باشت
باشت شهری لُرنشین درجنوب غربی استان کهگیلویه و بویراحمد در ایران است. این شهر مرکز شهرستان باشت است.
باشت باشت | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | کهگیلویه و بویراحمد |
شهرستان | باشت |
نام(های) دیگر | باشت |
نام(های) پیشین | کوتا ، قوتا ، کتا ، کته ،بشت ، بست نام محلات قدیمی : محله بنگرو ، محله کمایی ، محله گرجی ، محله قدم آباد |
مردم | |
جمعیت | ۸،۶۹۹ نفر |
میانگین دمای سالانه | ۲۲ c |
میانگین بارش سالانه | 500 ml |
روزهای یخبندان سالانه | ۰ |
اطلاعات شهری | |
شهردار | لطف الله موسوی |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۷۴۳ |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران ۴۹ ص |
باشت |
باشت از شهرهای تاریخی و باستانی ایران بوده که پیشینه آن به دوره عیلامی میرسد.[1] در سفرنامه ناصر خسرو از این شهر به اسم بست یا بشت یاد شدهاست. البته در مورد اینکه ساکنان اولیه باشت چه کسانی بودند تردیدهایی وجود دارد. در دوره اخیر باشت دارای اولین مرکز اداری در آن ناحیه بودهاست. قبل از تشکیل استان کهگلویه و بویر احمد باشت دارای مرکزیت اداری و انتظامی بودهاست. بخشداری باشت در سال ۱۳۰۴ یعنی قبل از انعقاد نطفه شهرستانهای استان: یاسوج مرکز استان، گچساران و دهدشت تشکیل شدهاست. این شهر برخلاف دیگر مناطق استان از آب و هوای معتدل و کشاورزی و باغداری و دامداری برخوردار است. به نحوی که در دشتهای آن برنج نیز به وفور کشت میشد ولی در طول یک دهه گذشته با خشکسالی شدید مواجه شد و در حال حاضر ذرت کشت میشود.بدون شک از خوش و آب هواترین شهرهای جنوب غربی ایران می باشد
آثار تاریخی
یکی از آثار بینظیر تاریخی شهرستان باشت دو ستون سنگی معروف به دو گور دوپا واقع در روستای شوش سفلی ست که تاکنون ناشناخته ماندهاست. این اثر تاریخی در سال ۱۳۷۹ به شماره ۲۹۸۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. بنا به روایتی این دو ستون باقی ماندهٔ آتشکده ای است که به قبل از اسلام تعلق دارد.[2]
حوزه تمدنی عیلامی
باشت شهری از حوزه ی تمدنی عیلام بود.[3] [4] عیلام نام تمدنی است كه بخش بزرگی از جنوب غربی فلات ایران را در پایان هزاره سوم قبل از میلاد در بر میگرفت. در سال ۲۷۰۰ پیش از میلاد، نخستین شاهنشاهی عیلامی در شوش (جنوب غربی ایران) تشكیل شد. عیلامیان حدود ۲۶۶۱ سال در جنوب غربی ایران زندگی و حكومت میكردند.
گردشگری
از مناطق گردشگری باشت میتوان
رود رونه ،روستای زیبای پلکانی (نیمدور) گورو(شادگان)،کوهسرک، آبشار گورو(شادگان)، شلالدون، سرابیز، کلگه امیشخی، رودخانه شاه بهرام، شوش، بایه خون، آبدهگاه، پشت کوه، ماهور باشت و کوه خامی نام برد.
مردمشناسی
زبان
مردم باشت از قوم لر و از ایل باوی هستند. ایل باوی از چهار تیره بزرگ شیخ جلیل، دولتیاری، گشین و عالیشاهی تشکیل شده است و هر تیره خود شامل چند طایفه است.[5]
جمعیت
جمعیت این شهر در سال ۱۳۹۰، برابر با ۲۰٬۶۹۹ نفر بودهاست.[6]
منابع
- تعداد جمعیت و خانوار تا سطح آبادی براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰
پانویس
- https://www.kebnanews.ir/news/306314/%D8%A8%D8%AE%D8%B4%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%B9%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D9%86%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AF
- «دو گور دو پا کجاست؟». ایسنا.
- https://www.kebnanews.ir/news/306314/%D8%A8%D8%AE%D8%B4%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%B9%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D9%86%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AF
- https://www.irna.ir/news/82325943/%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%87-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AA%D9%85%D8%AF%D9%86-%D8%B9%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%83%D9%87%DA%AF%DB%8C%D9%84%D9%88%DB%8C%D9%87-%D9%88-%D8%A8%D9%88%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A2%D8%BA%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%D8%AF
- «باشت». دانشنامه جهان اسلام. دریافتشده در ۲ اکتبر ۲۰۱۷.
- «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ در استان کهگیلویه و بویراحمد». مرکز آمار ایران.