عبدالمجید یکم

عبدالمجید یکم (به ترکی عثمانی: عبدالمجید اول) (۲۳/۲۵ آوریل ۱۸۲۳–۲۵ ژوئن ۱۸۶۱) سی و یکمین سلطان امپراتوری عثمانی بود. وی فرزند سلطان محمود دوم و بزم عالم والده سلطان بود.

عبدالمجید یکم
سلطان امپراتوری عثمانی
خادم الحرمین الشریفین
خلیفه مسلمین
امیرالمؤمنین
پادشاه
سی و یکمین سلطان عثمانی
دوران۲ ژوئیه ۱۸۳۹ – ۲ ژوئن ۱۸۶۱
پیشینمحمود دوم
پسینعبدالعزیز یکم
زاده۲۵ آوریل ۱۸۲۳
درگذشته۲۵ ژوئن ۱۸۶۱ (۳۸ سال)
همسرانشوق‌افزا سلطان
تیرمژگان قادین
پرستو قادین
گل‌جمال قادین
گلستو خانم
فرزند(ان)مراد پنجم
عبدالحمید دوم
محمد پنجم
محمد ششم
خاندانخاندان عثمانی
پدرمحمود دوم
مادربزم عالم سلطان
دین و مذهبسنی
طغرا

وی در ۲ ژوئیهٔ ۱۸۳۹ میلادی جانشین پدرش سلطان محمود دوم شد. اهمیت دوران عبدالمجید به‌دلیل ظهور جنبش‌های ملی‌گرایانه در سرزمین‌های عثمانی بود. او تلاش بسیاری کرد تا موضوع عثمانی‌گرایی را تقویت کند تا با جنبش‌های قوم‌گرایی درون امپراتوری عثمانی مقابله نماید، اما به‌رغم کوشش‌هایش برای ادغام غیرمسلمانان و غیرترکان درون امپراتوری، نتوانست کاری از پیش ببرد. وی سعی بسیاری کرد تا با قدرت‌های بزرگ اروپای غربی، مانند انگلستان و فرانسه، که در نبرد کریمه علیه روسیه با عثمانی همکاری کرده‌بودند، اتحاد ایجاد کند. در پی آن، در کنگرهٔ پاریس در ۳۰ مارس ۱۸۵۶، امپراتوری عثمانی به جمع خانوادهٔ ملت‌های اروپایی اضافه شد و از دیگر دستاوردهای حکومت سلطان عبدالمجید یکم، تعقیب دورهٔ تنظیمات بود که توسط پدرش محمود دوم پایه‌گذاری شده‌بود. او توانست در سال ۱۸۳۹ به‌طور مؤثری اصلاحات درون امپراتوری عثمانی را آغاز کند.

نگارخانه

منابع

    مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Abdülmecid I». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ بهمن ۱۳۸۹.

    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ عبدالمجید یکم موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.