قمرهای پلوتون

سیاره کوتوله پلوتو دارای پنج ماه شناخته شده می‌باشد. بزرگترین آنها، کارون به نسبت پلوتو، از دیگر ماه‌های طبیعی شناخته شده در دور سیاره‌ها و سیاره‌های کوتوله در منظومه شمسی، بزرگتر است. ماه‌های دیگر پلوتو به نام‌های نیکس، هیدرا، اس/۲۰۱۱ پی ۱ و اس/۲۰۱۲ پی ۱ بسیار کوچکتر می‌باشند.

تصویر هابل از پلوتو و ماه‌هایش

تیم اکتشافی که ماه اس/۲۰۱۱ پی ۱ را کشف نمود و در ژوئیه ۲۰۱۲ اعلام شد که اس/۲۰۱۲ پی ۱ نیز ماه پنجم پلوتو است.

تاریخ

کارون نزدیکترین ماه به پلوتو، نزدیک به نیم قرن پس از کشف پلوتو، توسط جیمز کریستی در ۲۲ ژوئن ۱۹۷۸ کشف شد. دو قمر دیگر با مشاهده گروه کمپین جستجوی پلوتو توسط تلسکوپ فضایی هابل در مه ۲۰۰۵ کشف شدند. مشاهدات بیشتر توسط هابل در فوریه و مارس ۲۰۰۶، نشان دهنده احتمال وجود حلقه سیاره‌ای به همراه قمرهای کوچکتر به دور پلوتو بوده است که این موضوع توسط کاوشگر نیوهورایزنز بررسی خواهد شد. ماه چهارم پلوتو در ژولای ۲۰۱۱ کشف شد.[1]

منابع
  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Moons of Pluto». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ می ۲۰۱۲.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ قمرهای پلوتون موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.