مزایای بازنشستگی

در محاسبه حقوق بازنشستگی، سابقه‌ای که کسور بازنشستگی آن پرداخت شده یا تعهد پرداخت شده‌است ملاک قرار می‌گیرد. متغیر تأثیرگذار دیگر در میزان حقوق بازنشستگی، معدل حقوق و مزایای مشمول کسر حق بیمه یا کسور بازنشستگی در چند سال آخر خدمت می‌باشد. در حال حاضر این معدل جهت مشترکین صندوق بازنشستگی کشوری حسب قوانین ذی‌ربط بر مبنای دریافتی ۲ سال آخر با اعمال آخرین ضریب حقوقی سال بازنشستگی در نظر گرفته می‌شود.[2]

براساس ماده ۳۱ قانون برنامه پنجم توسعه، سازمان تأمین اجتماعی مکلف شده حقوق و دستمزد بازنشستگان را در صورت افزایش غیرعادی حقوق آن‌ها در ۲ سال پایانی کار، طبق حقوق ۵ سال آخر محاسبه کند.[3] با این حال در قانون برنامه ششم توسعه این مطلب حذف شد و در ماده ۸۲ تأکید شد که «برقراری مستمری بازنشستگان برای کلیه بیمه‌شدگان صندوق‌های بازنشستگی (اعم از کشوری، لشکری، تأمین اجتماعی و سایر صندوق‌های بازنشستگی دستگاه‌ها، نهادها و بانکها) بر مبنای میانگین دو سال آخر دریافتی که دارای کسور بازنشستگی می‌باشد [است]».[4]

بنابراین بر اساس قوانین موجود، محاسبه حقوق (مستمری) بازنشستگی در سازمان تأمین اجتماعی بر اساس فرمول زیر انجام می‌شود:

حقوق (مستمری) بازنشستگی = (تعداد سال‌های پرداخت حق بیمه تقسیم بر عدد ۳۰) × (متوسط دستمزد مشمول کسر حق بیمه طی دو سال آخر بیمه‌پردازی).

برای مثال اگر فردی در سال ۱۳۹۰ دستمزدی معادل ۱۱۰ ریال و در سال ۱۳۹۱ دستمزدی معادل ۱۳۰ ریال داشته باشد و در ابتدای سال ۱۳۹۲ بازنشسته شود و همچنین ۲۵ سال سابقه پرداخت حق بیمه (کسور) داشته باشد، حقوق (مستمری) وی برابر خواهد بود با

حقوق (مستمری) = ([۱۱۰+۱۳۰] تقسیم بر ۲) × (۲۵ تقسیم بر ۳۰) = ۱۰۰ ریال.