۱۰٬۰۰۰ (۲۰۰۸)[3]

نیروی حافظ صلح هند:
۱۰۰٬۰۰۰ (اوج)
ببرهای تامیل
(به جز نیروهای کمکی):
۶٬۰۰۰ (۲۰۰۱)
۷٬۰۰۰ (۲۰۰۳)
۱۸٬۰۰۰ (۲۰۰۴)[2][4]
۱۱٬۰۰۰ (۲۰۰۵)
۸٬۰۰۰ (۲۰۰۶)
۷٬۰۰۰ (۲۰۰۷)[2][5]
(شامل نیروهای کمکی):
۲۵٬۰۰۰ (۲۰۰۶)
۳۰٬۰۰۰ (۲۰۰۸)[6]
تلفات

۲۸٬۷۰۸ کشته ۴۰٬۱۰۷ زخمی[7]

۱٬۲۸۷ کشته
۶٬۰۰۰ زخمی
(نیروی حافظ صلح هند)[8][9]
۲۷٬۰۰۰+ کشته[10][11][12]
۱۱٬۶۴۴ اسیر[13]
۱۰۰٬۰۰۰–۲۷۶٬۰۰۰ کشته در کل (برآورد)[14]
۸۰۰٬۰۰۰ آواره در اوج در سال ۲۰۰۱[15]

منابع

  1. "LTTE defeated; Sri Lanka liberated from terror". Ministry of Defence. 18 May 2009. Archived from the original on 21 May 2009. Retrieved 18 May 2009.
  2. International Institute for Strategic Studies, Armed Conflicts Database. بایگانی‌شده در ۱۱ مه ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine
  3. "Sri Lanka Army – Troop Strength". globalsecurity.org.
  4. .
  5. "Opposition leader rebutts [کذا] Sri Lankan government claims". 26 December 2008. Archived from the original on 2008-12-26.
  6. "Humanitarian Operation – Factual Analysis, July 2006 – May 2009" (PDF). Ministry of Defence (Sri Lanka). 1 August 2011. Archived from the original (PDF) on 4 March 2016.
  7. "Sri Lanka Database – Casualties of Terrorist violence in Sri Lanka". Channel NewsAsia. Archived from the original on 3 June 2009. Retrieved 18 May 2018.
  8. "Economic Burden by Sending IPKF in Sri Lanka" (PDF). Press Information Bureau of India - Archive. 15 December 1999. Retrieved 16 April 2020.
  9. Nakkawita, Wijitha (3 June 2009). "LTTE killing spree". Daily News. Archived from the original on 11 January 2013. Retrieved 29 April 2012.
  10. Eelam War IV: Imminent End بایگانی‌شده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine.
  11. Tamils mark 25-years of Tiger sacrifice Tamilnet.
  12. 4073 LTTE cadres killed in ongoing battle.
  13. "Sri Lankan experience proves nothing is impossible". The Sunday Observer. 5 June 2011. Archived from the original on 8 June 2011. Retrieved 5 June 2011.
  14. "Up to 100,000 killed in Sri Lanka's civil war: UN". ABC Australia. 20 May 2009.
  15. "Global Overview 2012: People internally displaced by conflict and violence - Sri Lanka". Norwegian Refugee Council/Internal Displacement Monitoring Centre (NRC/IDMC). 29 April 2013. Retrieved 29 March 2021.
  16. BBC News, Full text: Tamil Tiger proposals (2003) http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/south_asia/3232913.stm
  17. T. Sabaratnam, Pirapaharan, Volume 1, Introduction (2003)
  18. T. Sabaratnam, Pirapaharan, Volume 1, Chapter 1: Why didn’t he hit back? (2003)
  19. T. Sabaratnam, Pirapaharan, Volume 2, Chapter 3: The Final Solution (2004)

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.