گانیمد

گانیمد(به انگلیسی: Ganymede) (ˈgænɨmi:d GAN-ə-meed, یا به یونانی Γανυμήδης)یکی از قمرهای مشتری و بزرگترین قمر در سامانه خورشیدی است. دوره چرخش آن هفت روز است، از لحاظ نزدیکی هفتمین قمر مشتری و سومین قمر گالیله‌ای می‌باشد.[13] گانیمد بر روی مدار دو قمر دیگر مشتری یعنی آیو و اروپا تأثیر می‌گذارد. از لحاظ قطر بزرگتر از سیاره عطارد است و کمتر از نصف آن جرم دارد.[14] گانیمد نهمین جسم در سامانه خورشیدی بر پایهٔ جرم می‌باشد.

گانیمد
سطح گانیمد
کشف
کاشفگالیلئو گالیله
تاریخ کشف۷ ژانویه ۱۶۱۰
طبفه‌بندی
تلفظ/ˈɡænɪmd/[1]
نام‌گذاری شده به افتخارΓανυμήδης Ganymēdēs
نام‌های دیگرJupiter III
حالت مالکیتGanymedian,[2]
Ganymedean[3][4] /ɡænɪˈmdiən/
خواص مداری
حضیض۱۰۶۹۲۰۰ کیلومتر[lower-alpha 1]
اوج و حضیض۱۰۷۱۶۰۰ کیلومتر[lower-alpha 2]
نیم‌قطر بزرگ۱۰۷۰۴۰۰ کیلومتر[5]
خروج از مرکز مداری۰٫۰۰۱۳[5]
دوره تناوب مداری۷٫۱۵۴۵۵۲۹۶ d[5]
سرعت متوسط مداری۱۰٫۸۸۰ کیلومتر در ثانیه
زاویه انحراف۲٫۲۱۴° (به دایرةالبروج)
۰٫۲۰° (به استوای مشتری)[5]
قمرمشتری
مشخصات فیزیکی
شعاع متوسط۲۶۳۴٫۱±۰٫۳ کیلومتر (0.413 Earths)[6]
مساحت سطح۸٫۷۲×۱۰۷ کیلومتر۲ (0.171 Earths)[lower-alpha 3]
حجم۷٫۶۶×۱۰۱۰ کیلومتر۳ (0.0704 Earths)[lower-alpha 4]
جرم (فیزیک)۱٫۴۸۱۹×۱۰۲۳ kg (0.025 Earths)[6]
چگالی متوسط۱٫۹۳۶ g/cm۳[6]
گرانش سطحی۱٫۴۲۸ m/s۲ (0.146 g)[lower-alpha 5]
سرعت گریز۲٫۷۴۱ کیلومتر/s[lower-alpha 6]
دوره چرخشsynchronous
انحراف محوری0–0.33°[7]
سپیدایی۰٫۴۳±۰٫۰۲[8]
دمای سطح حداقل میانگین حداکثر
K 70[9] 110[9] 152[10]
قدر ظاهری4.61 (opposition)[8]
4.38 (in 1951)[11]
جو
فشار جو در سطح0.2–1.2 µPa[12]
ترکیباتاکسیژن[12]

سطح گانمید

سطح گانمید با نواحی تاریک و شبه‌دریا، دارای دو نوع ناحیهٔ اساسی خاکی است، دهانه‌دار و شیاردار. دهانه‌های گانیمد در مقایسه با موارد مشابه روی ماه و عطارد، به نسبت اندازه‌شان کم‌عمق هستند و به جای قله، دارای حفره‌های مرکزی هستند. بسیاری از دهانه‌های روی گانیمد دارای پرتوهای بسیار روشن هستند که شکل‌گیری‌شان را توسط برخوردهایی روی یک سطح یخ‌زده تأیید می‌کند. ناحیهٔ شیاردار خاکی، ناحیهٔ خاکی دهانه‌دار را به قسمت‌های چند ضلعی مانند تجزیه می‌کند.

کوه‌های بزرگ و یا بستر رود در گانیمد وجود ندارد، در هیچ محلی مقدار برجستگی از حدود یک کیلومتر تجاوز نمی‌کند. در برخی نواحی زمین‌های کوچک، فقط مقدار کمی دیواره در اطراف دهانه مشاهده می‌شود که نشان‌دهندهٔ این‌ست که پوستهٔ گانیمد تغییر پذیر می‌باشد.[15]

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع

  1. "Ganymede". فرهنگ انگلیسی آکسفورد. انتشارات دانشگاه آکسفورد. 2nd ed. 1989.
    الگو:MW
  2. Quinn Passey & E.M. Shoemaker (1982) "Craters on Ganymede and Callisto", in David Morrison, ed., Satellites of Jupiter, vol. 3, International Astronomical Union, pp 385–386, 411
  3. Journal of Geophysical Research, v. 95 (1990)
  4. E.M. Shoemaker et al. (1982) "Geology of Ganymede", in David Morrison, ed., Satellites of Jupiter, vol. 3, International Astronomical Union, pp 464, 482, 496
  5. Jupiter's Moons (The Planetary Society ed.) Retrieved on 2007-12-07.
  6. "Ganymede", nineplanets.org, 31 October, 1997 Check date values in: |تاریخ= (help) Retrieved on 2008-02-27.
  7. نجوم و اختر فیزیک مقدماتی. ترجمهٔ جمشید قنبری، تقی عدالتی. آستان قدس رضوی.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گانیمد موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.