آیوکستی (قمر)

آیوکستی (‎/aɪ.[invalid input: 'ɵ']ˈkæstiː/‎ eye-o-KAS-tee; یونانی: Ιοκάστη) (به انگلیسی: Iocaste) که با نام ژوپیتر XXIV نیز خوانده می‌شود، یکی از قمرهای نامنظم و مخالف گرد مشتری است. این قمر به وسیله تیمی از منجمان دانشگاه هاوایی به سرپرستی اسکات اس.شپرد در سال ۲۰۰۰ میلادی کشف شد این گروه برای آن نام موقت اس/۲۰۰۰ جی ۳ را در نظر گرفتند.[2][3]

آیوکستی
کشف
کشف‌شده توسطاسکات اس. شپرد
تاریخ کشف۲۳ نوامبر ۲۰۰۰[1]
Designations
ژوپیتر XXIV
AdjectivesIonian
خصوصیات مداری
Periapsis۱۶٬۶۹۶٬۳۹۳ کیلومتر (۰٫۱۱۱ ۶۰۸ AU)
Apoapsis۲۵٬۸۴۷٬۶۰۷ کیلومتر (۰٫۱۷۲ ۷۸۰ AU)
Mean orbit شعاع
۲۱٬۲۷۲٬۰۰۰ کیلومتر (۰٫۱۴۲ ۱۹۴ AU)
Eccentricity۰٫۲۸۷۴
Satellite ofمشتری
Physical characteristics
Mean radius
۲٫۶ کیلومتر
Surface area
۸۴٫۹۵ کیلومتر۲ (۰٫۰۸۲)
حجم۷۴ کیلومتر۳ (۶٫۸‎×۱۰-۱۱)
جرم (فیزیک)۱٫۹۴۸۳‎×۱۰۱۴ کیلوگرم (۳٫۲۶‎×۱۰-۱۱)
۲٫۶ گرم/سانتیمتر۳
۰٫۰۰۲ acceleration
۱۱ کیلومتر/ساعت[1]

    این قمر با مدار ۲۰٬۷۲۳ مگامتر هر ۶۰۹٫۴۲۷ روز زمینی، یک بار به دور مشتری می‌چرخد. انحراف آن ۱۴۷ درجه نسبت به دائرةالبروج است. (۱۴۶ درجه نسبت به استوای مشتری) و خروج از مرکز مدار آن ۰٫۲۸۷۴ است.

    در ماه اکتبر سال ۲۰۰۲ این قمر به نام آیوکستی[4] مادر/زن ادیپ در اساطیر یونانی نامگذاری شد.

    این قمر به گروه اننکه تعلق دارد و عقیده بر این است که از باقیمانده‌های سیارکی است که به دور خورشید می‌چرخیده است.[5][6]

    قطرآیوکاستی ۵ کیلومتر است،[7] و به رنگ خاکستری (شاخص رنگ B-V=۰٫۶۳، R-V= ۰٫۳۶) شبیه سیارک سی دیده می‌شود.[8]

    جستارهای وابسته

    منابع
    1. "Iocaste: Facts & Figures". NA. Archived from the original on 16 March 2012. Retrieved 2015-03-29.
    2. IAUC 7555: Satellites of Jupiter January 5, 2001 (discovery)
    3. MPEC 2001-A28: S/2000 J 2, S/2000 J 3, S/2000 J 4, S/2000 J 5, S/2000 J 6 January 5, 2001 (discovery and ephemeris)
    4. IAUC 7998: Satellites of Jupiter 2002 October 22 (naming the moon)
    5. Sheppard, S. S. ; Jewitt, D. C.; An Abundant Population of Small Irregular Satellites Around Jupiter بایگانی‌شده در ۵ اوت ۲۰۰۳ توسط Wayback Machine, Nature, Vol. 423 (May 2003), pp. 261–263
    6. Nesvorný, D. ; Alvarellos, J. L. A.; Dones, L.; and Levison, H. F.; Orbital and Collisional Evolution of the Irregular Satellites, The Astronomical Journal, Vol. 126 (2003), pp. 398–429
    7. Sheppard, S. S. ; Jewitt, D. C. ; Porco, C. C.; Jupiter's Outer Satellites and Trojans بایگانی‌شده در ۱۴ ژوئن ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine, in Jupiter: The Planet, Satellites and Magnetosphere, edited by Fran Bagenal, Timothy E. Dowling, and William B. McKinnon, Cambridge Planetary Science, Vol. 1, Cambridge, UK: Cambridge University Press, ISBN 0-521-81808-7, 2004, pp. 263–280
    8. Grav, T. ; Holman, M. J.; Gladman, B. J.; and Aksnes, K.; Photometric survey of the irregular satellites, Icarus, Vol. 166 (2003), pp. 33–45

    پیوند به بیرون
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.