پورت ویلا

ز نظر محلی به شهر معمولاً "Vila" گفته می شود. نام این منطقه در زبان بومی South Efate Efil و در زبان همسایه Mele-Fila Ifira است. ویلا گونه ای از این نام هاست. ایفیرا یک جزیره کوچک در بندر ویلا است که بسیاری از مالکان سنتی منطقه در آن زندگی می کنند.

منطقه ای که امروز توسط بندر ویلا اشغال شده است ، از هزاران سال قبل محل سکونت مردم ملانزی بوده است. در پاییز سال ۲۰۰۴ ، یک باستان شناس معروف به Teouma محل دفن ۲۵ مقبره را شامل سه ده اسکلت از اعضای فرهنگ لاپیتا کشف کرد. قطعات سرامیک یافت شده در این مکان مربوط به قرن سیزدهم قبل از میلاد است. در ماه مه ۱۶۰۶ ، اولین اروپاییان با هدایت کاوشگران پرتغالی پدرو فرناندس دو کوئیروس و لوئیز واز د تورس به این جزیره رسیدند. در قرن نوزدهم که این جزایر به نام هبریدهای جدید شناخته می شدند، انگلیس کنترل اقتصادی منطقه را در اختیار داشت ، این در حالی است که در پایان سال ۱۸۸۰ ، تعادل اقتصادی به نفع فرانسوی ها بود. این موضوع را می توان در وضعبت را می توان در معادن نیکل کالدونیای جدید و مزارع مشاهده کرد. فردیناند شوریلارد ، شهروند فرانسوی ، بسیاری از املاک اطراف شهر را خرید و پاکسازی زمین در اطراف بندر ویلا را آغاز کرد تا به بزرگترین مزارع فرانسوی در این جزیره تبدیل شود. مدتی بعد پورت ویلا شهرداری به شهرداری فرانسویل تغییر نام داد و در ۹ آگوست ۱۸۸۹ استقلال را اعلام کرد ، گرچه این روند تنها تا ژوئن سال بعد ادامه داشت.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ پورت ویلا موجود است.

• ویکی‌پدیای انگلیسی
• ویکی‌پدیای اسپانیایی