ارتباطات زیست‌محیطی

ارتباطات زیست‌محیطی به مطالعه و اجرای نحوه برخورد افراد، نهادها، جوامع و فرهنگ‌ها می‌پردازد که پیام‌های مربوط به محیط زیست و تعامل انسان با محیط زیست را توزیع، دریافت، درک و استفاده می‌کنند. این حیطه شامل طیف گسترده‌ای از تعاملات امکان‌پذیر، از ارتباطات بین فردی به ارتباطات مجازی، تصمیم‌گیری مشارکتی و پوشش رسانه‌های زیست‌محیطی است. همچنین شامل ارتباطات کلامی است. در کنار این‌ها به ایجاد یک سبک متفاوت ارتباطات کمک می‌کند.

از دیدگاه عمل، الکساندر فلور[1] ارتباطات زیست‌محیطی را به عنوان کاربرد روابط، اصول، استراتژی‌ها و تکنیک‌های ارتباطی برای مدیریت و حفاظت از محیط زیست تعریف می‌کند.[2]

منابع

  1. "Environmental Communication".
  2. Flor, Alexander. (2004). Environmental Communication. Diliman, Quezon City: University of the Philippines-Open University.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.