آزمون شعله

آزمون شعله روشی در شیمی است که برای شناسایی حضور یون فلزی خاص در یک ترکیب از آن استفاده می‌شود.

آزمون شعله بر روی سدیم کربنات

لایهٔ ظرفیت هر یون فلزی پر است. وقتی یون فلز در معرض گرما قرار می‌گیرد، الکترون‌های لایهٔ ظرفیت انرژی می‌گیرند و به لایه‌های بالاتر می‌روند. از آنجا که حضور الکترون در لایه‌های بالاتر ناپایدار است، این الکترونها بلافاصله به سطح انرژی پیشین و لایهٔ قبلی بازمی‌گردند و انرژی خود را که از دست می‌دهند به صورت نور منتشر می‌کنند. رنگ این نور متناسب با میزان انرژی ای است که الکترون در جهش به سطح انرژی پایین‌تر از دست داده است.[1]

رنگ شعله

رنگ شعله ی برخی از فلزها در زیر نوشته شده است

یونرنگ شعله
آلومینیومسفید نقره ای
آرسنیک آبی
بورسبز روشن
باریمسبز
بریلیم سفید
بیسموت لاجوردی
کلسیمنارنجی-قرمز
کادمیم قرمز آجری
سریم زرد
کبالت سفید نقره ای
کروم سفید نقره ای
سزیم آبی بنفش
مس (I) آبی مایل به سبز
مس (II) سبز
ژرمانیم آبی کم رنگ
آهن (II) طلایی
آهن (III) نارنجی قهوه ای
هافنیم سفید
جیوه قرمز
ایندیم نیلی
پتاسیمبنفش
لیتیمقرمزلاکی
منیزیمسفید پرنور
منگنز سبز زردفام
مولیبدن سبز زردفام
سدیمزرد
نیوبیم سبزآبی
نیکل سفید نقره ای یا بی رنگ
فسفر فیروزه ای
سرب آبی روشن
رادیم قرمز سیر
روبیدیم ارغوانی
آنتیموان سبز روشن
اسکاندیم نارنجی
سلنیم لاجوردی
قلع آبی روشن
استرانسیمقرمز نارنجی
تانتال آبی
تلوریم سبز روشن
تیتانیم سفید نقره ای
وانادیم سبز زردفام
تنگستن سبز زردفام
ایتریم قرمز سیر
زیرکونیم قرمز روشن

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.