سیمین سرکوب

سیمین جلالوند که پس از ازدواج با غلامرضا سرکوب، بازیگر تئاتر و سینما، با نام سیمین سرکوب شناخته می‌شود، در سال ۱۳۲۲ در تهران متولد شد و فعالیت هنری را با بازی در تئاتر آغاز کرد. سپس از سال ۱۳۴۳ به کار دوبله فیلم روی آورد و تا سال ۱۳۶۲ ادامه داد.

وی گویندهٔ مستعد نقش‌های اول و دوم فیلم‌های خارجی و فارسی بود و در طول سال‌های فعالیت حرفه‌ای خود در دوبلاژ، نقش‌های پررنگی را به‌جای بسیاری از بازیگران مطرح جهان از جمله آن بنکرافت، شلی وینترز، بتی دیویس، آنی ژیراردو، کتی جورادو، کولت رجیس، ژان مورو، لوراین گری، جنیفر جونز، سیمون سینیوره، باربارا اونیل، دوریس دولینگ، کاپوسین، مج رایان، آنجلا لنزبری، راشل رابرتز، لی پاتریک، جودیت اندرسون، ماگلی نوئل، آنوک امه، دبورا کر، السا رادزینیا، سیلویا سیدنی، ایرنه پاپاس، لیندا دارنل، مارگارت راترفورد، آنا کارنا، مورین اوهارا، کلود ژانساک، آلین مک‌ماهون، دنیز دارسل، اگنس مورهد، لوسیل بال، و... گویندگی کرده است. صدای او یکی از بهترین صداها برای زنان میانسال محسوب می‌شد و بر روی چهرهٔ حمیده خیرآبادی، دیانا، مهری ودادیان، آپیک یوسفیان، مهین شهابی، ژاله علو، ملیحه نظری، شهلا ریاحی، محبوبه بیات، فخری خوروش، سرور رجایی، و... می‌نشست.

صدای محکم و باصلابت و در عین حال زنانه او به‌جای وندی هیلر در نقش لیدی آلیس در «مردی برای تمام فصول»، به‌جای شخصیت زن در سلسله فیلم‌های لوئی دوفونس، به‌جای مهری ودادیان در نقش "شاجون" در مجموعهٔ «دایی‌جان ناپلئون»، به‌جای شخصیت‌های کارتونی نامادری ظالم در «سیندرلا»، کروئلا دویل در «صد و یک سگ خالدار» (والت دیزنی) و ویلما فلینت‌ستون در مجموعهٔ تلویزیونی «عصر حجر» (هانا-باربرا) برخی از شاخص‌ترین آثار وی در عرصهٔ دوبله به شمار می‌آیند.

سیمین سرکوب در سال ۱۳۶۲ به انگلستان مهاجرت کرد و در حال حاضر ساکن لندن است.[1][2]

فیلم‌های خارجی

فیلم‌های ایرانی

پرتو ۱۳۶۴

تئاتر

• «معجزه در آلاباما» (نوشتهٔ ویلیام گیبسون؛ به کارگردانی داوود رشیدی؛ تهران، تئاتر کسری؛ ۱۳۴۳)
• «اوژنی گرانده» (نوشتهٔ انوره دو بالزاک؛ به کارگردانی داوود رشیدی؛ تهران، تئاتر کسری؛ ۱۳۴۳)

سینما

• «زمین تلخ» (به کارگردانی خسرو پرویزی؛ ۱۳۴۱)

• غضنفری، نوید (اسفند ۱۳۸۴). «فرهنگ گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم ایران». ماهنامه سینمایی فیلم (کتاب سال سینمای ایران). تهران: مجله فیلم. سال سیزدهم (۲۳): ۳۱۷.
• عظیمی، شاپور (بهمن ۱۳۸۸). «نگاهی به دوبله مردی برای تمام فصول». ماهنامه سینمایی فیلم. تهران: مجله فیلم. سال بیست و هشتم (۴۰۵).
• ژیرافر، احمد (۱۳۹۲). تاریخچه کامل دوبله به فارسی. ۲. تهران: کتاب کوله‌پشتی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۶۸۷-۶۱-۲.
• منانی، اکبر (۱۳۸۸). سرگذشت دوبله‌ی ایران و صداهای ماندگارش. تهران: دارینوش. شابک ۹۷۸۹۶۴۵۲۵۰۲۳۰.
• باقرلی، علی. «نگاهی به دوبله آخرین قارون». گاهنامه دوبله. تهران (۲).
• عظیمی، شاپور (دی ۱۳۸۸). «نگاهی به دوبله بر باد رفته». ماهنامه سینمایی فیلم. تهران: مجله فیلم. سال بیست و هشتم (۴۰۴).
• باقرلی، علی؛ جمشیدی، علی؛ غضنفری، نوید (اسفند ۱۳۸۴). «چهره به چهره: آن‌چه می‌خواستید درباره فیلم‌های دوبله شده بدانید، اما نمی‌دانستید از کجا بپرسید!». ماهنامه سینمایی فیلم (کتاب سال سینمای ایران). سال سیزدهم: ۲۹۹-۲۸۴.
• «کهن ترین تئاتر های تهران (فصل هفتم): تئاتر کسری محصول آشنایی دکتر والا و داوود رشیدی». انجمن هنرهای نمایشی ایران.
• «زمین تلخ». سوره‌سینما. دریافت‌شده در ۳۰ اوت ۲۰۱۳.
• «مراسم بزرگداشت غلامرضا سرکوب، بازیگر تئاتر و سینمای قبل از انقلاب ایران». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۶ دی ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۲.
• «فهیمه راستکار، دوبلور و بازیگر پیشکسوت ایرانی، درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. آذر ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۲.
• «علی کسمایی، 'پدر دوبله ایران' درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. ۶ تیر ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۲.