وضعیت بقا

وضعیت بقای یک گروه از موجودات زنده (برای مثال یک گونه) عبارتست از مفهومی که نشان‌دهنده شرایط گونه‌های جانوری باقی‌مانده در سطح زمین و احتمال انقراض این گونه‌ها است. عوامل زیادی در ارزیابی وضعیت بقا تأثیر دارند. یعنی برای مثال فقط به تعداد افراد باقی‌مانده از آن گروه بستگی ندارد، بلکه به روند افزایش یا کاهش جمعیت آن گروه در طی زمان، سرعت تولیدمثل‌های موفق و تهدیدات شناخته‌شده نیز بستگی دارد. سیاههٔ قرمز گونه‌های در معرض خطر IUCN بهترین و شناخته‌شده‌ترین سامانهٔ رتبه‌بندی و سیاهه‌برداری وضعیت بقا است. گونه‌ها برپایهٔ فهرست قرمز IUCN به ۹ دسته تقسیم شده‌اند که معیارهای دسته‌بندی شامل میزان کاهش، اندازهٔ جمعیت، منطقهٔ توزیع جغرافیایی، مرتبهٔ جمعیت و تکه‌تکه شدن توزیع می‌شود. این سیاهه شامل گونه‌های ازبین‌رفته از سال ۵۰۰ میلادی نیز می‌شود. هنگام گفتگو در فهرست قرمز IUCN، اصطلاح رسمی «در تهدید» شامل سه طبقه می‌شود: در معرض انقراض، در معرض خطر و آسیب‌پذیر. [1]

وضعیت بقا
برپایهٔ خطر انقراض
Extinct
انقراض (فهرست) گونه منقرض‌شده در حیات وحش (فهرست)
Threatened
گونه در معرض انقراض (فهرست) گونه در معرض خطر (فهرست) گونه آسیب‌پذیر (فهرست)
At lower risk
Conservation Dependent (فهرست) گونه در نزدیکی تهدید (فهرست) کمترین نگرانی
See also سیاهه قرمز گونه‌های در معرض خطر اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت Lists of organisms by population

کنوانسیون تجارت بی‌المللی گونه‌های در معرض تهدید گیاهان و جانوران وحشی (CITES) قصد دارد تا اطمینان حاصل کند که که تجارت بی‌المللی حیوانات وحشی و گیاهان بقای آن‌ها را تهدید نمی‌کند. کشورهای زیادی به هنگام وارد کردن گیاهان و حیوانات فهرست‌شدهٔ CITES به اجازهٔ CITES نیاز دارند.