اوشابتی
اوشابتیها (یا شاائوآبتیها) تندیسهای کوچکی برای مراسم به خاکسپاری در مصر باستان بودند که بخش مهمی از این مراسم را تشکیل میدادند. این تندیسها به عنوان نمادی برای خدمتکاران در هنگام مرگ گذاشته میشدند تا جایگزین ازیریس باشند و شخص مرده را در جهان باقی یاری کنند. نام اوشابتی به معنای «پاسخگو» است.[1]
بسته به جایگاه اجتماعی مرده، اوشابتیها از جنس موادی چون آجر، سنگ، برنز، چوب یا سفال لعاب داده شده به رنگهای سبز یا آبی ساخته میشدند. این تندیسها شخص را در هیبت ازیریس (مومیایی) و در حالی که لباسهای روزمره خود را بر تن دارد به تصویر میکشیدند.
تعداد اوشابیتهایی که در یک گور گذاشته میشدند گاه بسیار زیاد بود و به تعداد روزهای سال میرسید. تعداد این تندیسها در آرامگاه توتآنخآمون ۴۳۰ بوده است.
موزه لوور دارای مجموعهای با ۴٫۲۰۰ اوشابتی است که یک دهم تمام آثار باستانی نگهداری شده از مصر باستان در این موزهاند.
منابع
- Wendy Doniger (۱۹۹۹)، Merriam-Webster's Encyclopedia of World Religions، Merriam-Webster، ص. ۱۱۲۱