حوروس

حوروس، حورس یا حاروئریس (به انگلیسی: Horus) در اساطیر مصر باستان عنوانی است که به‌طور کلی برای خدایان متعددی به کار برده می‌شود که در مصر باستان پرستش می‌شدند که بلندآوازه‌ترین آن‌ها حوروس فرزند ایزیس یا حوروس صغیر می‌باشد، که پس از مرگ پدرش ازیریس انتقام او را گرفت. در بین صفات تمامی ایزدانی که با نام حوروس شناخته می‌شوند، مقام سلطنت، نماد آسمان و خورشید و پیروزی به چشم می‌خورد.[1] شاهین حوروس (به انگلیسی: Horus Falcon) از نگاره‌های بسیار مشهور مصر باستان است.

چشم حوروس یکی از مهمترین نمادهای مصر باستان

حوروس
ایزد آسمان، انتقام و پادشاهی
ویژگی‌ها:	او معمولاً به صورت انسانی با سر عقاب به تصویر کشیده می‌شود. تاجی که بر سر دارد، نشانهٔ پادشاهی بر تمام مصر علیا و مصر سفلی است.
مکان فرقه:	نخن، ادفو
اطلاعات شخصی
جنسیت:	مذکر
پدر:	ازیریس
مادر:	ایزیس
همسر:	حاثور
فرزندان:	چهار فرزند حوروس
وابستگان:	آنوبیس (برادر ناتنی با پدر مشترک)
معادل یونانی:	Ώρος
فهرست اساطیر مصر

نام او لاتینی است که خود مأخوذ از horos یونانی و hor مصری می‌باشد. او «ایزد عقاب‌نما» یا خدای قوش‌سر بود که در میان یونانیان با آپولون یکی پنداشته می‌شد و در نگاره‌های بازمانده از مصر باستان، سر عقاب دارد. او با نام هور که در مصری تلفظ واژه‌ای دارد، به معنای آسمان در نظر مصریان باستان، عقاب‌نما می‌نمود که فراز سرشان در آسمان پرواز می‌کرد. بسیاری از آنان «آسمان» را همچون عقابی ایزدی می‌پنداشتند که خورشید و ماه دو چشم این عقاب خیالی بودند. پرستندگان مصری، ایزدعقاب‌نما را در نظام‌های پیش از تاریخ، «توتم» می‌دانستند و از نخستین زمان موجودی ایزدی و برجسته به‌شمار می‌آمد. تصویر نگارهٔ ایزد عبارت است از عقابی که بر تیرکی نشسته‌است.[2]

حوروس پس از جنگ با عموی حسودش «ست» پادشاه مصر شد اما چشمانش را در این نبرد از دست داد. بدین ترتیب چشم حوروس به عنوان طلسمی در مقابل شیاطین و خطرات، به یکی از مهمترین نمادهای مصر باستان تبدیل شد. این نماد که به آن چشم «وادجت» (ایزدبانوی مصری) هم گفته می‌شود، بر طبق اساطیر مصر چشمی بود که ایزد بانو حاثور برای جایگزینی چشم از دست رفته حوروس ساخته و به او داده بود که این هدیه باعث آشنایی آن دو و ازدواج آن دو در آینده شد.[3] این نماد روی قایق‌ها کشیده می‌شد تا در برابر دریای توفانی از آن‌ها محافظت کند.[4]

از نظر برخی نظریه پردازان توطئه در سال ۳۵۰ میلادی در امپراتوری روم چون مردم مسیحی بوده و دولت پاگان برای یکسان کرن دین حکومت و مردم و جلوگیری از جنگ داخلی دست به تغییر مسیحیت زده و بیشتر مقدسات مسیحیت و پاگانیسم را یکسان می‌کنند به خصوص حضرت عیسی و حورس بیشتر مورد هدف قرار می‌گیرند به نظر این نظریه پردازان علت پذیرفته شدن حضرت عیسی به عنوان فرزند خدا در مسیحیت یکسان شدن او با حوروس می‌باشد همچنین به ادعای این نظریه پردازان حضرت عیسی اصالت عرب دارد.

بُت حوروس