مایک پنس

مایکل ریچارد مایک پنس (انگلیسی: Michael Richard Mike Pence؛ زادهٔ ۷ ژوئن ۱۹۵۹) وکیل، سیاست‌مدار و مدیر ارشد اجرایی آمریکایی است که از از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ تحت ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ به عنوان چهل و هشتمین معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا فعالیت می‌کرد. او پیشتر از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ به عنوان ۵۰مین فرماندار ایندیانا مشغول به کار بود. پنس که به عنوان یکی از اعضای حزب جمهوری‌خواه در تاریخ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۱۳ میلادی به عنوان فرماندار شروع به کار کرد، پیشتر از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۳ حوزه انتخابیه ششم ایندیانا را در مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا نمایندگی می‌کرد و از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ رئیس کنفرانس جمهوریخواهان مجلس نمایندگان آمریکا بود.[1] پنس محافظه‌کار و از هواداران دیرپای جنبش تی پارتی است.[2][3]

مایک پنس
چهل‌وهشتمین معاون رئیس‌جمهور آمریکا
مشغول به کار
۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۷  ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱
رئیس‌جمهوردونالد ترامپ
پس ازجو بایدن
پیش ازکامالا هریس
رئیس کارگروه کروناویروس کاخ سفید
مشغول به کار
۲۶ فوریه ۲۰۲۰  ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱
رئیس‌جمهوردونالد ترامپ
پس ازالکس ایزار
رئیس کنفرانس جمهوری‌خواهان مجلس نمایندگان
مشغول به کار
۳ ژانویهٔ ۲۰۰۹  ۳ ژانویهٔ ۲۰۱۱
رهبرجان بینر
پس ازادم پاتنم
پیش ازجب هنسارلینگ
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده
از ایندیانا حوزهٔ ششم
مشغول به کار
۳ ژانویهٔ ۲۰۰۳  ۳ ژانویهٔ ۲۰۱۳
پس ازدن بارتن
پیش ازلوک مسر
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده
از ایندیانا حوزهٔ دوم
مشغول به کار
۳ ژانویهٔ ۲۰۰۱  ۳ ژانویهٔ ۲۰۰۳
پس ازدیوید مکینتاش
پیش ازکریس چوکولا
پنجاهمین فرماندار ایندیانا
مشغول به کار
۱۴ ژانویهٔ ۲۰۱۳  ۹ ژانویهٔ ۲۰۱۷
معاونSue Ellspermann
Eric Holcomb
پس ازمیچ دنیلز
پیش ازاریک هالکمب
اطلاعات شخصی
زاده
مایکل ریچارد پِنس

۷ ژوئن ۱۹۵۹ (۶۲ سال)
کلمبوس، ایندیانا
حزب سیاسیحزب جمهوری‌خواه (ایالات متحده آمریکا)
همسر(ان)کارن بتن (ا. ۱۹۸۵)
فرزندان۳
محل تحصیلهانور کالج
دانشگاه ایندیانا، ایندیاناپلیس
امضا
وبگاهوبگاه فرمانداری
وبگاه کمپین

زندگی، تحصیلات و خانواده

کرن پنس، همسر مایک پنس و بانوی دوم ایالات متحده آمریکا

پنس در کلمبوس، ایندیانا متولد شده‌است. او یکی از شش فرزند ننسی جین و ادوار جی. پنس است. شغل این دو اداره کردن زنجیره‌ای از پمپ بنزین‌ها بود.[4][5] خانواده او ایرلندی‌های کاتولیک دمکرات بودند.[6] نام پدربزرگش ریچارد مایکل کالی، راننده اتوبوس شیکاگویی را بر او نهادند که از طریق جزیره ایلیس از ایرلند به آمریکا آمده بود.[7] او در سال ۱۹۷۷ از دبیرستان شمال کلمبوس فارغ‌التحصیل شد. پنس لیسانس تاریخ را در سال ۱۹۸۱ از کالج هانوور و جی دی را در سال ۱۹۸۶ از مدرسه رابرت مک کینی حقوق دانشگاه ایندیانا دریافت کرد.

پنس از فارغ‌التحصیلی از مدرسه حقوق به عنوان وکیل فعالیت داشت. پس از تلاش ناموفق برای انتخاب به نمایندگی مجلس، رئیس یک اندیشکدهٔ بازار آزاد در ایندیانا شد. در سال ۱۹۹۴ آن مؤسسه را ترک کرد و میزبان یک برنامه گفتگومحور رادیویی مستقر در ایندیانا شد.

پنس و همسرش کِرِن سه فرزند به نام‌های مایکل، شارلت و آدری دارند. او خود را یک مسیحی می‌داند.

مجلس نمایندگان آمریکا

در سال ۲۰۰۰ پنس از حوزه انتخابیه دوم ایندیانا به نمایندگی مجلس نمایندگان آمریکا برگزیده شد. در سال ۲۰۰۶ او برای رهبری حزب جمهوریخواه در مجلس نمایندگان تلاش کرد که رقابت را به جان بینر از اهایو واگذار کرد. در سال ۲۰۰۹ به ریاست کنفرانس جمهوریخواه مجلس نمایندگان که سومین مقام عالی‌رتبه رهبری فراکسیون این حزب در مجلس است برگزیده شد.

فرماندار ایندیانا

در سال ۲۰۱۲ میچ دنیلز فرماندار وقت ایندیانا به دلیل محدودیت دوره‌ها قادر به شرکت مجدد در انتخابات فرمانداری نبود. پنس با اعلام کاندیداتوری در سال ۲۰۱۳ بر جان گرگ نامزد دمکرات و روپرت بونهم نامزد لیبرترین غلبه کرد و به فرمانداری ایندیانا برگزیده شد

فرماندار پنس در حال سخنرانی در کنفرانس اقدام کنش محافظه کار ۲۰۱۵

۲۰۱۳–۱۴

پنس با اصلاح مالیاتی، ۱۰٪ کاهش مالیات بر درآمد را اولویت سال ۲۰۱۳ داد.[8][9] در عمل قانونگذاران این ایالت ۵٪ مالیات بر درآمد را کم کردند و مالیات بر ارث را حذف کردند. به گفته رئیس مجلس ایندیانا در پی این توافق ۱٫۱ میلیارد دلار از مالیات‌های این ایالت کاسته شد که بیشترین کاهش مالیات در تاریخ این ایالت بوده‌است.[10]

جاست‌این

مایک پنس در رژه‌ای در ایندیاناپولیس، ۲۰۱۵

در ژانویه ۲۰۱۵ به‌طور گسترده خبر برنامه پنس برای راه اندازی یک سرویس خبری دولتی برای ایندیانا به خرج مالیات دهندگان منتشر شد.[11] این سرویس که «جاست‌این» خوانده می‌شد قرار بود اخبار فوری و گزارش‌های نوشته شده توسط دبیران مطبوعاتی را منتشر کند. گزارش شده بود دو کارمند که مجموعاً قرار بود ۱۰۰۰۰۰ دلار در سال حقوق بگیرند این سرویس را اداره کنند. این ایده با مخالفت روزنامه‌های کوچک ایندیانا و رسانه‌های سرتاسری مواجه شد. تصور این که مسئولین انتخابی مطالبی را ارائه کنند که به‌طور اجتناب ناپذیری دیدگاه حامی دولت داشته باشد به عقیده ناشر پرتلند کامرشال ریویو مغایر ایده مطبوعات مستقل تلقی شد. بسیاری این سرویس را رسانه‌های دولتی چین، روسیه و کره شمالی مقایسه کردند. گمانه زنی می‌شد که این سرویس خبری اخبار حامی دولت را منتشر خواهد کرد تا در صورت رقابت برای ریاست جمهوری پنس خوب به نظر برسد.[12] پس از یک هفته مجادله در خصوص این ایده پنس آن را رد کرد و گفت هرچند ایجاد وبسایت جاستین با نیت خیر پیشنهاد شده بود من تصمیم به توقف پیگیری آن گرفته‌ام.[13]

لایحه بازگردانی آزادی مذهبی

در ۲۶ مارس ۲۰۱۵، پنس لایحه ۱۰۱ سنای ایندیانا را با امضا تبدیل به قانون کرد.[14] امضای این قانون با انتقاد گسترده افراد و گروه‌هایی مواجه شد که احساس می‌کردند این قانون به نحو خاصی نوشته شده که اجازهٔ تبعیض علیه اشخاص دگرباشی را می‌دهد.[15][16][17][18] تیم کوک مدیرعامل اپل آن را محکوم کرد و مدیرعامل سیلزفورس گفت برنامه‌هایش برای توسعه در این ایالت را متوقف می‌کند.[19][20] شهرداران سیتل و سن فرنسیسکو سفر دولتی به ایندیانا را ممنوع کردند.[21]

پنس مکرراً از قانون دفاع کرد و بیان داشت که موضوع آن تبعیض نیست.[22] پنس در گفتگویی با ای بی سی گفت ما این قانون را عوض نخواهیم کرد و از پاسخ به این که آیا این قانون باعث تبعیض می‌شود یا نه خودداری کرد.[23]

در پی واکنش‌ها به این قانون، پنس در آوریل ۲۰۱۵ قانونی امضا کرد که قانون فوق را اصلاح و از تبعیض احتمالی جلوگیری می‌کرد.[24]

مهاجران سوری

پنس در مارس ۲۰۱۶ تلاش کرد از اسکان مهاجران سوری در ایندیانا جلوگیری کند که در این راه ناموفق ماند.[25]

معاون رئیس‌جمهور

دونالد ترامپ نامزد حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۶ پنس را به عنوان نامزد معاونت رئیس‌جمهور معرفی کرد که به همراه وی با پیروزی در این انتخابات به معاونت رئیس‌جمهوری برگزیده شد. پنس پس از سوگند خوردن در ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۷ به عنوان چهل و هشتمین معاون رئیس‌جمهور آمریکا شروع به کار کرد.

او در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ نیز جفت و معاون دونالد ترامپ بود که از نامزد حزب دموکرات جو بایدن و معاونش کامالا هریس شکست خورد.

مواضع سیاسی

پنس در زمینهٔ مسایل مالی و اجتماعی محافظه کاری سرسخت، و دیدگاه‌های سیاسی او شدیداً تحت تأثیر ایمان مسیحیش و راسل کرک توصیف شده‌است.

سیاست خارجی

پنس از قطعنامهٔ مشترک کنگره که اجازه اقدام نظامی علیه عراق را می‌داد حمایت کرد.[26] این قطعنامه مواردی نظیر عدم پایبندی عراق به شرایط توافقنامه آتش‌بس ۱۹۹۱، نظیر مداخله در کار بازرسان اسلحه سازمان ملل، سرکوب بیرحمانه مردم غیرنظامیش و تخاصم عراق علیه آمریکا که از جمله با تلاش برای ترور رئیس‌جمهور جرج اچ دابلیو بوش در سال ۱۹۹۳ و آتش گشودن بر هواپیمای ائتلاف که در حال اعمال منطقه پرواز ممنوع بود را به عنوان دلایل اقدام عنوان می‌کرد.[27]

پنس با بسته شدن بازداشتگاه گوانتانامو و محاکمه مظنونین به تروریسم در آمریکا مخالفت کرده‌است.[28] پنس به عنوان جایگزین پیشنهاد کرده رزمندگان متخاصم در دادگاه نظامی محاکمه شوند.[28]

پنس اعلام کرده از اسرائیل و حق آن برای حمله به تأسیساتی در ایران به منظور پیشگیری از توسعه سلاح‌های هسته‌ای حمایت می‌کند. او از اقدامات اسرائیل در استفاده از نیروی مرگبار در اجرای محاصره غزه حمایت کرده و اسرائیل را «محبوبترین متحد آمریکا» خوانده‌است.[29]

همجنس‌گرایی

در سال ۲۰۰۰، پنس گفت کنگره باید با هر گونه تلاشی برای به رسمیت شناختن همجنسگرایی به عنوان یک اقلیت تحت حفاظت قوانین ضد تبعیض نظیر زنان و اقلیت‌های قومی مخالفت کند.[30] او خواهان حسابرسی شد که تضمین کند دلارهای فدرال دیگر به سازمان‌هایی که رفتارهایی را تشویق و تحسین می‌کنند که شیوع ویروس اچ آی وی را تسهیل می‌کنند داده نشوند و در عوض منابع به سوی برنامه‌های تبدیل درمانی هدایت شوند.[31][32][33]

پنس گفته همجنسگرایان نباید در ارتش خدمت کنند و گفته همجنسگرایی با خدمت نظامی ناسازگار است زیرا حضور همجنسگرایان در رتبه‌های نظامی همبستگی واحد را تضعیف می‌کند و در سال ۲۰۱۰ گفته که برچیدن نپرس، نگو بر همبستگی واحد اثر می‌گذارد.[34]

پنس با ازدواج و نیز اتحاد مدنی همجنس‌ها مخالف است.[35] او هنگام نمایندگی در مجالس گفت که فروپاشی جامعه همیشه پس از زوال ازدواج و خانواده آمده‌است.[36] او مدافع گنجاندن منع ازدواج همجنس در قانون اساسی بوده‌است.[37]

سقط جنین و فرزندپروری تنظیم‌شده

پنس از سال ۲۰۰۷ تلاش برای قطع بودجه دولتی برای فرزندپروری تنظیم‌شده را[38] را با پیشنهاد قوانینی به منظور بازداشتن ارائه دهندگان خدمات سقط جنین از دریافت کمک‌های دولتی تنظیم خانواده شروع کرد.[39]

قمار

پنس از مدافعان وضع محدودیت‌های فدرال بر قمار آنلاین بوده. در سال ۲۰۰۶ او یکی از ۳۵ ارائه دهندگان طرح ۴۴۱۱، لایحه منع قمار آنلاین،[40] و طرح ۴۷۷۷، لایحه منع قمار آنلاین بود.[41]

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون

Congress

بیوگرافی در Biographical Directory of the United States Congress

منابع

  1. "U.S. Rep. Mike Pence of Indiana to get House GOP's No. 3 leadership job". TheIndyChannel.com. November 19, 2008. Archived from the original on 29 January 2015. Retrieved 2008-11-20.
  2. Amber Phillips, 10 things you should know about Mike Pence, Donald Trump’s likely running mate, واشینگتن پست (July 14, 2016).
  3. Michael Muskal, Mike Pence to run for Indiana governor: Republicans had expected Rep. Mike Pence, a 'tea party' favorite, to join the state race to succeed Gov. Mitch Daniels, who may make a run for the GOP presidential nomination, Los Angeles Times (May 5, 2011).
  4. "Wedding Bells Ring Out For 3 S. Side Couples". Chicago Daily Tribune. April 5, 1956.
  5. http://www.indystar.com/relart/20121006/NEWS05/210060343
  6. Burton, Danielle (November 15, 2006).What You Didn't Know About Rep. Mike Pence of Indiana, usnews.com; accessed March 31, 2015.
  7. Deparle, Jason (August 29, 2006). "Star of the Right Loses His Base At the Border". The New York Times.
  8. Rucker, Philip (December 12, 2014) – "Mike Pence Lays Out Vision for a Presidential Campaign. But Will He Be a Candidate?". The Washington Post. Retrieved January 1, 2015.
  9. (January 31, 2013) – "The State Tax Reformers" – Opinion. The Wall Street Journal. Retrieved January 1, 2015.
  10. Trinko, Katrina (May 7, 2013) – "Governor Pence's Indiana-Tax Win". National Review. Retrieved January 1, 2015.
  11. LoBianco, Tom (January 26, 2015). "Indiana state-run news outlet will compete with media". USA Today. Retrieved 14 April 2015.
  12. Mataconis, Doug (January 28, 2015). "A state-run news agency for 'small government' Indiana: Huh?". Christian Science Monitor. Retrieved 14 April 2015.
  13. LoBianco, Tom. "Just in: Indiana governor kills state-run news outlet". USA Today. Retrieved 14 April 2015.
  14. Indiana Gov. Pence defends religious objections law: 'This bill is not about discrimination' – The Chicago Tribune – 26 March 2015
  15. "Thousands march in Indiana to protest law seen targeting gays". Reuters. 29 Mar 2015. Archived from the original on 16 November 2015. Retrieved 13 July 2016.
  16. "These Religious Groups Want Nothing To Do With Indiana's New Law". Huffington Post. 4 Apr 2015.
  17. Daniel O. Conkle (7 March 2015). "Law professor: Why Indiana needs 'religious freedom' legislation". Indianapolis Star.
  18. Epps, Garrett (March 30, 2015). "What Makes Indiana's Religious-Freedom Law Different?". The Atlantic. Retrieved 1 April 2015.
  19. (March 26, 2015) – "NCAA 'concerned' over Indiana law that allows biz to reject gays ". CNN. Retrieved March 26, 2015.
  20. Tom Davies (27 Mar 2015). "Indiana officials look to stem religious objections fallout". Associated Press.
  21. Evans, Tim (March 28, 2015). "Angie's List canceling Eastside expansion over RFRA". Newspaper. The Indianapolis Star. Retrieved 28 June 2013.
  22. "ABC News "This Week with George Stephanopoulos"". March 29, 2015.
  23. "Indiana 'Not Going to Change' Anti-LGBT Law, Gov. Mike Pence Says". KTLA 5. 29 March 2015.
  24. "Indiana, Arkansas pass revised religious objection proposals". Associated Press. NOLA.COM. 2 April 2015.
  25. "Exodus, continued: Indiana's governor is losing his fight to keep Syrian refugees away: Most other governors seem to have quietly dropped the matter". The Economist. 14 March 2016. Retrieved 15 March 2016.
  26. "Mike Pence". OpenCongress Wiki. Retrieved 2012-01-09.
  27. "Joint Resolution to Authorize the Use of United States Armed Forces Against Iraq". White House: Office of the Press Secretary. Retrieved 10 January 2012.
  28. "Pence Urges President to Overturn "Wrongheaded Decision" Regarding Gitmo Detainees". Mikepence.house.gov. Archived from the original on 12 December 2012. Retrieved 2010-01-31.
  29. "Full Interview with Mike Pence". Archived from the original on 25 November 2016. Retrieved 11 July 2016.
  30. "The Pence Agenda for the 107th Congress: A Guide to Renewing the American Dream".
  31. Colin Campbell (March 31, 2015). "Indiana's governor seems to have a long history of opposing gay rights". Business Insider.
  32. "Indiana Gov. Pence squishy on protecting against LGBT discrimination because he has long opposed it". Colorado Independent.
  33. Taegan Goddard (March 31, 2015). "Mike Pence, Then and Now". Political Wire.
  34. Trudy Ring (April 1, 2015). "Mike Pence 'Abhors' Discrimination? His Record Shows Otherwise". The Advocate.
  35. "What we know about Gov. Mike Pence's position on gay rights over the years". The Indianapolis Star. Retrieved July 14, 2016.
  36. Altman, Alex (July 14, 2016). "Why Donald Trump Looks Likely to Pick Mike Pence". تایم. Retrieved July 15, 2016.
  37. Bradner, Erc (December 13, 2012). "Indiana GOP lawmakers say same-sex marriage ban measure likely". Evansville Courier & Press. Retrieved December 14, 2012.
  38. "How Mike Pence embraced Obamacare". Retrieved July 15, 2016.
  39. "Pence's war on Planned Parenthood". Retrieved July 15, 2016.
  40. "Thomas (Library of Congress): HR 4411". Thomas.loc.gov. Retrieved November 5, 2010.
  41. "Thomas (Library of Congress): HR 4777". Thomas.loc.gov. Retrieved November 5, 2010.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.