استروتیومیموس

استراتیومیموس (Struthiomimus) یا شترمرغ‌سوسمار نوعی از ددپایان است که در دوره کرتاسه پسین در آلبرتا کانادا می‌زیسته است.

استراتیومیموس محدودهٔ زمانی: کرتاسه پسین
آرایه‌شناسی
فرمانرو:	جانوران
شاخه:	طنابداران
رده:	سوسماریان[1]
بالاراسته:	دایناسورها
راسته:	خزنده‌ورکیان
زیرراسته:	ددپایان
تیره:	شترمرغی‌واران
سرده:	استراتیومیموس

اسکلت باسازی شده استراتیومیموس در موزه تاریخ طبیعت دانشگاه آکسفورد.

نام استراتیومیموس به معنی «تقلیدکننده از شترمرغ» می‌باشد.

استراتیومیموس حیوانی دو پا بوده که ۴.۳ متر طول و ۱.۴ متر قد و ارتفاع داشته است و وزنی حدود ۱۵۰ کیلوگرم داشته است.فراوانی این حیوان این عقیده را تقویت می‌کند که استراتیومیموس حیوانی گیاه‌خوار یا همه‌چیزخوار بوده تا یک گوشت‌خوار.این حیوان اسکلت‌بندی یک شترمرغ‌وار (اورنیتومیمید) را داشت ولی با انواعی مثل اورنیتومیموس و درومیسیومیموس متفاوت بود.این امر از چند اسکلت و جمجمه فهمیده شده است.این حیوان مانند سایر اورنیتومیمدها سری باریک و کوچک بر روی یک گردن بلند که ۴۰٪ طول بدن را شامل می‌شده، داشته است. چشم‌ها بزرگ و آرواره بدون دندان بوده است.تعداد مهرهای ستون فقرات در ناحیه گردن ۱۰ عدد، در پشت ۱۶ عدد، در کپل ۶ عدد و در ناحیه دم تعداد نامعلومی وجود داشتند. دم سف و محکم بوده و احتمالاً برای حفظ تعادل مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

استراتیومیموس بازو و دست‌های بلند و باریکی داشته است.استخوان بازو ثابت بوده اما محدود میان دو دستش بوده و می‌توانسته چیزی را در میان دو دستش نگه دارد.این حیوان بلندترین دست را میان اورنیتومیمیدها با پنجه‌های مخصوص بلند داشته است.سه انگشت تقریباً یک اندازه بودند و پنجه به طور بسیار جزئی خم می‌شده است.دانشمندی در سال ۱۹۱۷ (میلادی) بازوی این حیوان را با بازوی تنبل مقایسه می‌کند.ساق پای او بلندتر از رانش بوده که این یکی از ویژگی‌های حیوانات دونده است. در میان شترمرغ‌وارها طول پایش متعادل بوده است. پاها کشیده و باریک بودند، کف پا محکم و سفت با سه انگشت و پنجه‌ای که خیلی کم انحنا داشت. استراتیومیموس یکی از اعضای دم‌تهی‌سوسماران (سیلورساریا) بوده است.احتمالاً پر داشته است.

همانطور که گفته شد استراتیومیموس پاهای بلند و قوی داشتند و ظاهراً برای دویدن مانند یک شتر مرغ بسیار مناسب بودند.البته می‌شود حدس زد که این سرعت برای فرار از دست دایناسورهای درنده لازم بوده است(مثل تیرانوسور یا گورگوسور).همچنین امکان دارد با پاهایش ضربه‌های محکمی موقعی که در یک گوشه گیر افتاده می‌توانسته است بزند.سرعتی که احتمالاً می‌توانسته به آن برسد بین ۵۰ تا ۸۰ کیلومتر در ساعت تخمین زده می‌شود.