امامزاده سیدمحمود رضاتوفیق

امامزاده سیدمحمود رضاتوفیق فرزند ابو احمد عمران و از نوادگان محمد تقی بوده است که در قرن پنجم هجری قمری زندگی میکرد.

امامزاده
سیدمحمود رضاتوفیق
نقشفرزند ابو احمد عمران، نوادگان محمد تقی
نامسیدمحمود رضاتوفیق
کنیهابو المکارم
لقب(ها)توفیق
زادروز460 قمری
درگذشت520 قمری
مدفنکهگیلویه
محل زندگیکهگیلویه
پدرابو احمد عمران
مادرقمیسه (کنیه : ام طاهرة)

ساختار

ساختار قدیم

عمارت چهارگوش گنبد، همراه با دو اتاق، نزدیک به هم هستند و کهن ترین واحد این مجموعه در قسمت زیر زمین می باشد. با توجه به سبک اجرا و پوشش معماری، قدیمی ترین ضریح آن منتسب به اواخر عصر اتابکان ۶۸۲ ق می باشد و از آثار اواخر دوره سلجوقی ۴۲۹ - ۵۹۰ ق به شمار میرود. جلوی ایوان، طاق حلالی و دو اتاق کوچک مجاور راه پله به عنوان زائر سرا مورد استفاده قرار میگرفت و این الحاقات مربوط به دوره قاجار و اوایل پهلوی اول می باشد.

ساختار جدید

این امامزاده دارای دو گلدسته به قطر ۶ و ارتفاع ۲۵ متر است و گنبد بین گلدسته ها قرار گرفته است. نمای بیرون گنبد و گلدسته ها از کاشی های معرق پوشیده شده است.

در طبقه دومِ ضلع شمال‌غربی که به کوه متصل شده است، جهت اسکان زائرین ۲۲ اتاق احداث شده است. درب ورودی در سمت غربی ساختمان باز میشود. در وسط شبستان، مرقد امامزاده محمود در ضریحی که از جنس برنز با روکش آب طلا به شکل مشبک چهارخانه‌ای قفل توپی بوده، قرار گرفته است. [1][2]



تبارنامه

امامزاده سیدمحمود بن ابو احمد عمران ملقب به قطب الدین بن ابو محمد فخرالدین مکنی به ابو جعفر بن ابو عبدالله احمد بن ابوالحسن موسی بن ابو عبدالله احمد نقیب بن ابو علی محمد اعرج بن ابوالمکارم احمد[3] بن ابو احمد موسی مبرقع بن محمد جواد التقی[4][5][6][7][8]

فرزندان [9][10][11][12]
  1. سید میرعباس
  2. سید علاء الدین
  3. سید میر اسماعیل
  4. سید میراحمد
  5. سید میر خدر (خضر)

سادات رضاتوفیق

فرزندان و نوادگان وی به نام سادات رضاتوفیق شناخته می‌شوند. علت نامگذاری این سادات به رضاتوفیق جد این سادات سید محمود ملقب توفیق و منسوب به علی بن موسی الرضا می‌باشند. در کلمه رضاتوفیق، رضا از اسم امام رضا و توفیق از لقب سید محمود گرفته شد.[13] [14] این سادات در استانهای کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان، فارس، بوشهر، چهارمحال و بختیاری، اصفهان، تهران، قم و خارج از ایران مانند عراق و شهرهای نجف و کربلا و کشور کویت سکنی گزیدند. میرزا حسن فسائی در فارسنامه ناصری در مورد سادات رضاتوفیقی چنین می‌گوید : قبیله ای از بنی هاشم اند و می‌گویند رضاتوفیقی به معنوی رضوی تقوی و نقوی است. همه چادر نشین و بیشتر اوقات عالمی ماهر از میان آنها برخواسته است و مانند ایلات ییلاق در ناحیه طیبی کهگیلویه و قشلات را جلگاء ناحیه دشت کهگیلویه دارند و اغلب مردان طایفه مسائل دینی خود را آموختند و همینقدر د میان الوار محترم و معزز و از تکالیفی رعیتی و دیوانی معاف و مرفوع القلم آسایش دارند و معیشت آنها از گوسفند و گاو و بز و خر و مادیان است.[15][16]

محل دفن

بقعه امامزاده سید محمود در دامنه کوه بی سیدون چهار روستا از دهستان طیبی سر حدی غربی، بخش چاروسا شهرستان کهگیلویه، با فاصله ۷ کیلومتر با شهر قلعه‌رئیسی و ۷۵ کیلومتری دهدشت مرکز کهگیلویه واقع شده است.

نگارخانه
  • ضریح امامزاده
  • نمای داخل امامزاده
  • حیاط امامزاده

منابع
  1. کتاب منتخب التواریخ خراسانی، محمدهاشم بن محمد خراسانی
  2. نگاهی به آستان مقدس امامزاده سیدمحمود در کهگیلویه، خبرگذاری بین‌المللی قرآن
  3. امامزاده سیدمحمود نگین گردشگری و نام آشنای مردم کهگیلویه و بویراحمد، خبرگذاری شبستان
  4. امامزاده سید محمود (ع) نگین گردشگری مذهبی شهرستان کهگیلویه، خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران

پانویس
  1. «شبکه تحلیلی خبری زاگرس».
  2. کوکب چهل اختران قم، سید علی موسوی سوق، جلد 4، صفحه 158.
  3. الفخری فی انساب الطالبین، اسماعیل بن حسین مروزی، صفحه 442.
  4. کارنامه بهبهان، دکتر سیدمحمد طباطبائی بهبهانی، صفحه ۸۷۱.
  5. کوکب چهل اختران قم، سیدعلی موسوی سوق، جلد ۴، صفحه ۱۴۷.
  6. تهذیب الانساب و نهایة الاعقاب، محمد بن ابی جعفر عبیدلی، صفحه 150.
  7. الاصیلی فی انساب الطالبین، محمد بن علی بن طقطقی.
  8. انوار پراکنده، محمدمهدی فقیه جلالی، صفحه 400.
  9. تاریخ سرزمین ستارگان، سیدعلی موسوی، صفحه ۱۳۲.
  10. المشجر الوافی، جلد 3، صفحه 205.
  11. التذکرة فی انساب مطهرة، جمال الدین ابوالفضل بن مهنا حسینی عندلیبی.
  12. المشجر الکشاف لتحقیق اصول السادة الاشراف، محمد بن حسینی نجفی.
  13. تذکره نصرآبادی خطی، ص86.
  14. کارنامه بهبهان ص871دکتر سیدمحمد طباطبای.
  15. فارسنامه ناصری جلد2ص1617نویسنده میرزا حسن حسینی فسائی تصحیح دکتر منصور رستگاری فسائی.
  16. جغرافیای طبیعی و تاریخی استان کهگیلویه وبواحمد ص230.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.