شیمی کاربردی

شیمی کاربردی یکی از گرایش‌های شیمی است که مربوط به کاربردهای شیمی در صنعت است.

شیمی کاربردی در ایران

تقسیم‌بندی شیمی به دو گرایش محض و کاربردی برگرفته از نام انجمن جهانی شیمی محض و کاربردی است و در ایران و به‌وسیلهٔ شورای عالی انقلاب فرهنگی صورت گرفته‌است.

واحدهای درسی شیمی کاربردی

 
درسی‌های شیمی کاربردی شیمی فیزیک، شیمی آلی، شیمی معدنی و شیمی تجزیه می‌باشند که دروس عملی و نظری دیگر زیرمجموعه این شاخه‌ها می‌گردند.

شیمی کوانتومی، طیف‌سنجی مولکولی، شیمی آلی فلزی، , شیمی فیزیک آلی، واحدهای اختصاصی درسی شیمی محض هستند که در رشته شیمی کاربردی جز درس‌های اختیاری به‌شمار می‌روند.

تفاوت‌های شیمی محض و شیمی کاربردی

تفاوت واحدهای درسی میان رشته‌های محض و کاربردی تنها بین ۱۲ تا ۱۸ واحد (بسته به دانشگاه متفاوت است) می‌باشد و در بقیه واحدهای درسی (حدود ۱۳۰ واحد) با یکدیگر مشترک هستند. واحدهای تئوری و عملی هر دو رشته تقریباً مساوی می‌باشد، اما در پایان دوره کارشناسی، دانش‌آموختگان گرایش کاربردی باید پایان‌نامه ارائه کنند و دانش‌آموختگان رشته محض به صورت اختیاری می‌توانند آن را انتخاب نمایند.

گرایش تحصیلی بعد از کارشناسی

شیمی محض تنها در مقطع کارشناسی (لیسانس) است و دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد (فوق لیسانس) و دکترا می‌توانند در هر یک از زمینه‌های تخصصی شیمی تحصیل کنند.

منابع
    • Modern Chemistry Pure and Applied- by ARTHUR J. HALE- London, Virtue & Co. - 1920- UK

    پیوند به بیرون
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.