تاریخ جامعه‌شناسی

علم جامعه‌شناسی در قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی به وجود آمد اگر چه از سنت خردگرایی موجود که در ابتدا توسط فلاسفه یونان باستان بنا شده بود بهره جسته‌است. کلمه sociologie توسط فیلسوف فرانسوی اگوست کنت ابداع شد، هر چند او به وجود آورنده این رشته علمی به حساب نمی‌آید.[1] هدف کنت این بود که قوانین حاکم بر جوامع انسانی که همواره صادقند را توسط یک روش علمی بیابد. این ایده در ذهن کنت با ملاحظه علم فیزیک و موفقیت آن به وجود آمد. او می‌خواست مشابه آنچه در فیزیک انجام شده بود را در جوامع انسانی پیاده‌سازی کند. افرادی در قرن ۱۹ میلادی، همانند کارل مارکس نیز بودند که خود را جامعه‌شناس نمی‌خواندند ولی امروزه به عنوان پایه‌گذاران این رشته شناخته می‌شوند. جدا از این افراد، در قرن ۱۹ میلادی روش‌های مطالعات آماری نیز تدوین شد که بعدها در تدوین رشته جامعه‌شناسی مورد استفاده قرار گرفت.[2]

جامعه‌شناسی برای اولین بار در سال‌های ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰ میلادی به عنوان یک رشته دانشگاهی شناخته شده و در دانشگاه‌ها شروع به تدریس شدن کرد. اولین مکتب جامعه‌شناسی مکتب «دورکیم» بود. این مکتب که توسط جامعه‌شناس فرانسوی امیل دورکیم تأسیس شد تأکید زیادی بر واقعیت‌های در سطح اجتماع (مستقل از ویژگی‌های روانی مختلف تک تک افراد) داشت. جهت تلاش برای یافتن این حقیقت‌ها و ارتباط آن‌ها با هم، این گروه از جامعه شناسان شروع به بر رسی جوامع انسانی بدوی کردند.[2]

انجمن جامعه‌شناسی ایران