تیرانوسوروس

مقایسه جثه‌ی بزرگترین ددپایان تاریخ با یکدیگر؛ تیرانوسوروس با رنگ آبی مشخص شده‌است. مساحت هر خانه، یک مترمربع است. به‌ترتیب از چپ به راست اسپینوسور (جگری)، جیگانوتوسور (نارنجی)، کارکارودونتوسور (قهوه‌ای)، تیرانوسوروس (آبی)، ماپوسور (سبز)

تیرانوسوروس از بزرگ‌ترین گوشت‌خوارهای تمام ادوار تا کنون بوده‌است. تخمین زده می‌شود که بزرگ‌ترین تیرانوسورها می‌توانستند تا ۱۳٫۲ متر طول و ۴ متر ارتفاع تا کپل داشته باشند. در مورد وزن تیرانوسوروس‌ها در سال‌های مختلف تخمین‌های مختلفی زده شده‌است. از حداکثر ۹٫۸ تن تا حداقل ۶٫۹ تن و تحقیقات بعدی وزن را بین ۷ تا ۱۰٫۶ تن تخمین می‌زنند؛ ولی جدیدترین تحقیقات وزنش را بین ۱۶ تا ۲۰ تن تخمین زده‌اند با این وجود هنوز اندازه حقیقی وزن این حیوان به درستی مشخص نیست. در هر حال تیرانوسوروس بزرگ‌تر از معروف‌ترین ددپا دوره ژوراسیک یعنی آلوسور بوده‌است؛ و مقدار کمی از گوشت‌خوارهای غول‌پیکر دوره کرتاسه مثل اسپینوسور و جیگانوتوسور کوچک‌تر بوده‌است.

جمجمه تیرانوسوروس در موزه تاریخ طبیعی آمریکا

جمجمه تیرانوسوروس در مقایسه با اندازه بدنش بزرگ بود و گردن آن مانند دیگر ددپایان به‌شکل طبیعی به صورت S شکل منحنی یافته بود. این گونه آرواره‌ای مجهز به ۶۰ دندان تیز به طول ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر داشت و قدرت تخمینی آرواره آن سه‌برابر قوی‌تر از آرواره شیر امروزی بوده‌است. بررسی جای دندان‌های تیرانوسوروس بر روی استخوان دایناسورهای تریسراتوپس و ادمونتوسور نشان می‌دهد که آرواره آن قادر به شکستن استخوان بوده‌است. همچنین اسکن حفره مغز تیرانوسوروس نشان می‌دهند که پیاز بویایی در این گونه نسبتاً بزرگ بود و این موضوع به جانور در ردیابی طعمه‌های زنده و مردار کمک می‌کرد.[8] تیرانوسوروس پس از مگالودون (گونه‌ای کوسه منقرض‌شده) دارای قوی‌ترین آرواره در بین تمام جانوران تاریخ بوده‌است.[9]

یک نگاره قدیمی از تیرانوسوروس اثر چارلز نایت، تا نیمه‌های قرن بیستم تصور می‌شد که تی‌رکس و سایر دایناسورهای دوپا مانند کانگروها به صورت عمود می‌ایستاند و بر روی دم خود تکیه داده و آن را روی زمین می‌کشیدند.

دستان تی‌رکس کوتاه بودند و فقط دو انگشت داشتند. اما یک گزارش چاپ نشده تا سه انگشت را در یک اثر باقی‌مانده از پنجه جانور ذکر می‌کند. با وجود دستان کوتاه پاها در مقایسه با سایر ددپایان نسبت به بدن در بلندترین اندازه بودند. دم تی‌رکس بلند و سنگین بود و گاهی شامل ۴۰ مهره می‌شد، و برای حفظ توازن بدن و سر سنگین استفاده می‌شده‌است. برای جبران بدن بسیار بزرگ جانور بسیاری از استخوان‌های سراسر اسکلت تیرانوسوروس توخالی بودند؛ که این باعث کاهش وزن حیوان می‌شده‌است.