جعفر شفقت

جعفر شفقت در ۱۲۹۴ در تبریز متولد شد. پس از طی دوره ابتدائی و متوسطه با کمک دایی خود محمدحسین دماوندی در ۱۳۱۲ وارد دانشکده افسری شد و پس از طی دوره دو ساله دانشکده مزبور، درجه افسری گرفت و خدمات نظامی خود را در صف آغاز کرد.

در همان ایام دوره دانشکدهٔ سن سیر پاریس را به پایان رسانید و به خدمت در گارد سلطنتی مشغول شد و سرانجام به فرماندهی گارد جاویدان منصوب گردید و سپس سال‌ها فرمانده گارد شاهنشاهی (لشکر یکم) بود. از اهم مشاغل او در آن دوره فرماندهی لشکر رضائیه و فرماندهی لشکر تبریز بود. چندی هم رئیس ستاد نیروی زمینی و معاون نیرو بود تا به فرماندهی ارتش دوم منصوب شد. بعد ژنرال آجودان شاه و رئیس سران نظامی بود تا به قائم‌مقامی ریاست ستاد بزرگ ارتشتاران برگزیده شد.

چند دوره ستاد و فرماندهی را در فرانسه و آمریکا گذرانیده و نیز موفق به دریافت مدرک دکتری حقوق بین‌الملل از دانشگاه سوربن پاریس گردیده بود و همزمان قاضی القضات ارتش نیز بود. از نزدیکان او در ارتش تیمسار سرتیپ گارد خلیل شفقت (برادر)، تیمسار سرتیپ گارد ستار سلیمیان، تیمسار سرلشکر مقصود همپائی فرمانده کل دژبان و آخرین استاندار کهگیلویه و بویراحمد در سال ۱۳۵۷، تیمسار سرتیپ ستاد هوایی عزیز دماوندی (از امراء ستاد نیروی هوایی شاهنشاهی)(پسر دایی) و سرهنگ فنی هوایی بیوک دماوندی بودند.

در اواخر سال ۱۳۵۶ که اوضاع در استان آذربایجان وخیم شد و سپهبد آزموده احضار و از استانداری عزل شد، به جای او ارتشبد جعفر شفقت از ۳۰ بهمن ۱۳۵۶استاندار آذربایجان گردید و چند ماه در آنجا با ملایمت حکومت می‌کرد.

پس از حدود ۴۵ سال خدمت در ارتش، در دی ماه ۱۳۵۷ در دولت شاپور بختیار مقام وزارت جنگ را به عهده گرفت. وی یکی از امضا کنندگان اعلام بی طرفی ارتش در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ بود اما اندکی بعد امضای خود را پس گرفت و روی آن خط کشید. وی در سال ۱۳۷۹ در سن ۸۵ سالگی در نیس فرانسه درگذشت.[2]