پل شیخ
پل شیخ یا پل قلیچیان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان سنندج، روستای باباریز، بر روی رودخانۀ قشلاق واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۶۱۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[1]
پل شیخ | |
---|---|
نام | پل شیخ |
کشور | ایران |
استان | استان کردستان |
شهرستان | شهرستان سنندج |
اطلاعات اثر | |
نامهای دیگر | پل قلیچیان |
کاربری | پل |
دیرینگی | دوره قاجار |
دورهٔ ساخت اثر | دوره قاجار |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۲۶۱۴ |
تاریخ ثبت ملی | ۲۵ اسفند ۱۳۷۸ |
نامگذاری
پل شیخ با نام پل قلیچیان نیز شناخته میشود. از آنجا که این پل به وسیلۀ فردی به نام حاج شیخ شکرالله شهبازی مرمت شد، به نام پل شیخ شهرت یافتهاست.[2]
موقعیت
پل شیخ در فاصلۀ ۲ کیلومتری از شمال شهر سنندج، و در مسیر جادۀ آسفالتۀ روستاهای باباریز و روستای قلیچیان، بر روی رودخانۀ قشلاق احداث شدهاست. این پل در مسیر ارتباطی سنندج به سمت بیجار و زنجان قرار دارد.[2]
قدمت
تاریخ دقیق ساخت پل و نام بانی آن مشخص نیست، اما با توجه به فرم ساخت و شیوۀ اجرای معماری طاقها و پایهها گمان میرود که پل شیخ در دوران قاجار ساخته و در دورههای بعد مرمت شدهباشد.[2]
ویژگیهای معماری
پهنای پل شیخ ۵/۳ و ارتفاع آن از کف رودخانه ۶/۷ متر است. پل شیخ دارای ۶ دهانه است که از این میان ۴ دهانۀ میانی بزرگتر از دو دهانۀ کناری است. دهانههای پل دارای قوسهایی از نوع رومی و جناغی (پنج و هفت) است.[2]
مرمت
در دوران پهلوی اول سه دهانه از شش دهانۀ پل بازسازی شد.[2]
جستارهای وابسته
منابع
- «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- زارعی، ۱۳۸۱، ص ۱۲۶.
کتابشناسی
- زارعی، محمد ابراهیم. ۱۳۸۱. سیمای میراث فرهنگی کُردستان. تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور (پژوهشگاه)، معاونت معرفی و آموزش، ادارۀ کل آموزش، انتشارات و تولیدات فرهنگی، چاپ اول.