پیادهروی
پیادهروی یا راه رفتن یکی از بخشهای اصلی از نقل و انتقال حرکت در میان حیوانات، جانوران، موجودات زنده و انسانها است و عموماً راه رفتن یکی از بخشهای اصلی موجودات زنده بهشمار میآید.
راه رفتن بر پایه سرعت تا حد زیادی میتواند با توجه به عواملی مانند قد، وزن، سن، سطح زمین، فرهنگ و تناسب اندام متفاوت باشد. سرعت راه رفتن انسان بهطور متوسط حدود ۵٫۰ کیلومتر در ساعت یا حدود ۳٫۱ مایل در ساعت است.[1]
گرچه پیادهروی فعالیتی آسان برای عضلات و یک تمرین عالی کاردیو است، مشخصا کالری کمتری نسبت به دویدن یا شنا کردن میسوزاند. مثلاً یک فرد ۷۰ کیلویی، با پیادهروی با سرعت ۵ کیلومتر بر ساعت بمدت ۹۰ دقیقه میتواند ۵۰۰ کالری بسوزاند. حالا اگر همان فرد، تنها ۴۵ دقیقه و با سرعت ۸ کیلومتر بر ساعت بدود، یا ۴۰ دقیقه شنای قورباغه انجام دهد، به همان میزان کالری خواهد سوزاند. پس شنا، که ورزشی آسان و ایدئال برای مفاصلتان است، جایگزین کالری سوز خوبی برای پیادهروی است. راهنمای فعالیت فیزیکی ۲۰۰۸ آمریکا، توصیه میکند تا هر هفته به مدت ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه تمرینات کاردیویی مانند پیادهروی انجام دهید تا از فواید سلامتی آن بهرهمند شوید.
تأثیر پیادهروی بر عملکرد قلب
قلب یک انسان بالغ معمولی، در هر سال حدوداً ۴۴ میلیون بار میتپد و در هر روز، قلب شما ۱۵۴۴۴ لیتر خون را به سرتاسر بدنتان میفرستد. قلب، یک ماهیچه است و برای قویتر کردن آن لازم است تا آن را ورزش دهید (همانطور که هر ماهیچهٔ دیگر بدنتان را ورزش میدهید)
اما بد نیست بدانید که بدن هر فرد، حتی یک دوندهٔ بسیار کارآزموده، در برخی موقعیتهای معین، بی هوازی کار میکند. برای نمونه، در یک بازی فوتبال در مواقعی که به ناگهان در تعقیب توپ با تمام قوا حرکتی انفجاری انجام میدهید بدن بهطور بی هوازی انرژی تولید میکند. با این وجود، هرچه شما از نظر بدنی آمادهتر شوید، بدن تان دیرتر به مرحلهٔ تولید بی هوازی میرسد؛ به این حد اصطلاحاً «آستانهٔ بی هوازی» گفته میشود. «آستانهٔ بی هوازی» به نقطهای اطلاق میشود که بدن وارد مرحلهٔ تولید انرژی به روش بی هوازی میشود.
دلیلی که باید آستانهٔ غیرهوازی خود را بالا ببرید این است که اگر انرژی تان را عمدتاً از منابع غیرهوازی تأمین کنید، نمیتوانید هیچ فعالیتی را برای مدتی طولانی ادامه دهید. ذخیرهٔ انرژی غیرهوازی (بسته به اینکه چه قدر از نظر بدنی آماده باشید) تنها میتواند بین ۵ تا ۶۴ ثانیه دوام آورد.
محققان بر این باورند که همین محصول جانبی (اسید لاکتیک)، علت دردناکی و گرفتگی ماهیچهها پس از انجام یک ورزش سنگین است. در اینجا نیز بسته به اینکه آمادگی بدنی تان چقدر باشد، بدن تان به یک یا بیش از یک روز استراحت نیاز دارد تا بتواند اسید لاکتیک را به اجزایش تجزیه کند و به این شکل، اسید لاکتیک از بین برده شود.[2] البته نباید فراموش کرد که قدری گرفتگی و درد ماهیچهها پس از فعالیت، طبیعی است و بخشی از فرایندی است که برای آماده شده از نظر بدنی باید سپری کنید. به تدریج که خودتان را تمرین دهید، خواهید دید که با بازدهی بیشتری (یعنی هوازی تر) میتوانید فعالیت کنید و قادر به انجام فعالیتهای دشوارتری نیز شدهاید.[3]
فعالیت تفریحی
بسیاری از مردم از پیادهروی به عنوان تفریحی در دنیای مدرن عمدتاً شهری لذت میبرند و این یکی از بهترین شکلهای ورزش است.[4] برای برخی، پیادهروی راهی برای لذت بردن از طبیعت و فضای بیرون است؛ و برای دیگران جنبه جسمی، ورزشی و استقامت از اهمیت بیشتری برخوردار است.
پیادهروی انواع مختلفی دارد، از جمله پیادهرویهای پیادهروی ساده، پیادهروی در ساحل، کوهپیمایی، پیادهروی نوروژی، پیادهروی سگی و یخ پیمایی. بعضی از افراد ترجیح میدهند در فضای بسته روی تردمیل یا در یک سالن بدنسازی قدم بزنند. برخی دیگر ممکن است از یک گامشمار برای شمارش قدمهای خود استفاده کنند. Hiking کلمه ای معمول است که در کانادا، ایالات متحده و آفریقای جنوبی برای پیادهرویهای شدید استفاده میشود. در بخش انگلیسی زبان آمریکای شمالی اصطلاح پیادهروی برای پیادهرویهای کوتاه به خصوص در شهرها استفاده میشود.
جشنوارههای پیادهروی و سایر رویدادهای پیادهروی هر ساله در بسیاری از کشورها برگزار میشود. بزرگترین رویداد پیادهروی چند روزه در جهان، راهپیمایی بینالمللی چهار روزهٔ نایمگن در هلند است. "Vierdaagse" (که در هلندی به معنی "رویداد چهار روزه" است) یک پیادهروی سالانه است که از سال ۱۹۰۹ رخ دادهاست. از سال ۱۹۱۶ در Nijmegen برگزار شدهاست. بسته به گروه سنی و دستهبندی، افراد پیاده باید هر روز به مدت چهار روز ۳۰، ۴۰ یا ۵۰ کیلومتر قدم بزنند. رویداد غیرنظامی در سالهای اخیر تعداد آنها افزایش یافتهاست، و در حال حاضر بیش از ۴۰٬۰۰۰ نفر مشارکت دارند، از جمله حدود ۵۰۰۰ نظامی. به دلیل ازدحام جمعیت در مسیر، از سال ۲۰۰۴ برگزار کنندگان تعداد شرکت کنندگان را محدود کردهاند. در ایالات متحده آمریکا، سالانه پیادهروی روز کارگر در پل مکیناک، میشیگان وجود دارد که بیش از ۶۰٬۰۰۰ شرکت کننده را به خود اختصاص میدهد. این بزرگترین رویداد پیادهروی یک روزه است؛ در حالی که پیادهروی Bridge Chesapeake Bay در مریلند هر سال بالغ بر ۵۰٬۰۰۰ شرکت کننده را به خود اختصاص میدهد. طول این پیادهرویها از دو مایل (۳ کیلومتر) یا پنج کیلومتر تا ۵۰ مایل (۸۰ کیلومتر) است. پیادهروی MS Challenge Walk یک پیادهروی ۸۰ کیلومتری یا ۵۰ مایلی است که پول را برای مبارزه با بیماری اسکلروز جمع میکند، در حالی که پیاده در Oxfam Trailwalker 100 کیلومتر یا ۶۰ مایل را پوشش میدهد.
قابلیت پیادهروی
قابلیت پیادهروی اخیراً در بین برنامه ریزان شهری در برخی جوامع مورد توجه قرار گرفتهاست تا زمینها و جادههای مناسب برای عابران پیاده ایجاد شود که اجازه میدهد تا رفت و آمد، خرید و تفریح با پیادهروی انجام شود. مفهوم قابلیت پیادهروی به عنوان معیاری از میزان تطبیق پذیری یک منطقه با پیادهروی بوجود آمدهاست. برخی از جوامع حداقل تا حدی فاقد اتومبیل هستند، و آنها را به ویژه طرفدار پیادهروی و سایر شیوههای حمل و نقل میکند. در ایالات متحده، شبکه فعال زندگی نمونه ای از تلاش هماهنگ برای توسعه جوامع دوستانهتر به پیادهروی و سایر فعالیتهای بدنی است.
راهنمایی
سایت betterhealth.vic.gov.au درخصوص پیادهروی به چند راهنمایی اشاره کردهاست:[5]
- پیش از پیادهروی برای گرم کردن بدن نرمش کنید.
- در ابتدای کار روزی بیست دقیقه پیادهروی کنید و کمکم مدت را افزایش دهید.
- دستها را هنگام پیادهروی جلو عقب ببرید و کمر را راست نگه دارید.
- از جوراب نخی و کفش راحت ورزشی استفاده کنید.
- متناسب با فصل لباس خود را انتخاب کنید.
- پیش و پس از پیادهروی آب بنوشید و بطری یا قمقمه آب همراهتان باشد.
- پس از پیادهروی استراحت کنید و کمی حرکات کششی انجام دهید.
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Walking». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ نوامبر ۲۰۱۱.
- دویدن و سلامت قلب
- چگونه با پیادهروی ساده ۵۰۰ کالری بسوزانیم؟
- Ramblers. "Walking benefits". Ramblers.org.uk. Retrieved 2012-08-22.
- betterhealth.vic.gov.au Walking tips
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به پیادهروی در ویکیگفتاورد موجود است. |