نیروهای ویژه ایران

این یک لیست از واحد نیروهای ویژه در نیروهای مسلح و پلیس ایران است. نیروهای ویژه ایران به اعضای واحدهای نظامی که دوره‌های آموزشی تکاور یا تفنگ‌دار را با موفقیت به پایان رسانده اطلاق میشود همچنین تفنگداران و تکاوران دریایی ارتش که به عنوان سرویس دریایی ویژه آموزش دیده‌اند، درلیست نیرو های ویژه کشور ایران قرار میگیرند.[1]

[2]

واژه‌شناسی

نیروی ویژه کلمهٔ معادل «Special Force» در زبان فارسی است. این کلمه در نام رسمی تیپ ۶۵ نوهد استفاده شد. تکاور که در لغت به معنای «سرباز حمله‌کننده» می‌باشد، معادل کلمهٔ «Commando» است. کلمه «Commando» (کماندو) در زبان فارسی هم استفاده می‌شود. اصطلاح «Ranger» (رنجر) نیز در برخی از واحدهای ارتش مورد استفاده قرار می‌گیرد. کلمه هوابرد برای اشاره به واحد نیروهای هوابرد استفاده می‌شود.

واحدهای تکاور

ارتش
تمرین واحد نجات گروگان تیپ ۶۵ نوهد

نیرو زمینی ارتش

نیروهای زمینی واحدهای ارتش جمهوری اسلامی ایران که بصورت تیپ مستقل هستند:

تک‌تیراندازان نیروی دریایی استتار کرده و مجهز به اشتایر اچ‌اس. ۵۰

نیروی دریایی ارتش

تکاوران ویژه دریایی ارتش ملقب به کلاه سبز ها که با نام سازمانی S.B.S شناخته میشوند . اس بی اس قویترین نیروی ویژه ایران بوده و این قدرت را با انجام ماموریت در تمامی مناطق از جمله . کویر . دریا . کوهستان . قله های برف خیز . باتلاق . ساحل . منطق صخره ای . سطح اب ، زیر سطح اب تا عمق 54 متر . نفوذ از اسمان((سقوط ازاد)) و.... به دست اورده است . اس بی اس ها نیروهایی بدون محدودیت عملیاتی بوده و نسبت به مکان رزم کاملا بی تفاوت اند اولین بار در سال ۱۳۵۲ شمسی جمعی از پرسنل نیروی دریایی شاهنشاهی ایران برای گذراندن دوره اس بی اس به کشور انگلستان فرستاده شدنند و پس از انقلاب 1357 این افراد در مرکز اموزش تفنگداران و تکاوران دریایی ارتش ( منجیل) اموزش میبینند. لازم به ذکر است در حال حاظر اس بی اس ها پس از گذراندن دوره تفنگدار دریایی (18 ماه) و پس از ان در صورت قبولی به دوره ی تکاور دریایی(6 ماه), راه میابند و پس از گذراندن این دوره در صورت قبولی به دوره اس بی اس(6ماه) راه پیدا میکنند .

تفنگدارانِ دریاییِ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (به اختصار: نداجا) که اعضای آن در مرکز آموزش تکاور منجیل آموزش دیده‌اند:

تیپ های تفنگدار و تکاور دریایی ارتش:

- تیپ عملیات ویژه دریایی ارتش S.B.S ( تیپ مسلم ابن عقیل) واقع در بندر عباس

در طول سلطنت آخرین شاه ایران، بسیاری از آموزش‌های نیروی دریایی توسط اعضای واحد اسپتس‌ناز که متعلق به شوروی سابق بود و سرویس دریایی ویژه بریتانیا انجام می‌شد.[3] . پس از نشان دادن حداقل نیازهای فیزیکی و استخدام، تفنگدار به مجموعه ای از مدارس فرستاده می‌شود.[4]

تکاوران دریایی در رزمایش پیامبراعظم ۹ از تاریخ ۸–۶ اسفند ۱۳۹۳

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

یکی از ۵ شاخهٔ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نخبگان نیروی قدس است که تخصص‌شان عملیات‌های خارج از قلمرو است.[5] در نیروهای زمینی، یگان تکاور صابرین معروف‌ترین واحد نیروهای ویژه است.[6][7] نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واحد تفنگداران دریایی مخصوص به خود را دارد.[8]

یگان ویژه نیروی انتظامی درحال کنترل اعتراضات

پلیس

در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، نیروهای ویژه به عنوان یگان ویژه شناخته می‌شوند. نیروی ویژه ضد تروریسم (N.O.P.O) یکی از نخبگان درون نیروی است. واحد ویژهٔ ضد تروریسم نوپو زبده‌ترین واحد این نیرو است.[9]

منابع
  1. "آشنایی مرکز تفنگداران دریایی منجیل". Islamic Republic of Iran Army. Retrieved 15 July 2015.
  2. "آشنایی مرکز تفنگداران دریایی منجیل". Islamic Republic of Iran Army. Retrieved 15 July 2015.
  3. "Takavaran, Naval Commandos". Special Operations. Com. Archived from the original on 29 November 2011. Retrieved 15 July 2015.
  4. "گزارشی از مرکز آموزش تکاوران کلاه سبز/نیروی دریایی ارتش چگونه کلاه سبز تربیت می‌کند+عکس". Mashregh News. Retrieved 15 July 2015.
  5. "Qods (Jerusalem) Force". Federation of American Scientists Intelligence Resource Program. August 21, 1998. Archived from the original on 18 February 1999.
  6. "یگان ویژه "صابرین" چیست و چگونه می‌توان عضو آن شد؟". Mashregh News. Retrieved 15 July 2015.
  7. "همکاری نوهد ارتش و صابرین سپاه". Mashregh News. Retrieved 15 July 2015.
  8. "همایش تفنگداران و تکاوران دریایی سپاه آغاز شد". Fars News Agency. Retrieved 15 July 2015.
  9. Hossein Bastani (24 June 2014), Myth and Reality About NOPO Operations in Iran (به Persian), BBC, retrieved 28 September 2015
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیروهای ویژه ایران موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.