مرغ چنگ

مرغ چنگ بر روی زمین و به صورت تکی زندگی می‌کند. طعمهٔ این پرنده جانوران بی مهره مانند حشراتی چون سوسک، قاب‌بالان گوشخیزک و مگس است. عنکبوت، صدپایان و کرم خاکی از دیگر خوراک‌های مورد علاقهٔ این پرنده‌ است. همچنین دیده شده که مرغ چنگ به سراغ مارمولک، دوجورپایان، قورباغه و گاهی بذر هم برود. آن‌ها با پنجه‌های خود بر خاک و برگ‌های خشک روی زمین خراش می‌اندازند و خوراک خود را پیدا می‌کنند.[1]

یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های این پرنده، آوازخوانی است. آن‌ها در تمام سال آواز می‌خوانند اما از ماه ژوئن تا اوت هنگام جفت یابی آن‌هاست و این آوازخوانی بیشتر از همیشه دیده می‌شود. در این بازه آن‌ها چهار ساعت در روز آواز می‌خوانند. این مدت برابر با نیمی از روز آن‌ها است. آواز این پرنده آمیخته‌ای از هفت بخش است که بخشی از آن ساختهٔ خودش است و باقی‌مانده، آوازها و سر و صداهایی است که از پیرامونش شنیده ‌است. سوتک یا عضو آوازی این پرنده پیچیده‌ترین در میان گنجشک‌سانان (پرندگان آوازه خوان) است. این پرنده توانایی بی مانندی در درآوردن صداهایی که می‌شنود دارد بدون آنکه تغییر زیادی در آن بدهد. برای نمونه صدای جانوران پیرامونش مانند دینگو، سگ و کوآلا یا صدای آوازهای تکی پرندگان یا پچ پچ‌های میان آن‌ها را به خوبی بازسازی می‌کند، علاوه بر آن صدای سوت، موتور درون‌سوز، ارهٔ دستی چوب، ارهٔ زنجیری،[3] دزدگیر خودرو، آجیر آتش، تفنگ، صدای بسته شدن دریچهٔ دوربین عکاسی هنگام عکس گرفتن، گریهٔ نوزاد و حتی صدای صحبت انسان را بازسازی می‌کند. البته بازسازی صدای انسان کمی برای آن غیرمعمول است.[1]