پتاح

پتاح به عنوان خالقی که پیش از هرچیزی وجود داشته در نظر گرفته می‌شود و به دلیل اشتیاقش اندیشهٔ جهان شکل گرفت. در ابتدا به دلیل اندیشهٔ پتاح جهان به وجود آمد. گفته می‌شود که:پتاح با استفاده از اندیشهٔ قلب خود جهان را به وجود آورد و به جادوی جهان زندگی داد.

معبد پتاح در شهر ممفیس است. در زمان‌های قدیم خدای این پایتخت بوده‌است.[1]

واژه پتاح به خط هیروگلیف

<

کهن‌ترین فلسفه جهان مربوط به پتاح و حوتپ می‌باشد. پاپیروس‌های بدست آمده نشان می‌دهد۲۸۸۰قبل از میلاد، این دو برای فرزند خود احکامی فلسفی و روانشناسی نوشته‌اند[2]

فکر کن که ممکن است در مجلسی که سخن می‌گویی کارشناسی در میان حاضران مجلس باشد و به معارضه با تو برخیزد؛ به همین جهت است که نباید در هر مجلس از هر دری سخن گفته شود، که این عین دیوانگی است.

[2]

در یک سرود باستانی در مورد پتاح و دیگر خدایان اینگونه گفته شده است:

محبوب الههٔ خاک است. مهارکننده الهه بذر است، آن که سبب می‌شود کارگاه پتاح ترقی کند.

[1]

• فهرست شخصیت‌ها، مکان‌ها و رویدادهای افسانه‌ای مصر باستان

• ویکی‌پدیای مصری
• ویکی‌پدیای انگلیسی
• ویکی‌پدیای فرانسوی

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پتاح موجود است.