نوح بن اسد
نوح بن اسد (مرگ: ۸۴۱/۸۴۲ میلادی) از فرمانروایان سامانی سمرقند بود.
| نوح بن اسد | |
|---|---|
| فرمانروای سامانی (در سمرقند) | |
| سلطنت | ۸۱۹–۸۴۱/۸۴۲ میلادی ۱۹۸–۲۲۰ خورشیدی ۲۰۴–۲۲۷ قمری |
| پیشین | هیچ‌کس |
| جانشین | یحیی و احمد |
| درگذشته | ۸۴۱/۸۴۲ میلادی ۲۲۰ خورشیدی ۲۲۷ قمری سمرقند |
| خاندان | دودمان سامانی |
| پدر | اسد بن سامان |
| دین و مذهب | اسلام |
غسان بن عباد، فرماندار خراسان در زمان خلیفه مأمون در سال ۸۱۹ نوح بن اسد را به عنوان فرمانروای سمرقند گماشت. این گمارش به پاداش پشتیبانی نوح بن اسد از فرماندار خراسان علیه شورش رفیع بن لیث صورت گرفت.[1]
نوح بن اسد کناره‌های استپ‌های ترک‌نشین قزاقستان امروزی را نیز گشود و در سال ۲۲۵/۸۴۰ حصاری به دور شهر اَسپیجاب کشید تا از آن در برابر حملات ترکان حفاظت کند.[2]
نوح بن اسد یکی از مملوک‌های خود به نام طولون را به خلیفه مأمون بخشید و پسر طولون به نام احمد بن طولون بعدها سردودمان پادشاهی طولونیان در مصر شد.[3]
منابع
- Wikipedia contributors, "Nuh ibn Asad," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed November 23, 2008).
- دانشنامهٔ ایرانیکا، سرواژهٔ ASFĪJĀB .
- لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ ابن طولون، بازدید: نوامبر ۲۰۰۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.