شیرین علم‌هولی

خلیل بهرامیان، وکیل شیرین علم‌هولی درباره او گفته‌است:

من تنها توانستم دو مرتبه شیرین را ببینم. این دختر زمان دستگیری سواد نداشت و تنها کردی حرف می‌زد. به من گفت در زندان تا کلاس پنجم درس خوانده و فارسی را هم یاد گرفته‌است. قول داد تا دانشگاه به درس ادامه دهد. می‌خواست رشته حقوق بخواند.[4]

فریدون شامی وکیل شیرین تأیید کرده بود که شیرین بمبی را در نزدیکی یکی از پادگان‌های سپاه پاسداران کار گذاشته‌بود، اما زمانی که دکمه کنترل بمب را فشار می‌دهد، به کسی آسیبی نمی‌رسد. وکیل شیرین اتهام محاربه را برای موکلش قبول داشت اما به حکم اعدام اعتراض کرده و معتقد بود دادگاه می‌توانست حکم به تبعید شیرین صادر کند.[5][6]

شیرین علم‌هولی در تاریخ ششم خرداد ماه سال ۱۳۸۷ در تهران توسط سپاه پاسداران بازداشت شده بود و پس از تحمل ۲۱ روز حبس و شکنجه در محلی نامعلوم به زندان اوین منتقل شد. او در نامه‌ای که از زندان به دست خانواده‌اش رسانده، شرح کامل آنچه در طول سه ماه بر او رفته را توصیف کرده بود. شیرین در طول دوران بازجویی بارها تحت فشارهای جسمی و روانی شدید قرار گرفته و در آخرین نامه خود خطاب به بازجوهایش نوشته، آنچه در طول سه ماه اول بازداشت بر او گذشته‌است، کابوس شب‌هایش شده و عوارض جسمی و روانی ناشی از آن همچنان او را آزار می‌دهد.

شیرین علم‌هولی در آخرین نامه خود نوشته‌بود، در حالی بازجویی و پس از آن به دادگاه برده شده که حتی زبان فارسی را به خوبی نمی‌دانسته‌است.[7]

در اسفند ۱۳۸۸ دوهزار و صد نفر از فعالان حقوق بشر با انتشار بیانیه‌ای خواستار لغو حکم اعدام شیرین علم‌هولی، زندانی ۲۸ ساله کرد شدند. اما او بر اساس حکم شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب، در تاریخ ۲۸ آذر ماه محکوم به اعدام شد.[8]

او در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ در زندان اوین به‌همراه علی حیدریان، فرهاد وکیلی، فرزاد کمانگر و مهدی اسلامیان اعدام شد. دیوان عالی کشور هیچ رأیی مبنی بر تأیید حکم اعدام او به خانواده یا وکلایش ابلاغ نکرد و حتی بر خلاف آیین‌نامه اجرایی زندان‌ها، وی را بدون اطلاع خانواده و وکلایش اعدام کردند.

او روز جمعه ۱۷ اردیبهشت طی آخرین تماسی که با خانواده خود داشت، هیچ خبری مبنی بر ابلاغ حکم اعدام از طرف دیوان عالی کشور به آن‌ها نداده‌بود.[2]

انتشار خبر اعدام شیرین علم‌هولی و چهار مرد دیگر، واکنش‌هایی در داخل و خارج از ایران به همراه داشت.[9] مادر و خواهر شیرین، صبح روز ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ در منزل‌شان دستگیر شدند.[10] جسد شیرین و بقیه اعدام شدگان پس از اعدام به خانواده‌ها تحویل نشد و تحویل آن‌ها به تصمیم‌گیری شورای عالی امنیت ملی موکول شد.[11]

در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ کانون مدافعان حقوق بشر، در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه ایرادهایی به روند محاکمه و اعدام شیرین و چهار اعدامی دیگر گرفتند که از قرار زیر است:

• ضوابط دادرسی عادلانه از جمله اجرای مقررات اصل ۱۶۸ قانون اساسی و به ویژه علنی بودن دادگاه در عمل رعایت نشده‌است.
• به ویژه طبق اعلام وکیل فرزاد کمانگر، مجازات اعدام متناسب با عملکرد آن جان‌باخته نبوده و ایشان را بی‌گناه میدانسته‌است.
• اجرای حکم اعدام بدون هر گونه اطلاع وکلا و حتی خانواده‌های آن‌ها و بدون حضور وکلای محکومان در مراسم اعدام انجام شده‌است.[12]

مادر و خواهر شیرین که صبح روز ۲۱ اردیبهشت ۸۹ در شهرستان ماکو در منزل شخصی مادر شیرین دستگیر شده‌بودند، با قید وثیقه آزاد شدند. برادر و پدر شیرین نیز در تهران تحت تعقیب نیروهای امنیتی قرار گرفتند و تلاش‌های آن‌ها برای تحویل پیکر فرزندشان تا این لحظه بی‌نتیجه مانده‌است.[13]

• فرزاد کمانگر

• بی‌بی‌سی فارسی

• تا لغو حکم اعدام شیرین علم‌هولی
• نامه به دادستان تهران، درباره شیرین، پیش از اعدام او
• بی‌خبری خانواده و وکیل فرزاد کمانگر از اجرای حکم اعدام
• گفتگوی صدای آمریکا با شیلا علم هولی، یکی از بستگان شیرین، ساکن عراق در یوتیوب
• نوشته خدیجه مقدم که مدتی با شیرین در زندان اوین بوده
• نامه شبنم مددزاده از زندان به هم‌بندی اعدام شده‌اش